مجله آلماني اشپيگل در گزارشي روز دوشنبه با اشاره به تصميم امريكا براي در اختيار گرفتن كنترول شمال افغانستان آورده است: در حال حاضر مسووليت نظامي شمال افغانستان در اختيار نيروهاي آلماني است، اما اين مساله مورد رضايت اردوی امريكا نيست. اردوی امريكا درصدد است مسووليت هدايت و رهبري اين منطقه را بر عهده بگيرد.
حضور نیروهای خارجی بخصوص آلمانها در شمال افغانستان در هشت سال گذشته متاسفانه اثر زیادی در بازسازی، ایجاد اشتغال و همچنان زمینه سازی برای پیشرفت این مناطق نداشته است. در حالیکه تعدادی از کشورها مانند امریکا، انگلیس… برای تامین امنیت ملیارد ها دالر را هزینه کرده و صدها عسکر کشته داده اند، آلمان نتوانست و یا نخواست از فضای امن این مناطق برای بازسازی و زمینه سازی برای حضور موثرش سود ببرد، بر عکس به اثر کوتاهی و کم کاری آلمان فضا در بعضی مناطق بخصوص در کندز روز به روز وخیم تر شد و تروریستان آهسته – آهسته خلای حضوری غیرموثر این نیروها را پر کردند.
طبق گزارش رسانه‌ها، امريكا تلاش مي‌كند تا با در دست گرفتن كنترول اوضاع در مناطق پرتنش شمال افغانستان، همچنان قدرت آلمان را در اين منطقه كاهش دهد.
طبق اطلاعات برآمده از منابع خبري ناتو، به عقيده امريكايي‌ها اقدامات آلمان و همين طور تصميم‌گيري‌هاي اين كشور در شمال افغانستان بسيار طولاني شده و منجر به اتلاف وقت مي‌شود.
به عقيده جنرال استنلي مك كريستال، قوماندان ارشد نيروهاي بين‌المللي كمك به برقراري امنيت ( ايساف)، از آنجا كه تصميمات قطعي آلمان براي اعزام نيرو بعد از هماهنگي كامل با پارلمان اين كشورعملي خواهد شد، از اين رو نيروهاي امريكايي نمي‌خواهند فرصتي را در اين منطقه از دست بدهند، چرا كه پارلمان آلمان طي روزهاي آتي براي اولين بار مساله افزايش نيروهاي اين كشور را در افغانستان مورد بررسي قرار خواهد داد.
اما واقعیت اینست در شمال با توجه امنیت نسبی که حاکم است، هیچ نیازی دیده نمی شود تا امریکا نیروهای خود را در مناطق مختلف آن برای مبارزه با تروریزم جابجا کند؛ زیرا با اندک هزینه و ارایه خدمات بهتر و ارزانتر از آنچه حضور پر دردسر نیروهای خارجی در منطقه میتواند در قبال داشته باشد، اوضاع را بخوبی کنترول کرد؛ مگر اینکه اهدافی دیگری در پشت پرده در راه باشد.
حضور نیروهای خارجی بخصوص آلمانها در شمال افغانستان در هشت سال گذشته متاسفانه اثر زیادی در بازسازی، ایجاد اشتغال و همچنان زمینه سازی برای پیشرفت این مناطق نداشته است. در حالیکه تعدادی از کشورها مانند امریکا، انگلیس… برای تامین امنیت ملیارد ها دالر را هزینه کرده و صدها عسکر کشته داده اند، آلمان نتوانست و یا نخواست از فضای امن این مناطق برای بازسازی و زمینه سازی برای حضور موثرش سود ببرد، بر عکس به اثر کوتاهی و کم کاری آلمان فضا در بعضی مناطق بخصوص در کندز روز به روز وخیم تر شد و تروریستان آهسته – آهسته خلای حضوری غیرموثر این نیروها را پر کردند.
بدون تردید عوامل چون بیکاری روز افزون و بیکارگی مسوولان بی کفایت اداره مرکزی کابل در امر جلب کمکها و آوردن فشار بالای نیروهای آلمانی جهت ارایه خدمات به مردم، زمینه ساز انکشاف ناامنی ها در مناطق امن میباشد. این موضوع تا جای پیش رفت که بسیاری مردم در این مناطق طوری تلقین شدند تا بر علیه نظام و نیروهای خارجی نه جنگند، کشوری حاضر نیست مناطق امن را بازسازی کند.
آلمانها از هشت سال بدینسو فقط حضور سمبولیک در این منطقه دارند و کاری از دست شان ساخته نیست، به جز از پرداخت رشوه و تطمیع بعضی از افراد سرکش و یاغی تا برای رفت و آمد عساکر مشکل خلق نکنند. حضوصاً بعد از افتضاح در کشتار غیر نظامیان در سال قبل به دستور نظامیان آلمانی در کندز،برای مردم محل دیگر حرکات این کشور مشکوک و پر از ابهام میباشد
حال اگر امریکا میخواهد آلمانها را خلع قدرت کند؛ این به معنای گسترش حضور خود شان در منطقه نباید باشد؛ بلکه راه کوتاه و آسان این خواهد که به استقرار بدون موثریت این کشور مطابق برنامه تحویل دهی مناطق به نیروهای افغان، پایان داده شود و عساکر آلمانی را با اهدای گل و احیاناً مدال غازی امان الله خان از سوی رئیس جمهوری کرزی به تعدادی از قوماندانان شان، به خانه برگردانند. باز هم اگر دولت آلمان بسیار علاقه مند حضور در افغانستان است و نمی خواهد از کاروان عقب بماند، میتواند عساکرش را به مناطقی ارسال کند که برای حضور نظامیان نیاز بیشتر است.
جالب است که كارل تئودور تسو گوتنبرگ، وزير دفاع آلمان پيشتر در نشست امنيتي مونيخ اظهار داشته بود كه امريكا بار اصلي جنگ افغانستان را بر عهده مي‌گيرد. اما ماموريت نيروهاي آنان (آلمان) در افغانستان با خطرات بالايي همراه است.
معلوم نیست آقای وزیر دفاع از کدام خطر صحبت میکند؛ زیرا عساکرآلمانی فعالیت کمتری را در جهت تامین امنیت در افغانستان انجام می دهند؛ آنچه در مناطق تحت نفوذ این کشور جریان دارد؛ همکاری مردم برای تامینامنیت است؛ در غیر آن عساکر آلمانی قادر نخواهد بود تا امنیت خود را حفظ کنند؛ چه رسید به مقابله به آشوبگری یا جنگ با تروریزم.
باید گفت که عساکر آلمانی در افغانستان برای گذراندن ماه عسل نیامده اند؛ آنان باید سهم خود را در قالب همکاری با سایر کشورهای همپیمان به شایسته گی انجام دهند در غیر آن به حضور آنان به عنوان مهمانان نازک بدن هیچ نیازی نیست و افغانستان تحمل اینگونه مهمانوازی را متاسفانه ندارد و بهتر است آنها به آغوش مادران خود به کشورشان بازگرداننده شود. زیرا اینجا میدان کارزار است و مرد جنگی میخواهد.
