در حال حاضر کشور عزیز ما با مشکلات گوناگونی روبرو است. تروریزم، نبود امنیت، اقتصاد مافیای، مداخله آشکار و پنهان کشور های منطقه آنچه که از همه درد آورتر است رقابت ها و زورآزمائی های همسایه های ناخلف افغانستان در داخل کشور ما. امروز افغانستان مانند تخته شطرنج است که دیگران روی آن بازی می کنند و تا وقتیکه این بازی و این رقابت ها ادامه دارد بحران موجود فروکش نخواهد کرد. من در این نوشته در مورد پاکستان، ایران چیزی نمیگویم اما در مورد هندوستان باید گفت.
هندوستان از نگاه وسعت پنجمین کشور در جهان بوده، از قسمت شمال محدود بوده و به کشور های بوتان ، نیپال و جمهوری مردم چین، از قسمت شمال شرق به جمهوری میانمار ، از شرق به خلیج بنگال ، از قسمت جنوب شرق به جمهوری سریلانکا ، از جنوب به اقیانوس هند ، از غرب به دریای عرب و از شمال غرب به پاکستان متوصل است.
تعداد بیشتری مردم در گذشته در کشور مذکور مهاجر بوده و از اینرو مردم به زبان های مختلف صحبت می کنند که از آنجمله ۱۶ زبان رسمی در هند وجود دارد که تعداد بیشتر آنها به زبان های هندی ، اردو و انگلیسی سخن می گویند.
پیروان بیشتر ادیان و مذاهب در هندوستان عبارت اند از : اسلام ، هندویزم ، سکهیزم ، بودائیزم و برهمیزم.
هندوستان کشوری است که از پنج هزار سال پیش از میلاد دارای تمدن می باشد . کشور مذکور قبلاً تحت تسلط یونانی ها ، مغل ها ، افغان ها ، پرتگال ها و انگلیس ها قرار داشت.
هندوستان دارای معادن و زمین های زراعتی بوده که از همین سبب مورد علاقۀ کشور های دیگر قرار داشت . ۶۸ فیصد مردم به زراعت و مالداری و ۱۹ فیصد مردم در صنعت و تجارت مصروف اند.
شهر های مهم آن عبارت اند از : حیدر آباد ، بنگلور ، احمد آباد ، کانپور، لکنهو و پونه ، مظفر آباد ، جمشید پور ، رانچی ، راجپور ، ناگیور ، اورنگ آباد ، الله آباد ، کلکته و بمبئ و بنارس می باشد.
هندوستان دارای مساحت ۳.۱ میلیون کیلومتر مربع بوده و به جز از کشمیر دارای ۱۰۰.۵۶۹ کیلومتر مربع می باشد . کشور مذکور دارای ۱.۱ میلیارد نفوس می باشد . پایتخت آن دهلی جدید بوده و کشور مذکور را بنام های بهارت و جمهوری هند نیز یاد می کنند.
قبایل آریائی ها ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد البته از شمال غرب کشور داخل و به زبان سانسکرت سخن می زدند.
در سدۀ سوم میلادی آشوکا در بخش بزرگ نیم قاره هند حکومت و دین بودا را توسعه داد . در سده چهارم الی ششم میلادی علم ، هنر و ادابیات در جریان سلطنت گوپتا گسترش یافت .
پیش از بابری ها سلطنت افغان ها ( لودی ها و سوری ها ) در هند دارای اهمیت خاص بود . سلطان سکندر لودی ( افغان ) زبان دری را رسمی ساخت . بابری ها در هند شمالی از ۱۵۲۶ الی ۱۸۵۶ پادشاهی بزرگی را ادامه دادند .
کشور هندوستان در ۱۵ اگست سال ۱۹۴۷ استقلال خود را حاصل کرد و از طرف مهاتما گاندی یک کشور بیطرف ، متحد و آزاد از استعمار انگلیس ها اعلام شد و بعداً بتاریخ ۲۶ جنوری سال ۱۹۵۰ جمهوری هند بحیث آزاد ، مساوات و عدالت تأسیس گردید .
