خبر و دیدگاه

صلح “کاذب” و باز تولید ” مصالحه ملی” ناکام نجیب

 

اخیرا در کنفرانسی موسوم به ” روند کابل” اشرف غنی رییس جمهور توافقی ارگ در یک حرکت طالب پرستانه یک تعداد امتیازات چشمگیر به تروریستان تعهد نمود.
این امتیازات شامل تغییر در قانون اساسی مطابق به میل طالبان، شناسایی آنها بحیث حزب سیاسی و بازگشایی دفتر سیاسی در افغانستان، رهایی زندانیان آنها، جابجایی خانواده های آنها در مناطق مورد علاقه شان، گدرنامه ها و فراهم آوری شرایط برای سفر در خارج کشور و وغیره. این چرخش غنی دقیقا شباهت به سیاست” مصالحه ملی” ناکام نجیب دارد که سی سال قبل در پیش گرفته شد. رهبری وقت افغانستان نه تنها نام حزب، دولت و قانون اساسی را تغییر داد، بلکه امتیازات گسترده را به جانب مجاهدین پیشنهاد کرد. اما این سیاست شکست خونین خورد.
هیچ گروهی از مجاهدین حتا شاه سابق حاضر نشد که با دولت نجیب مصالحه کند. افزون بر آن حزب حاکم قربانی اصول فروشی و سازش خود شده دچار بحران فکری و سازمانی شد و سر انجام در خطوط قومی فرو پاشید.
فاجعه کنونی و اشغال افغانستان توسط قدرت های خارجی و شبکه جهانی تروریزم پیامد همان سیاست ناکام مصالحه ملی است.
به باور من اتاق فکر ارگ امروز را بیشترین کسانی تشکیل می دهند که دیروز معماران شکست خورده سیاست مصالحه ملی نجیب بودند و مصالحه را بمعنای امتیاز طالبی و سازش قومی درک می کردند.
مخالفین امروزی دولت افغانستان اکثرا گروه تروریستی منسوب به یک تبار خاص تشکیل می دهند که به گفته اشرف غنی” عادلانه نیست که ۹۸ فیصد گویندگان یک زبان تروریست و ویرانگر باشند.”
این در حالیست که تروریستان بحیث لشکر جنگ نیابتی از پاکستان تا سعودی، ترکیه، صهیونیزم جهانی، روسیه، ایران و محافل استخباراتی آمریکا و بریتانیا را تشکیل می دهند که به هیچ آئین و اصولی اسلامی و انسانی پابند نیستند.
به باور بسیاری ها جنگ در افغانستان ” یک نعمت الهی” برای امتیاز طلبی قومی گروه حاکم در ارگ کابل و بازی بزرگ جیوپلیتیک تبدیل شده است.
همانگونه که جنگ در ۴ دهه اخیر به یک بزنس پر در آمد تبدیل شده بیش از یک دهه است که بازی بنام صلح جریان دارد.
واقعیت اینست که امتیاز دهی های اشرف غنی در تحت حمایت آمریکا به تروریزم طالبانی نه تنها به صلح کمک نمی کند، بلکه مشوق بیشتر جنگ و برتری طلبی میشود. این در حالیست که معامله ارگ با امیر شناخته شده تروریزم بین المللی در چند ماه اخیر نه تنها کمکی به صلح نکرده است ،بلکه گراف انتحاریزم و استشهادیزم گلبدینی و طالبی ۵ چند بلند رفته است و بقول اشرف غنی:” پاچه پاچه شدن و ریختن خون فرزندان ما، به امتحان الهی تبدیل شده است.”
به باور من نقشه راه طالب پرستی معماران ارگ جز تشدید جنگ قومی و تباهی افغانستان سودی دیگری در پی نخواهد داشت. در نتیجه اشرف غنی و هم کیشان او سر نوشت بهتر از داکتر نجیب و فرار نا فرجام نخواهند داشت.
باید گفت روند کابل بجای نقشه تسلیمی مردم و تشویق تروریزم در راستای تمامیت خواهی قبیلوی باید نقشه راه شکست تروریزم را از طریق اتحاد مردم افغانستان ترسیم می کرد.
تروریزم را نمی توان با تضرع و امتیاز دادن شکست داد، بلکه با مشت آهنین و بسیج نیروهای ضد تروریزم شکست داد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا