مشخص نيست آمريكا و انگليس از جنگ افغانستان به عنوان يك سناريو استفاده مي كنند و خود باعث طولاني‌تر شدن آن مي شوند و يا اين كه واقعاً در باتلاق اين جنگ نافرجام گيرافتاده اند.
هر دو نظريه موافقان و مخالفان خاص خود را دارد ولي به هرحال جدا از اين نظريه پردازي، چند واقعيت را نمي‌توان ناديده گرفت.
1- جنوب افغانستان به كشتارگاه سربازان خارجي تبديل شده است.
2-فرماندهان نظامي آمريكا و ناتو در حال از دست دادن كنترل جنگ هستند.
3- طالبان و القاعده در يك عمليات نقل و انتقال منظم و محرمانه، بخشي از نيروهاي جنگي خود را به مناطق شمال و شمال شرق افغانستان اعزام كرده اند.
4- افكار عمومي در غرب به شدت عليه حضور سربازان غربي در جنگ افغانستان برانگيخته شده است.
5- اوضاع جاري به گونه‌اي است كه دستور جزئي‌ترين عمليات هاي جنگي از سوي فرماندهان خارجي صادر مي شود.
6- نفرت و انزجار مردم از حضور غير موثر و جنگ افروزانه خارجي ها در افغانستان به بالاترين حد خود رسيده است.
در 9 ماه سال جاري ميلادي، تعداد سربازان خارجي كشته شده در جنگ افغانستان به مراتب بيشتر ازتلفات آنها در عراق بوده است، چنان كه در دوم شهريورماه با كشته شدن پنج سرباز آمريكايي در جنوب افغانستان، تعداد نظاميان خارجي كشته شده در افغانستان از آغاز سال جاري ميلادي تاكنون (درمدت 9 ماه) به 360 تن رسيد.
بيشتر از دو سوم اين سربازان كشته شده را سربازان آمريكايي تشكيل مي دهند و انگليسي ها از اين لحاظ در جايگاه دوم قرار دارند.
نگراني دولت ها و افكار عمومي جامعه غرب تنها از ناحيه سربازاني نيست كه تا به حال كشته شده اند بلكه نگراني بيشتر آنها از روند رو به رشد اين كشتار است كه هر ماه نسبت به ماه قبل، خونين تر و وحشتناك تر اعلام مي شود.
در حال حاضر آمريكايي‌ها و انگليسي ها در نقطه بحراني و پرخطر جنوب افغانستان دقيقاً با همان مشكلي روبرو هستند كه سربازان ارتش سرخ شوروي در اواخر سالهاي اشغال خود با آن مواجه بودند.
هيچ جا براي آنها امن نيست و از پشت هر تخته سنگ يا از كنارهر خانه اي بر آنها شليك مي شود. قدم به قدم كنار جاده ها و راههاي صعب العبور كوهستاني ممكن است مين گذاري شده باشند.
اين شورشيان مسلح اكنون توانسته‌اند دامنه ناامني ها و آشوب ها را به شمال افغانستان نيز گسترش دهند. در چهارم شهريور ماه، دو گروه رقيب محلي در شمال افغانستان كه با يك ديگر منازعات شخصي داشتند در انظار عامه و در محلي مزدحم در داخل شهر با هم درگير شدند كه در نتيجه آن چند نفر از جمله يك سرمايه دار معروف به قتل رسيدند. باز هم در دوم شهريور ماه، عده اي از افراد وابسته به طالبان در منطقه “بلخ ” واقع در 20 كيلومتري غرب “مزار شريف ” قصد داشتند خودرو مملو از مواد منفجره را منفجر كنند كه خودرو مذكور از سوي مردم شناسائي و به پليس اطلاع داده شد.
خودرو مذكور قبل از انفجار به تصرف نيروهاي پليس در آمد و يك نفر از عوامل اصلي ماجرا كه قصد انفجار خودرو را داشت دستگير و بقيه اعضاي اين گروه متواري شدند.
از آنجائي كه افغانستان در حال حاضر عملآ در خلاء قدرت به سر مي برد و رئيس جمهور و ساير اعضاي كابينه و مقامات ارشد دولتي به عنوان سرپرست ايفاي وظيفه مي كنند، لذا گروه هاي شورشي و باندهاي جنائي و ماجراجو با استفاده از اين وضعيت شكننده، فعاليت هاي جنايي و خرابكارانه خود را در تمام مناطق افغانستان از جمله درشمال افغانستان شدت بخشيده اند.
اين حوادث به مثابه زنگ‌هاي خطر در شمال افغانستان است و همه از خود مي پرسند كه چرا نتيجه قطعي انتخابات مشخص نمي شود،
چرا تكليف ملت را روشن نمي كنند، اين وضعيت آشفته و آسيب پذير و حالت فقدان نظم و قانون و خلاء قدرت تا كي بايد وجود داشته باشد؟
طالبان در ولايات شمالي نيز مانند ولايت هاي جنوبي، در مناطق كوچك تحت كنترل خود واحدهاي حكومتي، والي، فرماندار، قاضي و ادارات اخذ وجوهات و غيره تشكيل داده اند.
در ولايت بلخ نيز در منطقه “چاربولك ” و “نوشهر ” در فاصله 30 كيلومتري غرب شهر مزار شريف، اين دستگاه هاي طالباني ايجاد شده و والي، فرماندار و قاضي دادگاه نيز تعيين شده‌اند.
هرگاه وضعيت به همين منوال ادامه يابد دير يا زود پرچم‌هاي سفيد طالبان، آشكارا در روستاها، بخش‌ها و فرمانداري هاي شمال افغانستان برافراشته خواهد شد، چنانكه در چندين ولسوالي ولايت “قندوز ” و در منطقه “غورماچ ” ولايت “فارياب ” اين پرچم ها به چشم مي خورند.
زمان در حال سپري شدن است و به نظر مي رسد در شرايط كنوني اوضاع كاملا به نفع طالبان به پيش مي رود و هرگاه تدبيري انديشيده نشود وضع از اين هم بدتر خواهد شد.
