خبر و دیدگاه

پنجاب؛ از ساختار و ایجاد شوراها در وزیرستان چه اهدافی دارد؟

حکومت پاکستان در سرحدات قبایلی شمالی و جنوبی برای ساختار و ایجاد شوراهای مردمی تلاش های تازۀ را آغاز کرده است.
اهداف از ایجاد این شورا ها چه است؟
پاکستان به این خوب میفهمد، که برای تکمیل راز حاکمیت پالیسی خود تنها و تنها می تواند بالای ایجاد شورای قومی و مردمی پشتون ها کنترول داشته باشد، و از همین جهت  تلاش می کند تا اهداف شانرا به اساس برنامه ریزی منظم در ریشه و تهداب بنیاد مردمی زیاد نماید.
در حالی که از سال های سال بدینسو طالبان و دیگر گروه های تروریستی از وزیرستان گرفته و در تمام صوبه های پاکستان جای به جای گردیده اند، بزرگان و اعضای شان در مراکز استخباراتی پاکستان رفت و آمد می کنند، و از سوی این مراکز استخباراتی، تربیه می شود، مشوره برایشان داده می شود، کمک برایشان جمع آوری میگردد، حمایت می شود و برای رسیدن به اهداف خود می جنگد.
برای تایید این خبر کافی میدانم به چند مثال ذیل که در شهر ایبت آباد که از اسلام آباد در حدود ۵۶ کیلومتر فاصله دارد به وقوع پیوسته اند اشاره نمایم، کشته شدن اسامه بن لادن رهبر و بنیانگذار شبکه القاعده، تایید مرگ مرموز ملا محمد عمر رهبر و بنیانگذار طالبان و کشته شدن ملا محمد منصور در حال که پاسپورت پاکستانی هم در جیب داشت وبا آن سفر های کرده بود در نزدیکی یک مرکز نظامی در همین شهر صورت گرفته است.
برعلاوه تمام اینها، گروه های بزرگ تروریستی جهان در گوشه و کنار پاکستان موجود اند و از روابط محکم با حکومت پاکستان برخوردار می باشد، اما حکومت پاکستان در طی سالهای اخیر مناطق قبایلی را تحت نام سرکوب تروریستان طالب بسیار سرکوب کردند، رسوم و عنعنات مردم شانرا از بین بردند، ساختارهای اجتماعی شانرا پراگنده ساختن و اکنون حالت جریان دارد که هیچ مطابقت به زندگی انسانی ندارند.
اردو و استخبارات مکار پاکستان بار دیگر بخاطر تطبیق پلان و اهداف شومشان آغاز به ساختار شورای مردمی قبایلی کرده است، و با ایجاد این شورا ها ظاهرا میخواهد که خود شانرا به آنان طور وانمود کند که بالای مردم قبایلی هیچ ظلم و ستم نکرده اند، حقوق انسانی شانرا زیرپا نکرده است و سرانجام مناطق قبایل و سرحدات را اشغال نکرده است، بلکه ترقی، پیشرفت و مردم سالاری را به مناطق قبایلی انتقال می دهند اما متاسفانه در عقب همۀ اینها اهداف شوم و خطرناک پنهان نهفته است.
اول: آنها با این کار شان می خواهند آن مناطق از قبایل که با اردو، استخبارات و ساختار پاکستان هیچ نوع مشترکات ندارند با پاکستان مدغم بسازند.
دوم: در طول تاریخ افغانستان از طریق مناطق قبایلی وقت وناوقت بالای پاکستان فشار های را وارد کرده است اما پاکستان با این اقدام اخیر اش می خواهند افغانستان را برای همیش تحت فشار بیگرند، آنها می خواهند این مناطق را جذب و دست افغانستان را برای همیش از این مناطق قطع کند، و قبایل را در قید خود بگیرد و خود را در یک قدمی حمله به خط فرضی دیورند نزدیک کند و از آن طریق بتواند حکومت و نظام افغانستان را تحت فشار بگیرند و تا اینکه حکومت افغانستان هیچ وقتی نتوانند از مناطق قبایلی حملات را بر ضد پاکستان سازماندهی کنند و مردم مناطق قبایل را بخاطر دفاع از حق وحقوق شان تحریک می کنند.
سوم: می خواهند بار دیگر همانند طالبان یک گروه تروریستی دیگر را در مناطق قبایلی ایجاد کند، تربیه کند و مردم قبایلی را نیز تهدید و سرکوب نماید و گروه تروریستی را به افغانستان انتقال دهند و اگر هم ضرورت شد تحت نام تروریستان طالب در مناطق  قبایلی عملیات را راه اندازی نمایند، مردم را بکشند، اشخاص قدرتمند شان را گرفتار وبه زندانها بیاندازند و مردم را به کوچ اجباری مجبور بسازند، بازار و تجارت آنها را خراب کنند و تا اینکه در برابر هر اقدام شان به بهانه سرکوب گروه تروریستی طالبان از جامعه جهانی میلیونها دالر امتیاز و کریدت بگیرند.
