خبر و دیدگاه

فريب سياست هاي دوگانه پاکستان را نخوريم

pakistan_behind_taliban

 

تجربه نشان داده است که از تاریخ ایجاد پاکستان تا حـال، تمام رهبران سیاسی (ملکی و نظامی) آن کشور زماني که در قدرت نه مي باشند دوست و غم شریک افغانستان بوده و همیشه از دوستی و برادری با مردم افغانستان گپ می زنند، ولی به مجردي که پای شان به قدرت می رسد عاجل به دشمنان سرسخت افغانستان تبدیل گردیده و از هر طریق ممکن به مداخله در امور افغانستان دست به کار شده است،چنین تجربه را جناب نواز شریف مي خواهند یکبار ديگر تکرار نمایند وخود را دوست وغم شریک افغانستان جلوه مي دهد.

نواز شريف، نخست وزير قبلی پاکستان در يک اقدام تازه اعتراف کرد در زمان زمامداریش در امور داخلی افغانستان مداخله کرده و از مخالفان دولت افغانستان حمايت کرده است پيش از اين نيز شمارى از مقامات پاکستانى پرده از حمايت شان از مخالفان برداشته و اعتراف کرده اند که حکومت هاى قبلى پاکستان از دهشت افگنان به مقياس وسيع حمايت کرده و سياست هاى گذشته پاکستان در قبـال افغانستان را نکوهش کرده اند به باور آگاهان امور سیاسی، تنها اعتراف مقامات پاکستانى مبنى بر حمايت و سازماندهى طالبان از سوى آنها بسنده نيست، بلکه فعـالان سياسى پاکستان بايد عملاً دربرابر گروه هاى تروريستى که در پاکستان لانه دارند و از سوى شبکه استخبارات آن کشور هدايت و سازماندهى مى شوند، قرار بگيرند.

براساس اطلاعات مؤثق ، هنوزهم شواهدى در دست است که آی اس آی، تروريستان را تجهيز و سازماندهى مى کند و دست از حمايت آنها بر نداشته است،در این زمینه صحبت هاي اخير امرالله صالح رئيس عمومی پيشين امنیت ملی جمهوری اسلامی افغانستان قابل درک مي باشد.

صالح که حدود يک ماه قبل از اين مسؤوليت کناره گيري کرد، در جمعي از مردم ولایت هاي تخار و قندز اعلام کرد: پاکستان در چهار سال گذشته مبلغ 960 ميليون دالر صرف تجهيز و آموزش گروه تروريستان ومخالفان در افغانستان کرده است.

وي اضافه کرد: مخالفان تا دندان مسلح هستند و اسلام آباد قصد دارد با حمايت از شورشيان، افغانستان را چند پارچه کند که در اين راه نيز تا حدودي مؤفق شده است. اگر تروريستان، حمايت نظاميان پاکستان را نداشته باشند و حکومت آن کشور به گونه اى که ادعا مى کند در عمل هم علیه مخالفان اقدام کند، در زودترين فرصت انرژى و توان نظامى گرى و حملات خونبار تروريستان تقرب به صفر مى کند و ممکن نيست که آنها بتوانند جرأت عبور از مرز با داخل خاک افغانستان شوند و دست به خرابکارى و قتل انسان هاى بيگناه زنند.

آی اس آی پاکستان به خوبی مى داند رهبران طالبان کجا به سر مى برند و چگونه عمليات نظامى را رهبرى مى کنند، اگر فعـالان سياسى پاکستان بر نظاميان شان فشار لازم را بياورند و آنها را متقاعد نمايند که دست از حمايت طالبان به اصطلاح افغانى بردارند، در اين صورت آنها به هيچ صورتى نمى توانند به حيات نظامى شان ادامه دهند و اوضاع امنيتى افغانستان را به چالش بکشند.

به باور ما، هر زمانى که رابطه آی اس آی با گروه هاى مخالف پايان يابد، صلح و ثبات در افغانستان مستحکم و گسترش خواهد يافت.

نوازشريف، رهبر حزب مسلم ليگ (ن)نگاشته است که پاکستان بايد از مداخلات خود در امور افغانستان خودداري کند. نواز شريف اين سخن را در حـالي بيان داشته است که جريان طالبان در زماني که وی در سال 1990 نخست وزير پاکستان بود، از سوي سازمان استخباراتي آن کشور ايجاد شد. با اين حـال نواز شريف از سياست حکومت تحت رهبري اش در آن زمان به عنوان يک شکست ياد کرده است.

