در همین چند روز پیش باراک اوباما رییس جمهور امریکا از آماده گی بر اعزام سی هزار نظامی آمریکایی دیگر به افغانستان خبر داد. اوباما، با همه آن وعده هایی تغییر و نیک نمایی که داشت مسبب تعجب و دلواپسی روشن بینان و فعالان امور گردید، چون این طور به نظر می رسید که اوباما بر خلاف سیاست های جنگ آور جورج بوش رییس جمهور سابق امریکا، منشی و بشارت دهنده صلح در سرتاسر دنیا و بخصوص کشور ها جنگزده چون افغانستان و عراق گردد.
این تصمیم گرفته شده از شخص رییس جمهور که نامزد جایزه صلح نوبل است خیلی دور به نظر می رسید. حدس و گمان ها بر این بود تا امریکا و متحدانش با یک استراتیژی کاملا جدید و غیر نظامی در افغانستان امیدوار دهنده صلح و دموکراسی در افغانستان شوند. امروز هیچ دلیل نمی تواند مسبب به حق بودن ارسال نیروهایی نظامی بیشتر در افغانستان شود مگر اینکه افکار عموم را در آلوده ساختن افکارشان به خوش باوریها و حسن نظرهایکه در مورد امریکا و مردمش داشتند کمک کند. این خود یک تشنج و سوالیه خواهد بود برای آگاهان که امریکا به چه دلیل و سبب منطقی می خواهد تاثیرات نظامی خود را در افغانستان بیشتر کند.
شکایت مردم و نا امیدیها همه معقولند، چون از روز اول که افغانستان میزبان نیروهایی امریکایی و دیگر نیروهای خارجی گردید، نا امنی و بی ثباتی در افغانستان سیر صعودی دارد. مردم افغانستان به هیچ وجه خاموش ننشسته و هر بار و همیش از دوام نا آرامیها و جریان بی ثباتی در افغانستان از دولت و نیروهای خارجی سوال خواهند کرد. این سوال حتمی است، چون اگر ما این سوال را نکنیم پس اشغال شده ایم و اگر اشغال شده ایم پس کجاست آن غیرت و ننگ ما و آن قسم و ناموس ما، اگر ما اشغال شده ایم، پس کجاست آن تاریخ ما، فرهنگ ما و آن نعره ها…
مظاهره در شهر میناپولیس امریکا
اگر امریکا و دیگر نیروهای خارجی بخاطر کمک برای مردم افغانستان و همکاری صلح در این مملکت تشریف آورده اند، پس اینرا خوب بدانند که جایگزین ساختن و معنی دادن این کلمات در قاموس زندگی مردم آن سرزمین با زور سلاح و نیروهای نظامی هرگز ممکن نبوده و این مثال معمول در تاریخ مردمان آن سرزمین را می توانند از کتاب ها بیاموزند..
در قبال این موضوع، مطلبی که برای اکثر مردم حتا بیشتر آگاهان پنهان مانده، تاثیرات رول اساسی اسراییل در منطقه است. این حقیقت را که اسراییل از جنگ افغانستان سود می برد را از یک روزنامه اسراییلی می آموزیم که تا آویو سالیانه 70 تا 80 میلیون دالر از ادامه جنگ در افغانستان سود می برد.
به گزارش فارس به نقل از روزنامه اسراییلی – يديعوت آحارونوت – ارتش انگليس تعدادي هواپيماي جاسوسي بدون سرنشين از نوع «هرمس 450» از اسرائيل اجاره كرده است، همچنين هلند، فرانسه، اسپانيا و آلمان نيز هواپيماهاي مشابهي از نوع «هرون» را خريداري كرده‌اند كه هر دوي اين هواپيماها ساخت کشور اسراییل است.
همچنين نيروهاي لهستان در افغانستان نيز از هواپيماهاي جاسوسي اسرائيلي از نوع اورپيتر استفاده مي‌كنند، آمريكايي‌ها نيز از هواپيماهاي شناسايي پايونير كه آن‌هم ساخت صنعت نظامي کشور اسراییل است، استفاده مي كنند.
مجموع سود اسراییل از فروش و اجاره اين تجهيزات نظامي به كشورهاي حاضر در افغانستان بالغ بر 70 تا 80 ميليون دلار است كه با پايان يافتن حضور نظامي بيگانگان در اين كشور اين سود سرشار نيز از بين خواهد رفت.
وعده باراک اوباما در مورد اینکه در سال 2011 شروع به ترک تدریجی از افغانستان خواهند کرد، با گفته های ژنرال جیمز جونز مشاور امنیت ملی امریکا تناقص بارز دارد. او روز جمعه پیش در جمع خبرنگاران گفت: امریکا قصدی برای ترک افغانستان در آینده نزدیک به ویژه در سال 2011 ندارد.
همچنان مایكل مولن، رئيس ستاد مشترک ارتش آمريكا گفت شورش در افغانستان طی سه سال گذشته افزایش یافته و او انتظار دارد در سال آتی میلادی همزمان با افزایش نیروهای امریكایی میزان تلفات نیز بیشتر شود.
امریکا در صورت تداوم در اخذ تصامیم و استراتیژی های نظامی از همین قبیل به زودی متوجه خواهد شد که قدم به کشور مهلکتر از ویتنام نهاده و ضررهای حاصله از تداوم را با شهادت تاریخ نصیب خواهد شد.
پس بهتر اینست که امریکا و متحدانش در تصامیم و استراتیژی های خود در قبال افغانستان دوباره غور و بررسی نمایند و درباره راه های بهتر موجوده بیانیشند.
