گاه گاهي از روي تصادف به وبسايت بينوا سرمي زنم. از پنج سال است كه با اين ويب سايت آشنايي دارم. اين ويب سايت را فاقد همه چيز يافتم. اين ويب سايت نه بي طرف است و نه هم طرف دار.
يكي از وي‍ژه گي هاي اين ويب سايت تهمت بستن و نشر اكاذيب است. چندي پيش اين ويب سايت خبري را مبني بر وفات مارشال محمد قسيم فهميم نشر كرد كه به همين دليل دامين اصلي شان(www.benawa.com) در افغانستان مسدود شد. دست اندر كاران اين ويبسايت با چشم سفيدي تمام و تغيير نشاني دوباره به نشرات مزخرف خود از (www.be9wa.com) شروع كردند.
بينوا هفته هاي پيش تهمت را به پاي وزير اطلاعات و فرهنگ كشور دكتور سيد مخدوم رهين بست. اين بهتان بندي ها سبب رسوايي اين ويب سايت شد. رسوايي در حدي بود كه يكي از طرفين دعوا به رسانه هاي افغانستان از دست اين ويب سايت شكايت كرد.
قصه از اين جا آغاز مي شد كه يكي از افراد وابسته به اين ويب سايت هنگام سفر سيد مخدوم رهين در تاجكستان حضور داشته است. اين مرد از استقبال مردم تاجكستان از وزير اطلاعات و فرهنگ كشور دچار بيماري حسادت مي شود و دست به دروغ پردازي مي كند.
سايت بينوا كه فاقد هر نوع معيار و ارزش در نشرات اش است، هر چه به دستش بياييد نشر مي كند. اين مطلب نيز از قضا دست كارمندان بينوا مي افتد و نشرمي شود.
شاهد دروغگو به بينوا نوشته است كه سيد مخدوم رهين در جريان ديدارش از تاجكستان در يكي از مجالس مشروب مي نوشد و مست مي شود. اين فرد در اينجا بسنده نكرده ادامه مي دهد كه مخدوم رهين با يكي از شاعران نامدار تاجكستان به نام گلرخسار در يك دهليز هوتل اقامت داشته است. به قول اين شاهد وزير اطلاعات و فرهنگ كشور در حالت مستي از اين شاعر درخواست هم خوابي مي كند.
وقتي اين نوشته ها را در ويب سايت بينوا ديدم مو به تنم سيخ شد و حيران شدم كه انسان ها تا چه سرحد براي فرو نشاندن آتش حسادت وجود شان پست مي شوند.
اين شاهد (دروغگو) در ادامه مطلب خود از قول گلرخسار نوشته است كه او از دولت تاجكستان تقاضا نموده تا ديگر به سيد مخدوم رهين رواديد صادر نكند.
بازار اين خبر در ميان رسانه هاي ضد مخدوم رهين و طرفداران وزير اسبق اطلاعات و فرهنگ افغانستان آقاي خرم گرم شد. و اين گرمي بازار سبب شد تا خبرنگار كنجكاو بي بي سي تاجكستان در مورد از خانم گلرخسار بپرسد. خانم گلرخسار با عصبانيت تمام همه اتهامات ويب سايد بينوا را رد كرد و از وزير اطلاعات و فرهنگ افغانستان به عنوان يك فرد دانشمند ياد كرد.
اين تنها مورد نيست كه ويب سايت بينوا به شخصيت كشي افراد سرشناس و محترم مردم افغانستان مي پردازد. افراد به ظاهر نويسنده اين ويبسايت همواره نام شخصيت هاي مطرح و دلسوز كشور را به شكل اهانت آميز مي نويسند و اتهامات بي بنياد را به ادرس انها وارد مي كنند.
اين ويب سايت در اين اواخر مطلبي را زير عنوان (ايا احمد شاه مصعود په رشتيا ملي اتل وه) نشر كرده است. اين مطلب نه سر دارد و نه بن و از اغاز تا پايان دشنام نامه بيش نيست.
نويسنده چنان بي سواد و بي خبر است كه حتي نام قهرمان ملي كشور را درست نوشته نكرده است (مصعود) و از انگيزه هاي معاهدات روس ها با وي اگاهي ندارد.
نويسنده چنان نمايانده است كه گويا نظام كنوني در گرو همسنگران مسعود است و همه اسير انها اند.
به اين برادر عنوان مي كنم كه اگر همسنگران آمر صاحب بزرگ در نظام كنوني نقش مي داشتند امروز طالب تا كندز و بدخشان نمي رسيد و همه روزه مردم را در شهر كابل به خاك و خون نمي كشاندند.
اين طالب هاي نكتايي دار در ارگ رياست جمهوري هستند كه دست انتحار كننده گان را گرفته وارد بيمارستان چهار صد بستر مي كنند و تا منزل چهارم وزارت دفاع ملي راهنمايي مي كنند.
خنده دار ترين بخش هاي نوشته اين “ادمك” جاسوس خواندن آمر صاحب و هسنگرانش است. اگر امر صاحب و همسنگرانش جاسوس مي بودند امروز چون دها وزير در چندين سمت دولتي كار مي كردند و شيك – شيك گشت و گذار مي كردند.
همسنگران آمر صاحب چون مولاناي سيد خيلي، داوود – داوود شهيد، خان محمد مجاهد، مولانا شاه جان و دها تن ديگر يا شهيد شدند و يا هم اكنون مشغول دفاع از وطن هستند.
نهاد هاي اصلي و مهم مبارزه با تروريزم يكي پي ديگر با دسيسه هاي طالبان ارگ نشين تصرف شدند. امروز تنها نهاد كه باقي مانده است و هنوز هم مردانه وار مبارزه مي كند وزارت امور داخله زير رهبري يكي از همسنگران مسعود بزرگ است.
