چراغ سبز اوباما به طالبان

باراك اوباما، رييس جمهور امريكا به مشاوران اش دستور داده است تا در مورد كشتار دسته جمعي طالبان در سال 1380 در شمال افغانستان تحقيق و بررسي كنند. اين دستور در حالي صادر مي شود كه قبل از اين مقام هاي امريكايي گفته بودند هيچ گونه شواهدي در مورد كشتار دسته جمعي وجود ندارد. اكنون سوال اساسي اين است كه در پشت اين دستور آقاي اوباما، چه اهدافي دنبال مي شود.
با توجه به اين پرسش تحليل ذيل ارايه مي گردد:
1 ـ چراغ سبز اوباما به طالبان:
آقاي اوباما با تمركز روي كشتار طالبان در واقع مي خواهد نوع غم شريكي خود را با بازماندگان اين قربانيان اعلان نمايد. اين تصميم آقاي اوباما نوعي امتياز بخشيدن به طالبان است.
آقاي اوباما احتمالا با اين اقدام مي خواهد پيام معيني را به طالبان داشته باشد مبني بر اين كه عاملين قتل همرزمان آنان، روزگاري به محاكمه كشانيده خواهند شد. هر چند طالبان تا حال نسبت به اين تصميم واكنشي نشان نداده اند، اما به هر حال اين اقدام نوعي پيروزي براي طالبان به شمار مي رود. جالب اين جا است كه ايالات متحده امريكا از يك سو در  حال تدارك يك جنگ وسيع عليه طالبان است و از سوي ديگر بررسي كشتار دسته جمعي طالبان را مطرح مي كند. به هر ترتيب دو برداشت اساسي از اين تصميم متصور است؛ نخست اين كه امريكا مي خواهد به طالبان نرمش و چراغ سبز نشان دهد و دو ديگر اين كه آقاي اوباما با اين مساله نوعي سردرگمي ميان طالبان ايجاد خواهد كرد. بدين ترتيب برخي از گروه هاي طالبان كه با روحيه ي انتقام جويي تا حال سنگرهاي جنگ را گرم نگهداشته اند، با طرح بررسي كشتار دسته جمعي احساس آرامش خواهند كرد و احتمالا با دلگرمي بيشتر به مذاكره روي خواهند آورد.
2 ـ چرا فقط كشتار طالبان؟
شايد براي بسياري از مردم افغانستان اين تصميم اوباما جالب و غيرمنتظره باشد. آقاي اوباما به خوبي مي داند كه طالبان در 7 سال حكومت خود و پس از آن جنايت هاي بزرگي را مرتكب شدند. آنان از انسان هاي اين سرزمين گرفته تا آثار باستاني و مزارع، تاك ها، آرشيف  و هر آن چه به عنوان ارزش ياد مي گرديد، همه و همه را نابود كردند. آنان هر گز به كرامت انساني باورمند نبوده و صرفا با سياست برتري طلبانه، در صدد ايجاد حاكميت تك قومي بوده، به حذف فيزيكي اقوام و ساكنان اين سرزمين مي انديشيدند. آيا آقاي اوباما كشتار مردم شمال را در زمان تصرف ولايت ها، كشتار مردم باميان، سياست زمين سوخته، و ملي ارزش هاي ديني سرزمين به نفع كشور همسايه را به ياد ندارد. پس چگونه مي شود كه از ميان اين همه جنايت صرفا به يك مورد بسنده نمود و دستور بررسي آن را صادر كرد.
3 ـ پيامد اين تصميم:
تصميم آقاي اوباما براي رهبران و مردمي كه سال ها در برابر طالبان مقاومت كرده اند، بسيار نگران كننده است. هر چند با اين تصميم اكنون پاي آقاي دوستم در ميان است اما ساير رهبران جبهه ي شمال كه عملا سال ها در برابر طالبان مقاومت كردند، نيز نگران خواهند شد تا مبادا سياست اوباما روزگاري شامل آنان شود.
هر چند تا به حال بسياري از اين رهبران از وضعيت فعلي حمايت كرده اند اما اين نوع سياست ها مي تواند، رهبران جبهه ي شمال را به رويكردهاي ديگري وادار سازد.
مردم افغانستان انتظار داشتند كه سياست تغيير اوباما در شكل مثبت آن در افغانستان تجلي يابد، ولي اكنون برخي از آگاهان بر اين باوراند كه اگر تغيير وعده شده اين باشد، اين تغيير به نفع تروريستان و طالبان خواهد بود.  خوب بود كه آقاي اوباما در كنار يادآوري از كشتار طالبان به جنايت هاي كه در گذشته و امروز توسط اين گروه عليه مردم افغانستان صورت مي گيرد، نيز اشاراتي مي كرد.