چهارم: از همه کرده مهمتر اینکه پاکستان می خواهند با ایجاد این شوراها، در مناطق تحت حاکمیت شان شورای های بی اختیار و بی صلاحیت را در کنترول خود داشته باشند، در حالی که پشتون ها برای یک داعی حق خواهی با هم متفق و یکجا شده اند، آنرا از هم بپاشانند، وبا یک حرکت بزرگ آنها را در آدرس های جدا از هم جای به جای کرده اند و در بعضی مسایل همرای شان یک اندازه نرمی و ملایمی نشان میدهند، تا یک اندازه چیزهای را بدست شان میدهند که هیچ درد را در آینده هم برای آنها دوا نمی کند.
پاکستان  با این کار شان می خواهند به تطبیق اهداف درازمدت شان برسند که همانا  تضعیف ساختن آرزوی داعی حق خواهی جنبش تحفظ پشتون ها را که لر و بر یک افغان اند می باشد.
بنا ایجاد شورای مردمی در وزیرستان در برابر تحفظ پشتون ها مشکلات کوتاه مدت را ایجاد کرده است، مگر این شوراها اهداف جنبش تحفظ پشتون ها را به عقب زده نخواهند توانست، بخاطر که پشتون ها فعلا در حالت و شرایط نیست که ۶۰ یا ۷۰ سال قبل بودند، بلکه آنها هوشیار شده است و هیچ وقتی تسلیم مفکوره های پنجاب نخواهند شد.
تحفظ جنبش پشتون ها برای ساختن یک افغانستان بزرگ همیشه فرصت های خوبی را مساعد کرده است.
مگر پس از توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان انعکاس فعالیت های تحفظ پشتون ها در رسانه های خارجی کم شده است و گفته می شود، که ممکن امریکا در بخش صلح افغانان این امتیاز را به پاکستان داده باشند که فعالیت های جنبش تحفظ پشتون ها را کم زور نشان بدهند اما گزارش تازه وزارت خارجه آمریکا در مورد تروریست ها این را نشان مید هد، که موقف امریکا در برابر پاکستان تغییر نکرده است و روابط اخیر شان از بابت مجبوری شاید باشد.
پاکستان همیشه در برابر حاکمیت یک حزب نیشنالیزم افغانی از انواع مختلف مذاهب کار گرفته است، و توانسته است که با این اهداف شوم و مغرضانه شان مردم قبایل را به عقب نگهداشته است، اردوی صد ساله افغانستان را از بین برد و تمام تهداب های نظام را یک جانبه ساخت. اما بازهم عرف و عنعنات پشتون ها، و ذهنیت ذات البینی پشتون ها و حاکمیت زندگی افغانها چنان که پالیسی پنجاب برایش راه را هموار کرده بود تغییر نکرده است.
حال آنکه در سطح جهان و مخصوصا در کشور های غربی بحث ملت ها بسیار مطرح است، نظر به این بحث ها امکان یکجای شدن ملت افغانها هم افزایش یافته است، این فرضیه در مناطق قبایلی به اساس تحرکات تحفظ پشتون ها در مدت بسیار کم ثابت هم شده است.
برای اولین بار جنبش تحفظ پشتون ها برای یک هدف مشترک همصدا شدند، عقیده و باور اینست که این جنبش از وزیرستان، پیشاور، کویته و از کویته الی کابل بیداری حیثیت پشتون ها را از خود کرده است و این کار برای تجمعات محوری یک قوم فرصت خوب و مناسب را به میان آورده است.
اگر چند بزرگان این جنبش برای اولین دفعه بالای ریاست پاکستان انتقاد کرد و خواست های کوچک را برایشان ابراز کردند و نظر به مرور زمان به ادامه خواست های شان پافشاری کردند و این جریان هنوز هم ادامه دارند و این جنبش برای خواستن حق پشتون ها به شدت مبارزه می کند و از گفته های برخی بزرگان این جنبش چنین معلوم می شود که آنان آرزوی دوباره گرفتن برخی مناطق را از پاکستان دارند که یک قرن قبل توسط انگلیس ها از بدنه افغانستان جدا شده اند.
ایجاد شورای مردمی جابجا نمودن تروریستان طالبان بخاطر تعقیب اهداف شان یک تلاش ناکام و بی هوده برای پاکستان است، در حالیکه در افغانستان جنگ های مذهبی در آخرین حد خود رسیده است، با در نظر داشت اینهمه هنوزم ذهنیت افغانان تسلیم نشده است، مفکوره افغانی حاکم است و تمایلات به فعالیت های سیاسی مذهبی رو به کم شدن است و چنین به نظر نمی رسد که در مناطق پنجاب مردم دیگر به جنگ مذهبی گرفتار باشند.
اگر چند پنجاب در وزیرستان با ایجاد شورای مردمی اهداف شوم آزار دهنده دارد اما با در نظر داشت وضعیت نخواهند توانست اهداف شان را تطبیق نمایند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا