خبر و دیدگاه

تفنگ های بی مِیل..

دماغ این همه روباه، هیچ حیله نداشت؟
تفنگ این همه عسکر مگر که میله نداشت؟
غلام بود، مگر این دیار سر تاپا
مگر دوسه نفر آزاده، این قبیله نداشت؟
پلنگ و شیر اگر قحط بود در این مُلک
مگر بزی که زند شاخ، این طویله نداشت؟
قرارگاه، ز اسهال تان بشد مردار
طبیب پادگهء تان، مگر هلیله نداشت؟
اگر بخاطر نان آمدی به سنگر جنگ
دلت بخاطر ملت جَوِی* وسیله نداشت؟
چرا ملول و نگون سر، به شب شدی تسلیم؟
چراغِ غیرت و ننگت، مگر فتیله نداشت؟
چرا مناره ی آزادگیست، بی پرچم؟
تننده ی تو مگر حُلّه یی به پیله نداشت؟
 ۲۲ / اسد / ۱۴۰۰ خورشیدی
*جَوِی – یعنی به قدر یک جو

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا