کمپاین دومین انتخابات شورای ملی افغانستان از روز چهارشنبه دوم ماه سرطان رسماً آغاز گردید. این مبارزات که در آن ۲۵۰۰ کاندیدابشمول ۴۰۰ زن برای راه یابی درمجلس نمایندگان یا ولسی جرگه باهم رقابت خواهند کرد.
مجلس نمایندگان فعلی که تا الحال در مورد مشروعیت ادامه کار آنها سوال های زیادی مطرح است؛ درمدت نزدیک به پنج سال گذشته علاوه بر انجام دادن یک سلسله کار های تقنینی بیشترین مدت ماموریت خود را به کشمکش و جدال بارئیس جمهور واعضای حکومت سپری کرده و در اغلب موارد ، تصمیمات و فیصله های آن از سوی حکومت و رئیس جمهور نادیده گرفته شده؛ استهزا و استیضاح متقابل در روابط دوطرف استوار بوده است.
مقام های امریکایی و ناتو بطور مرتب از وخامت و بحرانی بودن اوضاع دراین کشور سخن میگویند وپیش بینی میکنند که تابستان امسال که همزمان با دورۀ سه ماهۀ رقابت های انتخاباتی است خونین ترین ماهها در افغانستان از سال ۲۰۰۱ میلادی به این سو خواهد بود و نبرد های سنگینی در افغانستان روی خواهد داد، نبرد هایی که به گفته آنان سرنوشت جنگ را دراین کشور تغییر خواهد داد .این هشدار ها درشرایطی صادر می گردد که جنگجویان طالبان و متحدین خارجی آنان از جمله سازمان القاعده ، ملیشیاهای پاکستانی و همچنین شبکه جلال الدین حقانی و حزب اسلامی شاخه حکمتیارتحرکات و فعالیت های جنگی خود را به نحو بی سابقه یی افزایش داده ودامنه نبرد ها و حملات چریکی را از جنوب به سمت ولایات شمالی و مرکزی افغانستان گسترش داده اند.
کمپاین انتخابات دستکم دریک سوم گستره جغرافیایی افغانستان درحالی آغازمیشود که بسیاری از نامزدانی که خود را ازولسوالی های درمعرض تهدید کاندید کرده اند؛ ازترس حملات ناگهانی شورشیان مسلح ، قادر نیستند آزادانه در مناطق خود بروند واز نزدیک با مردمی که به آنها رای می دهند دیدار و گفتگو نمایند. این بخش از جغرافیای افغانستان در مقایسه با پنج سال قبل به شدت ناآرام و پرخطرمی باشد.
از طرف دیگر؛ درخلال مدت سه ماهی که تبلیغات ورقابت های انتخابات ولسی جرگه درکشورجریان خواهد یافت؛ قرار است عملیات بزرگ نظامی امید درولایت جنوبی کندهارآغازشود عملیاتی که طبق برنامه قرار است به مدت سه ماه ادامه یابد . هدف ، ظاهرا تنها کندهار نیست ، دامنۀ جنگ و ستیزه ها دربخش های وسیعی از کشورگسترش خواهد یافت . از اظهارات و پیش بینی های کارشناسان برمی آید که دراین تابستان دو نیروی متخاصم به نبرد فیصله کن وسرنوشت سازدست می زنند.
ازیکسو فرماندهان امریکایی و ناتو تصمیم دارند دراین چند ماه مسیر جنگ را به نفع خود درافغانستان تغییر داده وطالبان را به یک نیروی شکست خورده و منزوی تبدیل نمایند وازجانب دیگرطالبان این نبرد را برای خود نبرد ” مرگ و زندگی ” دانسته وبا تمام قوا تلاش خواهند کرد صحنۀ جنگ را دستکم در وضعیت فعلی نگه دارند .
جریان ثبت نام کاندیداها نشان می دهد که انتخابات ولسی جرگه پیش رو به شدت و حتی بیش از انتخابات پنج سال قبل صبغۀ قومی و نژادی خواهد داشت ، اکثریت قریب به اتفاق کاندیدا ها بویژه در ولایات یا جزو قدرتمندان و پولداران اند ویا از سوی آنان از نظر مالی و قبیله یی حمایت می شوند . بطور کلی امنیت بزرگترین چالشی است که فرا راه دومین دوره انتخابات ولسی جرگه قرار دارد و به نظر هم نمی رسد که دولت و نیروهای خارجی بتوانند درحالیکه کمپاین انتخابات جریان دارد امنیت قابل قبولی را در۱۱۴ ولسوالی افغانستان برقرار نمایند.
چنین به نظر می رسد که در شرایط کنونی در جامعۀ افغانستان یک پارادوکس به وجود آمده است ، از یکسو کمپاین انتخابات مستلزم وجود فضای امن و آرام است وازجانب دیگربرای برگزاری انتخابات سراسری وتامین نظم و امنیت لازم در ۱۱۴ ولسوالی ، هم دولت و هم نیروهای خارجی خود را ناگزیر می بینند تا به عملیات نظامی مبادرت ورزند که این موضوع بطور طبیعی فضای کشور را بیش از پیش متشنج و جنگ آلود خواهد کرد ، حالا معلوم نیست دولت افغانستان ، سازمان ملل متحد و جامعۀ جهانی این پارادوکس را چگونه وباچه طرح و برنامه یی حل خواهد کرد؟