در سال ۱۹۵۲ نخستین انتخابات در هندوستان برگزار گردید که در رأس آن جواهر لعل نهرو قرار داشت .
هندوستان یک حکومت جمهوری فدرال بوده و از نگاه ایالت به ۲۵ ایالت و ۷ منطقه می رسد . حکومت کشور مذکور بشکل پارلمانی بوده و نماینده گان در برابر مردم مسئول اند .
پارلمان کشور متذکره متشکــل از دو مجلــس می بــاشد راجاسب (شورای ولایت) و دیگری لوکسب ها (خانه مردم) می باشد .
مجلس راجاسب (شورای ولایتی) دارای ۲۵۰ عضو بوده که از آنجمله ۱۲ عضو آن از طرف رئیس جمهور و متباقی مرتبط به مردم می گردد .
مجلس لوکسب ها (خانه مردم ) دارای ۵۴۵ عضو بوده که صرف دو عضو آن از طرف رئیس جمهور البته به نماینده گی انگلو – هندین انتخاب می شود .
رئیس جمهور در رأس دولت قرار داشته و فرماندهی نیروی نظامی را بدوش دارد . هر ایالت محکمۀ قضائی جداگانه داشته چنانچه قوۀ قضائی مستقل از قوه اجرائی بوده که مدافع قانون اساسی می باشد . دادگاه عالی بالاترین مقام قضائی در هند است .
هر ایالت دارای مجلس ایالتی و در رأس آن یک مسئول از طرف رئیس جمهور تعئین می گردد که مانند حکومت مرکزی هر ایالت دارای کابینه و در رأس آن وزرای ایالتی قرار دارد .
احزاب سیاسی در هندوستان دارای فراز و نشیبی بوده ، زیرا در نظام های دموکراسی که هند نیز از آنجمله بشمار می رود ، موجود احزاب که از سوی مردم در عمل در کشور شان سهم می گیرند نقش مهمی را بازی می کند .
در مبارزات انتخابی احزاب مختلف و متعدد با هم ائتلاف نموده و به شکل حکومت جدید می پردازد .
دو نوع احزاب در هندوستان وجود دارد یکی احزاب ملی و دیگری احزاب ایالتی ، تعداد احزاب ایالتی بیشتر بوده که به صد هــــا حــزب می رسد .
احزاب ملی مهم کشور هند پس از تأسیس در کشور سهیم اند که عبارتند از : حزب بهارتیاجاناتا ، کانگرس ملی سراسری هند ، حزب کمونست ، حزب مارکسیست – کمونست هند ، حزب جاناتا دال ، حزب ساماتا و حزب بهوجان می باشند .
قبلاً متذکر شدیم که هندوستان یک کشور زراعتی و دارای معادن بوده و تولیدات کشور مذکور عبارتند از : برنج ، غله جات ، قهوه ، نیشکر ، چای ، پنبه و حبوبات می باشد .
هندوستان دارای جنگل های وسیع ، درختان رابــر و دیگـــر اشجـــار می باشد .
ماهیگیری در اقتصاد مردم اهیمت زیادی دارد ، مهمترین منابع معدنی آن عبارت اند از : زغال سنگ ، مس ، آهن ، منگنیز ، نمک ، طلا ، نقره ، یورانیم ، نفت و غیره می باشد . ۶۲ فیصد مردم هندوستان باسواد و متباقی آن بیسواد اند .
هندوستان با افغانستان از سال های قبل مناسبات دوستانه و سنتی دارد و بیشتر تجاران این دو کشور برای تجارت به کشور های یکدیگر رفت و آمد می نمودند .
البته دولت افغانستان آزادی جمهوری هند را در سال ۱۹۴۷ به رسمیت شناخت و در سال ۱۹۴۹ نخستین سفیر کبیر افغانستان آقای نجیب الله خان در دهلی تعئین گردید .
