انتقال طالبان پاکستانی از مناطق مرزی افغانستان به ولایات دوردست افغانستان – بخصوص ولایات شمال افغانستان ، تکرارهمان خبط بزرگ تاریخی است که نود سال پیش در زمان پادشاهی محمد نادر خان ، به مدیریت محمد گل خان مومند صورت گرفته بود . این نقل و انتقالات در دوره های مختلف تاریخ معاصرافغانستان واکنون در زمان طالبان ، زیرهرنامی که بوده باشد فقط همان اهداف و نیات دگرگون کردن ترکیب قومی افغانستان ، کاشتن تخم نفرت و نفاق میان اقوام مختلف ساکن درافغانستان وبالاخره مذهبی کردن بیشتر جامعه و محو مدنیت و فرهنگ تاریخی افغانستان را در قبال داشته است.
این عمل شیطانی که به مشوره ی انگلیس وامریکا وبا مدیریت مشترک آی اس آی و حکومت تک قومی – تک جنسیتی طالبان به منصه ی اجرا گذاشته می شود ، پروژه ی مشترکی است به منظور دوامدار کردن تنش و ناامنی درافغانستان ، تضعیف و حتا چند پارچه کردن افغانستان.
دولت پاکستان می خواهد با این کار، آخرین میخ را به تابوت افغانستان و فرهنگ و تمدن تاریخی آن بکوبد .
به مضحک بودن دلیلِ این نقشه و توافق میان آی اس آی پاکستان و طالبان توجه کنیم که وزیر داخله ی پاکستان و ذبیح الله مجاهد سخنگوی ارشد طالبان طی اظهاراتی به آن صحه گذاشته اند : هر دوجانب استدلال کرده اند که ” برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر تحریک طالبان پاکستانی در داخل خاک پاکستان ، ما به توافق رسیده ایم تا تمام جنگجویان طالبان پاکستانی و خانواده های آنان را از مناطق مرزی دور نموده و به ولایات دوردست ( هدف شمال افغانستان است ) انتقال بدهیم . “
چه توافق شرم آور و چه استدلال خنده داری ! ” بخاطر جلوگیری از پیشرفت بیشتر طالبان پاکستانی در داخل خاک پاکستان ، حکومت طالبان باید همه ی آنان را با خانواده های شان به مناطق دوردست – بخصوص به شمال افغانستان انتقال بدهند . “
اینگونه استدلال مضحک درواقع اعتراف صریح دوجانبه است به انتقال تروریستان بیشتر به شمال افغانستان که بدون شک از نیت شوم و خطرناکی حکایت دارد – نیت انتقال و مسکن گزین کردن تعداد بیشترِ قبایلی های پشتون از وزیرستان شمالی و جنوبی به شمال افغانستان .
این عمل شنیع و خطرناک ، بی تردید عقده های قومی را تشدید بخشیده و تنش های بیشتری را در نقاط مختلف شمال افغانستان به وجود خواهد آورد .
بدون شک در پی این اقدام خطرناک ، اقوام مختلف ساکن شمال و مردمان بومی آن ولایات در برابر تصفیه های قومی و اشغال خانه ها و زمین های شان توسط گروههای تازه وارد ناقلین از وزیرستان شمالی و جنوبی ، به پا خاسته و از سرزمین های پدری شان دفاع خواهند نمود.
جانب دیگرحقیقت این است ، همانگونه که اخیراً آقای سیرگی لاوروف وزیر خارجه ی روسیه گفته است ، حفظ تنش و جنگ درافغانستان ، کار امریکا و به نفع امریکاست. انتقال جنگ و جنگجویان افراطی پشتون تبار به شمال ، برهم زدن ترکیب قومی و ایجاد تنش های جدید میان اقوام بومی و ناقلان جدید ؛ همه و همه به اساس طرح های شیطانی امریکا و شرکای استراتژیک اش انگلیس ، پاکستان و طالبان به پیش برده می شود.
اما آیا این طرح های خطرناک شیطانی تحقق خواهد یافت ؟
آیا مردمان بومی شمال به ناقلان وجنگجویان افراطی اسلامی وزیرستانی اجازه خواهند داد تا سرزمین های پدری شان را با زور تصاحب نمایند ؟
آیا قدرتهای منطقه ای – به ویژه روسیه ، چین و ایران انتقال جنگ و جنگجویان افراطی به شمال و برهم زدن ترکیب قومی در شمال افغانستان را تحمل خواهند نمود ؟
به تمام این پرسش ها زمان پاسخ روشن خواهد داد .
