تروریستان تازه بدوران رسیده! تا فارسی نیاموزید مدنی نمی شوید!

بحث اول:

تروریستان پاکستانی که افغانستان را اخیراً در نتیجه یک توطیه داخلی و خارجی اشغال کردند، تصور می کنند، که زبان، هویت و غرور و هست و بود آن را نیز فتح کرده اند. واقعیت اینست که جهان گشایان بسیار قدرتمند تر در تاریخ از اسکندر مقدونی تا اعراب و از چنگیز خان تا تیمور و از انگلیس تا روس و تا امریکا این سرزمین را فتح کردند، ولی هرگز نتوانستند زبان فارسی را فتح کنند. برخلاف بسیاری فاتحان خود شان توسط زبان فارسی فتح شدند. کافیست که از احمد شاه درانی تا اشرف غنی احمدزی نگاه کنید، فارسی ستیزانی کمی نبودند که با تمام امکانات داخلی و حمایت خارجی نتوانستند زبان فارسی را از عرصه دولت داری، فرهنگ، اقتصاد، معارف و علوم محو کنند. بگونه مثال در زمان حکومت ظاهر شاه برای ده سال زبان فارسی در نظام آموزش و پرورش کشور منع شد، ولی معارف با زبان فقیر پشتو تباه شد. در نتیجه فارسی ستیزان برای نجات معارف دوباره به دربار زبان فارسی مراجعه نمودند.

دهشت افگنان تازه به دوران رسیده در افغانستان به هر چیز و هر کس این سرزمین بحیث غنیمت نگاه می کنند، که می توانند هر چیز دل شان بخواهند بکنند. چنانچه آنها از نخستین لحظاتی که قدرت را در افغانستان در دست گرفتند ظلم، شکنجه، تحقیر و کوچاندن اجباری را در دستور کار شان قرار داده اند.

لشکر ترور وحشت که نه زبان فارسی ، زبان اکثریت و زبان مردم متمدن این کشور را بلد هستند و نه آگاهی از فرهنگ و هویت اصلی این سرزمین دارند، با رفتار سرکوبگرانه و تحقیر آمیزشان تصور می کنند می توانند همه را ترسانده و تابع نظام وحشت و ترور خود بسازند.

اگر لشکر جهالت نمی خواهند در سده بیست و یکم مدنی شوند، دیر دوام نخواهند آورد. هر قدر پوتین و عمران خان فریاد بزنند که اجیران شان مدنی شده اند و دست از جهالت کشیده اند، با آنها تعامل کنید، کسی به آن باور نمی کند. زیرا رفتار جاهلانه آنها با جامعه و جهان معیار قضاوت است نه آنچه اربابان شان بگویند. به بیان دیگر” مشک آنست که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید”

اگر دهشت افگنان می خواهند مدنی شوند و از جهالت دست بکشند، بدون زبان فارسی نه مدنی می شوند و نه هم می توانند حکومت کنند. هم چنان با فارسی ستیزی درین کشور نه ملت سازی امکان دارد و نه امنیت، ثبات، نه هم ترقی وتوسعه اقتصادی. اگر با زبان فقیر پشتو امکان دولت سازی، پیشرفت، ثبات و امنیت میسر بود، بدون شک نه احمد شاه درانی به زبان فارسی افتخار می کرد، نه عبدالرحمن خان و نه اما ن الله و نه ظاهر خان و نه داوود خان و نه کرزی و نه غنی احمد زی.

کاش زبان فقیر پشتو می توانست همه این نقش ها را بجای ابر زبان فارسی بازی می کرد، ما همه به آن افتخار می کردیم. اگر زبان پشتو این توان را می داشت که زبان فارسی را نابود سازد چرا فارسی ستیزان قبلی از محمود طرزی تا محمد گل مهمند و دیگران در یک سده گذشته این آرمان را بگور بردند؟

*****

بحث دوم:

فرضاً افغانستان به صوبه پنجم پاکستان تبدیل شد، آیا زبان اردو می تواند، جای زبان فارسی را بگیرد؟ تروریستان تازه بدوران رسیده! اگر به زبان اردو و قدرت اتمی پاکستان می نازید که با ترور زبان فارسی می توانید جای زبان فارسی را بگیرید، باز هم به خطا رفته اید. زبان اردو هم نمی تواند نقش ابر زبان فارسی را بازی کند؛ زیرا فارسی یکی از میراثداران تمدنی درین منطقه است.

باید گفت زبان اردو از امتزاج زبان فارسی و هندی در شبه نیم قاره هند در زمان امپراطوری های فارسی زبان بحیث زبان ارتش بطور تصنعی ساخته شد. در هر ۵ واژه اردو ۳ تای آن فارسی است.

فراموش نکنید سرود ملی پاکستان ، جاییکه شما لشکر جهالت تولد و تربیت شدید به زبان فارسی است نه به زبان اردو و نه به زبان پنجابی و نه سندی، نه بلوچی و نه هم به زبان پشتو. حتا نام پاکستان هم به زبان فارسی است یعنی پاک و ستان یا سرزمین پاک.

به گفته عمران خان، معروف به طالب خان در سفری در تهران” به هر طرف که در این منطقه میرویم در حوزه قلمرو امپراطوری سابق زبان فارسی پا گذاشته ایم. اگر انگلیس ها شبه قاره هند را اشغال نکرده بودند، امروز زبان رسمی هند و پاکستان زبان فارسی بود.”

*****

بحث سوم:

جاهلان تازه بدوران رسیده! اگر می خواهید بجای نفرت، کینه و خشونت، انتحار و انفجار، کمی محبت، عشق، انسانیت وخدا پرستی بیاموزید باید کتاب مثنوی معنوی مولانای بزرگ فرزند بلخ باستانی را بخوانید. اگر دروغ نمی گویید و پیروان راستین ابو حنیفه هستید باید نفرت از زبان مادری او یعنی زبان فارسی را کنار بگذارید.

خلاصه اگر می خواهید چرخ سیاست، اقتصاد، هنر و فرهنگ، علوم و معارف و روابط با اکثریت مردم افغانستان را موفقانه بچرخانید، باید زبان فارسی یاد بگیرید.

اگر زبان پشتو را واقعاً دوست دارید و پاکستانی های تروریست نیستید باید به زبانهای دیگر این سرزمین چه خورد و چه بزرگ احترام بگذارید.

*****