آیا ظلمِ وحشت طالبانی کمتر از ظلم آخوندی ایران، بر زنان است؟

در حالیکه مرگ بانو مهسا امینی را شدیدا تقبح نموده و تاثرات عمیق خود را حضور ملت شریف و با شهامت، هم زبان و هم فرهنگ ایران تقدیم میدارم و از شهامت و شجاعت مردم در راه تامین عدالت اجتماعی و مقاومت علیه استبداد و زور گویی تمجید و از خداوند برایشان موفقیت خواهانم .

امید وارم خون مهسا ها و رخشانه ها ، فرخنده ها عایشه ها و الهه ها به مثابه جرقه ای در خرمن گند و تعصب قاتلان و جنایت کاران باشد که با آتش آن هست و بود دلالان و دکانداران دین را که خون مردم را بنام دین مینوشند و برگرده های مردم بنام شرعیتِ از خود دراورده به زور شلاق و تفنگ و باروت حکومت میکنند و بنام الله مسلمان کشی میکنند از ریشه نابود نماید .

گرچه زنان باشهامت افغانستان در دوران بیش از یکسال غصب قدرت گروه مزدور در این کشور بار ها بطور متداوم در دفاع از حقوق شان قیام کرده و قربانی داده و حماسه آفریده اند اما برخورد کشور های استبدادی و حکومات مستبد و خونخوار که طبل دیموکراسی و حقوق بشر می‌ نوازند و هر گاه و ناگه زوزه حقوق زن میکشند در برابر رخداد های دوکشور ایران و افغانستان برخورد دوگانه و ۱۸۰ درجه در تقابل همدیگر اند .

تمام شبکات اجتماعی ، روزنامه ها ، جراید و تلویزیون‌های جهان به شمول سران کشور ها در کنفرانس سالانه ملل متحد همه طبل مهسا امینی میکوبند و چنان وانمود میکنند که گویا جهان دگرگون شده و به هر قیمتی که باشد باید رژیم ایران سرنگون شود .

اما همین زوزه کشان دیموکراسی و حقوق بشر با سیاه ترین و جنایت کار ترین گروه و خونخوار ترین تیروریست هایکه حتی نام آنها در لیست سیاه ملل متحد است برخلاف تمام موازین و میثاق های دیپلوماتیک داخل تعامل میشوند با آنها مذاکره و عقد و پیمان میکنند آنها را تمویل و تجهیز میکنند و بر گرده های مردم افغانستان سوار نموده کشور را رسما به آنها تسلیم میکنند .

مگر کشور های استبدادی نمیدانند که گروه مزدور روزانه ده ها مهسا امینی را با شلاق ، با سنگسار ، با تجاوز ، با میله تفنگ و با انتهار و انفجار نابود کرده و میکنند ؟

این در حالیست که چندی قبل دختر پاکستانی تبار بنام ملاله یوسفزی را با تهدید و زور گروه مزدور مانع رفتن به مکتب در پاکستان شده و با مانع شدن یک دختر از رفتن به مکتب گوش مردم دنیا از شور و غوغای مکاران سیاسی کر شد و از ملاله یوسفزی قهرمان ساخته شد جایزه صلح نوبل برایش داده شد و در محافل سیاسی حضور پیدا کرد حتی به سطح جهانی از حالت و اوضاع رقعتبار و نا هنجار زنان کشور ما برای تامین منافع خود سو استفاده و نمایندگی کرد ، و با تمویل ملیونها دالر زندگی خودش با خانواده و اقارب اش تامین شد ولی از سوی همین شغالان مکار دروازه مکاتب بروی ملیونها دختر افغانستانی بسته شد ، زنان و دختران افغانستانی در محضر عام لت و کوب و شلاق زده شد توهین شد و تحقیر شد ، سرنوشت ملیونها زن افغانستانی را بدست گروه مزدور و تیرور و وحشت سپاریدند تا مانند حیوان با ایشان رفتار شود سنگسار شود و بنام الله حلال شود .

مگر گوش جهانیان کر است و چشم شان کور است که فریاد مهسا ها ، رخشانه ها ، الهه ها و فرخنده های کشور ما را نمی شنوند ؟

مگر خون جوانان و بانوان ما رنگ دیگر دارد ؟ مگر حجاب جبری بالای زنان کشور ما به زور شلاق و تفنگ و سنگسار تحمیل نمی‌شود ؟

پس چرا جهان خاموش است و بیتفاوت ؟ گویی خود شان عامل اصلی این جنایت است و بس .