مراسم تجلیل، تشییع و خاکسپاری جنرال داوود داوود با همراهی ده ها هزار نفری مردم برگزار شد. همدردی و همراهی مردم با خانواده جنرال داوود و پس از شهادت او، و همین که او را یار خود در برابر دشمن مشترک یعنی تروریزم وطالب می دیدند، بر نگرانی مقامات پاکستانی و نوکران حلقه به گوش شان در داخل نظام بشدت افزوده بود. سایت های انترنتی وابسته به حاکمیت نسبت به استقبال مردم و سیاسی شدن برنامه ی تشییع پیکر این دلیر مرد مقاوم مردمی هشدار بود حتی رسانه های وابسته به اندیشه های تباری قبیله گرا از پخش خبر مراسم جنازه تا آخر خودداری کردند. بایکوت خبری بعضی رسانه ها نشان داد که این دولت چقدر در منجلاب تعصب زبانی و قومی گرفتار است.
علیرغم کارشکنی های گسترده ی مقامات حکومتی و انتظامی و علیرغم طرح های حسابشده برای پراکنده و سردرگم کردن مردم، مراسم تجلیل از این قهرمان مردمی، با شکوه برگزار شد. روشن است که اگر این کارشکنی ها وجود نمی داتشت ، جمعیت به مراتب گسترده تری در مراسم خداحافظی با داوود داوود و نوری شرکت می کردند. با این حال حضور ده ها هزار نفری در مراسم خداحافظی با شهید جنرال داوود و با شنیدن شعارهای سیاسی سرداده شده، نشان داد که مقامات رژیم بیهوده از حضور مردم نگران نبودند. آن ها نیک می دانند که بر آتشفشانی نشسته اند که هر آن، ممکن است انفجارش، تمامی ارکان حکومت را بر هم بریزد. وقتی مردم در مراسم تشییع جناره یار وفادار خود، شعارهای داوود داوود ما نمرده است این دولت بی کفایت است که مرده این احساسات و هیجان مردمی لرزه بر اندام حامیان تروریزم انداخته بود.
با این حال مراسم تشییع پیکر و خاکسپاری جنرال داوود داوود علیرغم همه مشکلاتش، چند نکته را روشن و آشکار ساخت:
اول ـ مردم افغانستان یاران وفادار خود را در هیچ شرایطی از یاد نمی برند. آن ها دوستان و دشمنان خود را خوب می شناسند. وقتی چهره مبارز و مطرح در کنار مردم خود قرار بگیرد، و به نماد مخالفت با تروریزم و حاکمیت خود کامه استبدادی تبدیل شود، در قلب های مردم جای می گیرد و وقتی که وزیر رئیس جنرال ویا هر فرد مطرح دیگری به مردم پشت کرده و در کنار دشمنان مردم قرار می گیرد، از چشم مردم می افتد. این نکته ای است که نباید از یاد ببریم. تبدیل یک چهره نظامی و یا سیاسی به نماد مخالفت با استبداد و ترور با وحشت و دهشت همواره برای حکام که کفایت کاری و تصمیم گیری ندارند خطرناک و برای مردم فرصت مناسبی است برای پیشروی در راه در هم شکستن قدرت های خود کامه استبدادی موضع گیری های آشکار و انتقادی چند سال اخیر جنرال داوود و یارانش علیه تروریزم و حامیان شان و مخالفت آشکارش با سیاست های ویرانگر رژیم در شرایط موجود در آخرین مصاحبه اش با رادیو آزادی او را به نماد مخالفت با حکومت طالبانی تبدیل کرد و دیری نگذشت که مورد احترام گسترده تر مردم و مورد خشم و غضب تروریستان و حامیان داخلی و خارجی شان قرار گرفت.
دوم ـ شرایط سیاسی کنونی جامعه به گونه ای است که رویاروئی مردم با حکومت غارت و چپاول، تزویر و دروغ بسیار آشکار شده است. هر تجمعی، هر گردهم آئی و هر فرصتی، بسرعت به یک حادثه ی سیاسی تبدیل می شود. بویژه زمانی که یک نقطه روشن تقابل و اقدام مردمی وجود داشته باشد. در همین مورد اخیر بخوبی شاهد بودیم که علیرغم آن که در ابتدا مقامات رژیم تلاش داشتند از برگزاری مراسم تشیع همه جانبه جنازه جلوگیری کنند، اما از ترس فشار مردم، مجبور شدند به برگزاری مراسم بزرگ تن در دهند و از سیاست کارشکنی بکاهند و سکوت با خنده زیر لب – را پیشه سازند گرچه چنین فرصت های سیاسی از دید برنامه ریزان و طراحان ماجرا جوی رژیم دور نمانده است. و گرچه انتظامی حکومت، تمامی تلاش خود را بکار گرفتند تا از تجمعات توده ای مردمی جلوگیری کنند. تاکتیک ها و نیرگ های آن ها در همین مراسم تشییع و خاکسپاری جنرال داوود برای پراکنده کردن مردم بسیار گویاست اما سودی نکرد
سوم ـ در شرایطی که جامعه ما بشدت سیاسی شده و تراکم خشم فروخفته، بشدت بالاست و هر جرقه می تواند به یک حریق گسترده تبدیل شود، بدون سازماندهی مناسب نمی توان حرکت های بزرگ توده ای را که در آینده بعد از این قتل های زنجیری آشکار خواهد شد شکل داد. هر سازماندهی نیز به سازمان دهنده گان آگاه مدبر و هوشیار نیاز دارد. آن ها هستند که می توانند هدف ها را به روشنی بیان کنند و به گوش همگان برسانند. مهمترین ضعف حرکت در مراسم تجلیل از جنازه جنرال داوود آن بود که ما نتوانستیم پیام مردمی خود را به موقع به گوش همگان برسانیم که چرا فرزندان صدیق متعهد وفادار به منافع ملی هر روز کشته می شودند اکنون که تجربه و باور از این قتل های زنجیری کنونی بدست آمده، باید با آمادگی بیشتر و با سازماندهی بهتر برای درهم کوبیدن تروریزم و حامیان سفاک و مکار شان آماده هر گونه قربانی باشیم سیاسیون آگاه و متعهد باید بدانند و آگاه باشند که . مردم جان به لب رسیده افغانستان در این مراسم نشان دادند که یاران وفادار و مبارز خود را فراموش نمی کنند اما بعد از این حضور بی شائبه ی مردمی باید سازمان درست یابد تا با کارشکنی های که در آینده از طرف زمام داران در راه است و دشمن مستبد هنوز زنده است سردرگم نگردد.