نوازشريف اين سخنان را در حـالي بيان مي کند که از یک طرف حملات انفجاری طالبان در صوبه پنجاب شدت یافته است ومردم صوبه پنجاب به خاطر جلوگیری از عملیات طالبان دولت پاکستان را زیر فشار قرار داده است،واز جانب دیگر حزب تحت رهبري نواز شریف به داشتن رابطه با شماري از حلقات افراطي طالبان پاکستاني متهم شده است. همچنين حزب مسلم ليگ(ن) از چندي به اين سو حکومت پاکستان را تحت فشار قرار داده است تا با حلقاتي از طالبان پاکستاني گفتگو و مذاکره کند. اين در حـالي است که حزب بر سر اقتدار مردم نيز درخواست نوازشريف را پذيرفته و قرار است کنفرانس ملي مبارزه با تروريزم در همکاري مشترک دو حزب به زودي در پاکستان برگزار شود.

نواز شريف در گفتگويي با تلويزيون دنيا که اخيراً منتشر شد، همچنین اعتراف کرده است که در جريان دوبار تصدي پست نخست وزيری پاکستان در سال هاي 1990، آن کشور به صورت آزادانه جريان طالبان را کمک کرد تا ضد حکومت وقت افغانستان، دست به اقدام مسلحانه بزنند.

به گفته نواز شريف «پاکستان اين تصورش را که مي تواند بر افغانستان کنترول داشته باشد، بايد متوقف کند.» به گفتۀ وي، هيچ کس در افغانستان تسلط پاکستان را نمي پذيرد و مقاومت ضد اين مسأله در آنجا ادامه خواهد يافت. نواز شريف اعتراف کرده است که سياست هاي گذشته کشورش در اين زمينه با شکست مواجه شده است و اين گونه سياست ها در آينده نيز مؤفق نخواهد شد. به گفتۀ او دو کشور افغانستان و پاکستان روابط قديمي و ديرينه‌ای دارند و تنها زماني پاکستان مي تواند اين روابط را تقويت کند که به صورت غيرجانبدارانه از حکومت منتخب مردم افغانستان حمايت نمايد.

اظهارات نواز شريف به عنوان بـالاترین مقام سياسي سابق پاکستان، در نوع خود بي نظير است. در واقع اين اولین باري است که يک چنين اظهاراتی از سوي يک مقام بلند مرتبه قبلي پاکستان که براي دوبار نخست وزير آن کشور بوده است، صورت مي گيرد. اين در حـالي است که پاکستان پيوسته حمايت خود را از مخالفان انکار کرده و ادعاهاي مختلفي را که در اين زمينه از سوي حکومت افغانستان و شماري از کشورهاي ديگر جهان صورت گرفته، رد کرده است. چندي پيش دانشگاه اقتصادي لندن، که يک نهاد معتبر علمي و پژوهشي در بريتانياست، نيز گزارشي را منتشر کرد که در آن حمايت پاکستان از طالبان «مثل آفتاب در آسمان» توصيف شده بود.

در همين حـال،روز سه شنبه گذاشته رنگين دادفر سپنتا، مشاور امنيت ملي دولت افغانستان در گفتگویي با آژانس فرانسپرس، از پاکستان خواست تا دست به اقدامات جدي عليه تروريستان بزند. سپنتا گفته است که حکومت افغانستان «شواهد قاطعي» را به دولت پاکستان ارايه کرده است که براساس آن ثابت مي شود.

مقام‌هاي آن کشور به القاعده و ديگر گروه هاي تروريستي اجازه داده‌اند تا در سرحدات افغانستان به صورت آزادانه دست به اقدامات خرابکارانه بزنند.

او گفته است که پاکستان نتوانسته است تا گروه‌هاي تروريستي را که در قلمرو آن کشور فعـاليت مي کنند، متوقف کند، در عین حـال کرنیل امام برخلاف ادعاي نواز شریف بازهم سخن از مداخله در امور داخلی افغانستان می زند وخود را مربی درجه یک طالبان معرفی کرده است ومي گويد که بارک اوباما رئيس جمهور امریکا در نوامبر سال جاری میلادی در باره صلح با طالبان مذاکره می کند.

جنـرال حمید گل در گفتگو با شبکه الجزیره مدعی شده است که طالبان قانون اساسی خود را خواهد نوشت وهیچکس در این راستا نبایستی در امور داخلی افغانستان دخالت کند زیرا افغان ها دوست ندارند در امور کشورشان دخالتی صورت گیرد ومي گويد که افغانستان به سوی صلح وپیشرفت در حـال حرکت مي باشد وحکومت حامد کرزی به پایان کار خود نزديک شده است وامریکایی ها درحدود ۵۰۰ تن از طرفداران حامد کرزی براي خود به اروپا وامریکا انتقال خواهند داد.

حمیدگل اطمينان مي دهد که افغانستان در سایه حکومت طالبان ویا هر گروهی از نیروهای مجاهد اداره خواهد شد و هیچ کشمکشی میان حاکمان جدید افغانستان به وجود نمی آید.

زمين شناسان امريکايي در نيمه برج جون سال جاري از وجود انواع ذخاير چند هزار ميليارد دالري معادن در افغانستان خبر دادند. وجود ذخايري چون مس، ليتيوم، آهن، طلا و کوبـالت در افغانستان کشور را به بزرگترين صادرکننده معادن در جهان بدل خواهد کرد. تهدید شرکت ها برای استخراج احتمـالی معادن افغانستان از سوی کرنیلان پاکستانی با استفاده از نام طالبان در حـالی صورت مي گيرد که دولت افغانستان چندی قبل در لندن تلاش کرد با ارائه معلومات نسبتاً کامل در مورد معادن افغانستان به سرمایه گذاران خارجی، توجه آنان را برای سرمایه گذاری و استخراج معادن جلب کند.

هر چند هنوز زمینه ها برای جلب سرمایه گذاری چه از نظر قوانین داخلی، چه از نظر امنیتی؛ فساد اداری و سایر فاکتور های تشویق کننده به اندازه کافی در افغانستان وجود ندارد، اما پاکستان با صدور این گونه بیانیه های تهدید آمیز تلاش مي کند هر حرکتی را که به نوعی باعث رونق اقتصادی در افغانستان گردد، در همان شروع خنثی سازند ودرتلاش کنترول بـالای ذخایر قیمتی زیر زمينی افغانستان مي باشد.

در واقع تمام اين گونه اعمـال از محافل نظامی پاکستان برای کوبیدن تلاش هاي اقتصادی در کشور، تأمين اهداف استراتیژیک و پیروزی جنگ نرم پاکستان در افغانستان مي باشد. زیرا اسلام آباد هرگز تحمل یک افغانستان با ثبات و با شرایط اقتصادی بهتر را نداشته است. متأسفانه سیاست مداران اسلام آباد از چند دهه به اين سو استراتیژی مداخله و ناآرام کردن افغانستان را دنبـال کرده اند.

تبلغات گرفتاري ملا محمد عمر رهبر طالبان از جانب پاکستان که در این روزها در رسانه ها به راه انداخته شده است ویاهم گرفتاري یک تعداد اعضاي رهبری طالبان چندی قبل، رفت آمد نظامیان پاکستانی به کابل به خاطر حاضر شدن یک تعداد فرماندهان طالبان به مذاکره با دولت افغانستان این پیش زمینه را در اذهان برخی به وجود آورده شاید پاکستان بـالاخره می خواهد که نقش فعـال تر و البته مثبتی در مبارزه با تروريزم و کمک به دولت افغانستان در این امر داشته باشد وبسیار دانشمندان سیاسی داخلی وخارجی این اقدام پاکستان را تغيير مثبت در پالیسی شان نسبت به افغانستان تلقی مي نمايد،ولی برعکس نه باید به سیاست دوگانه پاکستان بازی خورد واز تجارب قبلی باید درس عبرت گرفته شود، این اولین تغييرموقت شان نه مي باشد چندین بار در گذاشته هم به خاطر به دست آوردن امتیازات مادی ومعنوی به چنین اقدامات دست زده است ،این بار نیز هدف شان استفاده از ۱۴۰ ميليون دالر صندوق وجهی جامعۀ جهانی که برای حمایت از برنامه صلح تحت رهبری دولت افغانستان در کنفرانس لندن به تصویب رسیده مي باشد و در 29 سرطان سال جاری کنفرانس دومی درشهر کابل مرکز افغانستان به اين پروسه تقويت بخشيد.