پس از تأسیس ادارۀ مؤقت تحت رهبری آقای کرزی هندوستان با افغانستان کمک های انسان دوستانه خویش را ادامه داد . کشور مذکور در عرصه های مختلف باز سازی افغانستان بخصوص در سکتور های زراعت ، آموزش تعلیم ، ترانسپورت شهری ، ایجاد کورس های حرفه ئی برای کارمنـدان دولتـــی و غیــره می باشد .
هندوستان در کنفرانس توکیو که در تاریخ ۲۲ فبروری سال ۲۰۰۲ دایر گردیده بود ، مبلغ ۱۰۰ میلیون دالر امریکائی را به کشور افغانستان مساعدت نمود .
از جمله این مبلغ ۲۱.۵ میلیون دالر آن را به منظور استفاده عاجل دولت افغانستان تخصیص داد و بتاریخ دهم جولای ۱۰ میلیون دالر آنرا نقداً انتقال داد و ۷۰ میلیون دالر را در حوت سال ۱۳۸۱ به منظور احداث شاهرا زرنج که افغانستان را از طریق ایران بـــه هندوستـــان وصـــل می سازد تخصیص داد .
همچنان دولت مذکور سه فروند طیاره ایر بس مسافربری را که ارزش آن به ده میلیون دالر می رسید به افغانستان هدیه کرد .
هندوستان در قسمت باز سازی افغانستان بسا کمک های را نموده که عبارت اند از:
– برگزار نمودن نمایشگاه تولیدات صنعتی بیش از ۱۰۰ کمپنی هندی، آموزش دیپلوماتان وزارت امور خارجه، تمویل چند دستگاه تیز رفتار به دفاتر دولتی را نموده است.
– تهیه بورس ها برای شاگردان و محصلین افغان جهت آموزش بیشتر.
– مساعدت ۲۰۰ میلیون دالر جهت باز سازی افغانستان در سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳.
– آغاز بازسازی در سپتامبر سال ۲۰۰۳ جهت شفاخانه صحت طفل اندراگاندی در کابل.
– انجام دادن وظیفه تیم ۲۸ نفری داکتران در کابل ، تیم چهار عضوی در شفاخانه ملی مزار ، تیم چهار عضوی در شبرغان و همچنان ایجاد کمپ اعضای مصنوعی برای معیوبین در شفاخانه نظامی کابل . باید یاد آور شد که کمپ اعضای مصنوعی در مزار شریف و میمنه نیز تحت نظر گرفته شده ، قابل یاد آوری است که به تعداد ۱۰۰۰ عضو مصنوعی از آن زمان در بدن معیوبین نصب گردیده است .
– تعداد ۳۷۶ عراده بس جهت ترانسپورت عامه.
– اعمار کار ساختمان سرک زرنج – دلارام.
مردم افغانستان میدانند که جمهوری هند در طول تاریخ خویش با دولت افغانستان روابط نیک و حسنه داشته این روابط دوستانه از آزمون تاریخ درست بدر آمده . حقایق نشان می دهد که بعداز سقوط طالبان و ایجاد اداره موقت در کابل هندوستان اضافه تر از هزار ملیون دالر افغانستان را کمک نموده است. طی ده سال که از حکومت موجود می گذرد کشور هندوستان برس های تحصلی زیادی را برای محصلین افغانی فراهم نموده در حدود هشصد نفر دختر و پسر به سویه لیسانس و فوق لیسانس از هندوستان سند فراغت را بدست آورده اند. همین حالا در حدود سه هزار دختر و پسر افغان در هندوستان مشغول فرا گرفتن علم و دانش بوده که سرمایه آینده شمرده میشوند. برعلاوه کمک های دوستانه هند به افغانستان که قبلاً از آن نام برده شد تعمیر جدید پارلمان افغانستان نیز به کمک هندوستان اعمار می گردد. هندوستان در بازسازی افغانستان نقش نهایت برازنده و کلیدی داشته و مردم افغانستان آنرا احساس می کنند. امیدواریم در سفر وزیر خارجه هند به کابل روی روابط دوستانه و کمک به مردم افغانستان گامهای موثرتری برداشته شود.
