طوري كه هموطنان عزيز شاهد اند، در اين روزها مبارزات انتخاباتي ميان كانديدان رياست جمهوري و شوراهاي ولايتي در سراسر كشور جريان دارد.
انتخابات و تعيين زعماي سياسي از طريق رايدهي آزاد، عمومي، سري و مستقيم، نقطه آغاز نظام مردم سالاري بوده كه براي دومين بار در افغانستان تجربه مي شود.
از دير زمان عادت بر اين است كه هرتجربه جديد، مشكلات فراواني را فراراه خويش داشته است؛ به همين دليل، تجربه انتخابات در كشور سنتي اي مانند افغانستان، كه هنوز دموكراسي در عهد كودكي به سر مي برد، مشكلات گونه گون را با خود دارد.
اين مشكلات برخي مربوط به دولت، بعضي مربوط به كميسيون مستقل انتخابات و ساير نهادهاي ذيربط و بخشي هم مربوط به كانديدان و مردم مي باشد.
سوء استفاده احتمالي برخي كانديدان از منابع دولتي و برخي ديگر از منابع خارجي، نداشتن سابقه كاري مسوولان كميسيون مستقل انتخابات و عدم بي طرفي آنها در اداره و نظارت از روند انتخابات، از جمله مشكلات فوق مي باشند.
عدم ترويج و توسعه فرهنگ انتخاباتي ميان ده نشينان كه بيشترين نفوس كشور را تشكيل مي دهند، عامل اساسي بيشترين مشكلاتي است كه امروز ما شاهد آن هستيم.
پاره نمودن تصويرهاي كانديدان و پوسترهاي آموزشي كميسيون مستقل انتخابات از روي ديوارها كه اخيراً در رسانه ها به سطح گسترده يي بازتاب يافته و از سوي برخي كارشناسان، احزاب سياسي و نهادهاي ذيدخل در قضيه انتخابات، سخت مورد نكوهش قرار گرفت، بعد از آغاز مبارزات انتخاباتي، نخستين مشكل به سطح كشور به حساب رفته و نشان ميدهد كه همزمان با نزديك شدن بيست و نهم اسد (روز برگذاري انتخابات)، مشكلات به ميزان قابل ملاحظه اي افزايش خواهد يافت.
در رابطه به اين مشكل عده اي فكر مي كنند كه عدم شفافيت در انتخابات هاي گذشته و مداخله برخي عناصر فرصت طلب از انتخابات به نفع خويش، سبب گرديده تا برخي مردم در مقابل كانديدان و كميسيون انتخابات، موضع گيري منفي نمايند.
عده اي بدين باور اند كه پراكندگي ميان احزاب سياسي كه تعداد آن از صد تجاوز كرده، اعتماد و اعتبار آنان را ميان مردم از بين برده و به جاي منافع ملي كه بايد از طرف احزاب سياسي عنوان شود، منافع شخصي مطرح شده است؛ در چنين گير و دار، عامه مردم، ديگر تحمل ندارند تا بيشتر از اين از ايشان استفاده ابزاري صورت گيرد.
فكر مي شود: جعل و تقلب در انتخابات گذشته، ساخت و بافت و معاملات پنهاني ميان احزاب سياسي و اشخاص مقتدر، عدم بي طرفي كامل برخي نهادهاي ذيربط در قضيه انتخابات، استفاده از منابع دولتي، منابع خارجي، زر و زور و تزوير از جمله عواملي اند كه عامه مردم را در قبال انتخابات بي علاقه ساخته و سبب شده تا بالاي هيچ جناحي اعتماد نكنند.
در چنين وضعيتي، نهادهاي جامعه مدني از يكطرف مسووليت دارند تا از طريق تدوير محافل، مجالس، سمينارها و كنفرانس هاي مختلف و رسانه هاي صوتي،تصويري و چاپي، به خاطر بلند بردن سطح افكار عامه فعاليت نمايند و از سوي ديگر روند انتخابات را مجدانه نظارت نموده و در صورت ملاحظه مشكلي، منابع ذيدخل را در جريان قرار دهند.
علماي عزيز، فرهنگيان، معلمين، دانشجويان و جوانان كه در آينده وارث اصلي كشور اند، تلاش نمايند تا از طريق تشكلات غير سياسي در اين پروسه ملي سهم موثر و سازنده خويش را ايفا نمايند.