پاکستانی ها در حـالی به انجام چنین کاری دست زدند که در چند سال گذشته، همواره حضور افراد طالبان در خاک خویش را به شدت رد می کردند، اما اکنون با گرفتاري ملا برادر ،مولوی کبیر وسایر اعضاي طالبان، بر عدم صداقت خود در سال های گذشته، مهر تأئیدی زدند.

اگرچه گرفتاري سران طالبان توسط پاکستان با حمایت امریکا و جامعۀ جهانی مواجه گردید، اما هنوز هم نمی توان به این کشور، مقامات ملکی آن و همچنین سازمان استخبارات پاکستان ـ آی.اس.آی ـ اعتماد چندانی داشت؛ چراکه مقامات این کشور بارها در سالیان گذشته، وعده هایی در جهت مبارزه با تروريزم و کمک به تأمين امنیت افغانستان داده بودند، وعده هایی که بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته و در میدان عمل خبری از آن ها نبوده است.

استخبارات نظامی پاکستان(ای،اس،ای) همیشه در این مورد مستقلانه عمل کرده است واز کنترول نخست وزير ورئيس جمهور آن کشور خارج مي باشد زیرا چندی قبل کرنیل امام به شکل اشکار اعلام نمود که اگر امریکا یی ها علاقۀ مذاکره با رهبری طالبان دارد، امکانات این کار نزد ما موجود است وما مي توانيم رهبران طالبان را به مذاکره حاضر نمایيم یعنی استخبارات نظامی پاکستان از مخالفان افغانستان به نفع خویش استفاده می نماید،دراین مورد اظهارات ملا عبدالسلام ضعیف بسیار به جاه است که در یک مصاحبۀ خود گفته است:((پاکستان در مقابل امتیازات مادی ومعنوی دوست ودشمن نه می شناسد،به نظر می رسد این بار سرنوشت سایر رهبران طالبان را مورد تجارت قراردهند ودستگیر نمایند وبه امریکایی ها در بدل امتیازات مادی ومعنوی تسليم نمایند وبه سر نوشت ملا برادر ودیگران دچار نمایند.

معلوم شده است که پاکستان توجه خود را نسبت به رهبران طالبان به شبکه سراج الدین حقانی بیشتر جلب نموده وارزش قایل شده است ،زیرا اکثر رهبران طالبان افغان به مداخلات مستقیم پاکستان درامور افغانستان وسؤ استفاده از نام طالبان مانند رهبران جهادی افغانستان پی برده است وبـالای رهبران ملکی ونظامی پاکستان بی اعتماد شده اند.

اين پاكستان است كه همواره از طالبان سوء استفاده كرده و آنان را آلۀ فشار عليه خارجي ها قرار داده است. پاكستان از اين طريق باج مي گيرد و به وضوح مي بينيم، پولي را که پاكستان مي گيرد، برابر پولي است كه در افغانستان مصرف مي شود و اين نشان دهنده آن است كه پاكستان به دنبـال سوء استفاده می باشد.

پس این اقدام پاکستان به این معنا است که پاکستان هیچگاه در صدد تغییر سیاست های خصمانه اش در قبـال افغانستان و مبارزه با تروريزم و دهشت افگنی برنخواهد آمد، زيرا این کشور در سالیان گذشته، تنها و تنها از طریق همین تأمين تروريزم و تشدید ناامنی در افغانستان، مؤفق به کسب درآمدهای هنگفتی گردیده است.

به نظر آگاهان سیاسی،مهم ترين معياري كه بايد از سوي جامعۀ جهانی رعایت شود، اين است كه پاكستان را وادار سازد تا از مخالفان حمايت نكند ومانع صلح در افغا نستان نه گردد وبه عوض این عملیات های بدون نتيجه نظامی مثلی که فعلاً در افغانستان جریان دارد بـالای پاکستان فشار وارد سازد وپاکستان را مطابق علاقه شان در مقابل امتیازات مادی. حاضر سازد که نه تنها در مور دگرفتاري آنعده طالبان اقدام نماید که خلاف سیاست پاکستان استند بل در مورد تمام مخالفان دولت افغانستان اقدام مشابه به خرج دهند که فعلاً در اختیار استخبارات نظامی پاکستان قرار دارد .

