اخیراً دو بیانیه مطبوعاتی از سوی شورای سرتاسری علما و شورای علمای تشیع کشور منتشر شد که جامعه روشنفکران دینی را برآن داشت تا مراتب آتی را در هردو مورد اعلام دارد. شورای سرتاسری علمای افغانستان که یک نهاد دولتی و وظیفه خواراست از دولت خواسته است تا اجازه ندهد که امریکا اقدام به ایجاد پایگاه های دایمی درافغانستان نماید. جضور هیچ سرباز خارجی برای شهروندان یک کشور گوارا نیست اما چراعلمای کرام دراین مورد هم نمی اندیشند که درچنین اوضاع واحوال اگر نیروهای خارجی افغانستان را ترک کنند کشور زخمی مان باردیگرمیدان رقابت های ایران و پاکستان خواهد شد .
مردم مسلمان افغانستان میدانند و با گوشت وپوست خویش حس کردند که سازمان القاعده و ISI پاکستان و اطلاعات ایران منتظر روزی اند که باز فرصت یابند ومردم را باردیگر در افغانستان درمقابل هم قرار دهند تا امیال نفسانی وشیطانی شان ارضاء واشباع گردد.
حکومت می خواهد حرف خود، پاکستان وایران را از حلقوم این علما بیان دارد و ما تأکید می کنیم که برای مسلمانان کشور سلامت این مرز و بوم نسبت به هر نفع دیگرى مرجح بوده و علمای جید کشور دقیقاً این نکته را درک ومیدانند که قوام این کشور بستگی به اولیای امور مسلمان ومتعهد دارد نه این که گاه به واشنگتن و انگلیس وابسته باشد گاهی هم به تهران واسلام آباد عرض ارادت نماید.
صدور اینگونه اعلامیه ها نه تنها از آدرس علمای جید و وطن دوست جفاست بل این ها در بدل امتیازات مادی می خواهند روند موجود را ناکام ساخته فرصتی را بدست بیاورند که قدرت را زیر نام دین در اختیار دایمی خویش ویا گروهی به صورت مستمر قرار دهند.
شورای علمای تشیع نیز در بیانیه ای از جنبش های آزادی بخش شرق میانه ابراز حمایت نموده، اما از استبداد دولت خود کامه احمدی نژاد که با تقلب قدرت را درایران غصب نموده و هرروز مسلمانان مبارز ایران را می کشد و یا به سلول های زندان می فرستد ذکری به عمل نیاوردند که مایه تأسف ماست.
علمای کرام و آیات عظام!
اگر حمایت از مظلومان را وظیفه ووجیبه دینی می پندارید پس دست از همکاری وحمایت ظالمان بردارید فرقی میان قذافی، مبارک، بن علی ، صالح، احمدى نژاد و . .. نیست.
جامعه روشنفکران دینی افغانستان بادرک حساسیت موجود کشور اعلام میدارد که صدور این اعلامیه ها مطابق نصوص دینی نه، بل به فرمایش ارباب امور است که تعمیل آن ازواجبات شرعی نمی باشد.
