تفنگت شانه کن دیگر مپندار
که وحشی را بود تجدید رفتار
تفنگ تو نُمود پایه داریست
نجات مردمت از شر اشرار
بده پاسخ به دشمن با تفنگت
به ایین عیاری کن رفتار
بکن کوتاه تو دست اهریمن را
حریمت پاک دار از پای اغیار
تفنگت یادگاریست از نیاکان
بجان خود امانت را نگهدار
صدای رستم از شهنامه آید
بزن تیری به چشم اسفند یار
تفنگ تو بود شمشیر یعقوب
زبانت زنده کرد ان مرد صفار
به رگهایت جاریست خون مسلم
خراسانی بگفتار و خراسانی بکردار
خراسان سرزمین تاجداران
هزاران تاج پوش و تاج بردار
تویی پرچم بدست راه مسعود
سپه سالارِ نبرد ان مرد عیار
ره پر پیچ و خم هموار کرده
که آسان برتو سازد کار دشوار
بخون پاک خویش روشن نموده
چراغ راه باریک در شب تار
صدایش زینت کوه است و سنگر
ز یاران ذلیل اش سخت بیزار
پیام غازیان این است بر تو
بدان قدر تفنگت باش بیدار
مخوان وحشی را برادر بار دیگر
نباشد رسم جنگل قول و قرار
ز صد نکته یکی مجمل گفتم
مفصل خود بخوان ای مرد هوشیار.
( نوراحمد سلطانی )