در دهه هایی که از عمر کشوری به نام پاکستان می گذرد، این کشور همواره بر سر جنگ با دو کشور همسایه خویش هندوستان و افغانستان بوده است و همواره از دوران جهاد و به خصوص در 8 سال گذشته هم بهبود روابط این دو کشور را به معنای ایجاد بحران برای خود می پنداشته است، بنابراین هرگاه حرفي هم از بهبود روابط با افغانستان و مبارزه با تروريزم شود آن را مشروط به دشمنی افغانستان با هندوستان دانسته است.

پاکستانی ها همیشه دوست مخالفان افغانستان ـ تروريزم و تروريستان ـ و شریک قافله ـ کاروان تروريزم بوده اند.

از یک سو آن ها پول هایی را به نام مبارزه با تروريزم از جامعۀ جهانی و امریکا دریافت کرده اند و از جانب دیگر، اغلب این پول ها را در راه تأمين، تمویل و تجهیز تروريستان در خاک خویش مورد استفاده قرار داده است تا به نوعی افغان ها را تحت فشار قرار دهد و از توجه به مشکلات ریشه ای که دو کشور بر سر مسأله بحران زای خط دیورند دارند، دور سازد.

پاکستان در طول هشت سال گذشته به وضاحت نشان داده است که در مبارزه علیه تروریزم و تأمين ثبات و امنیت در افغانستان، صادق نیست. فعـالیت آزادانه شورای کویته، شورای میرانشاه، شبکه حقانی و شبکه حفیظ گل بهادر در قلمرو پاکستان نشانگر این مسأله است که پاکستان نمی خواهد این گروه ها را نابود کند، زیرا اگر این گروه ها نابود شوند در آن صورت غرب حاضر نخواهد بود تا به عناوین مختلف به پاکستان باج دهد.

از سوی دیگر گفته می شود که هنوز اکثر استراتیژیست های نظامی و استخباراتی پاکستان فکر می کنند که غرب دیر یا زود از افغانستان خواهد رفت و میدان برای آنها خالی خواهد شد و آنها از طریق اشغال مجدد افغانستان به واسطه طرفداران خویش، تجربه سال 1996 را یک بار دیگر تکرار خواهند کرد. با این حـال آنها تلاش خواهند کرد که تا زمان حضور نیروهای خارجی در افغانستان با اقدام های و گرفتاري های نمایشی، کاری کنند که حداقل در میزان کمک های دریافتی پاکستان کاهشی رونما نشود.

دولت افغانستان چندین بار به شکل مستقیم ورسمی به جامعۀ جهانی گفته است که بدون شک پاکستان می داند که مخالفان افغانستان در کجا زنده گی می کنند، فرماندهان ارشد طالبان وسایر مخالفان افغانستان در کدام شهر پاکستان مخفی شده اند، ولی پاکستان هر بار چنین ادعاي افغانستان را رد نموده است، پس سوال دراينجاست که این فرماندهان طالبان از کجا گرفتار مي گردند که طی تقریباً یک هفته این تعداد به صد ها نفر نزديک شده است و سفیر پاکستان در افغانستان آن را به بسیار سر بلندی اعلا ن می کند.

چنین بر می ياید تا زماني که امریکا وانگلیس، پاکستان را متقاعد و مجبور به دست کشیدن از حمایت گروه مخالفان و طالبان نکند و سران اسلام آباد و سازمان استخبارات اردوی این کشور (آی اس آي) به این ایمان نیاورند که داشتن یک افغانستان با ثبات به نفع آنان و منطقه است، هیچ چیزی تغییر نخواهد کرد ونه هم سخنان نواز شریف وسایر مقامات بلند رتبه پاکستان مورد باور واعتماد مردم افغانستان مي باشد و به سیاست دوگانه آنها بازی نه می خورد،زیرا همین نواز شریف بود که دوبار به خاطر مداخلۀ شان در امور افغانستان ومنحل شدن اردوي افغانستان در کمپاین انتخاباتی بیشتر رأی مردم پاکستان را از خود ساخت،این بار باز مي خواهد به بهانۀ عدم مداخله در امور دولت افغانستان وتعهد شان در مورد مبارزه علیه تروریزم خودرا به مقام نخست وزيری پا کستان برساند،همچنان این خصلت رهبران سیاسی پاکستان است زماني که قدرت ندارند دوست افغانستان است و زماني که به قدرت رسيدند به دشمن سر سخت افغانستان تبدیل مي گردند.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا