معرفي دوبارهي يازده نامزدوزير از سوي حكومت به مجلس به عباره‌ي معروف «سنگك» شده است و بي توجهي دوبارهي حكومت به مهلت جديد مجلس به حكومت براي تعيين 11 نامزد وزير جديد يك‌بار ديگر تنش‌ها را ميان اين دو نهاد داغ و جنجالي ساخت.
مجلس نمايندگان روز پنجشنبه‌ي گذشته براي دومين بار به حكومت، دوروز مهلت داد تا فهرست يازده نامزدوزير جديد را به مجلس بفرستد، اما حكومت يك‌بار ديگر با بي‌توجهي به تصميم نمايندگان مردم در فرصت تعيين شده اين فهرست را به مجلس نفرستاد.
اما اين همه‌ي مهلت شكني هاي حكومت نيست، تيم حاكم تا به‌حال به چهار به تعيين مهلت‌ها از مجلس هيچ‌توجه‌يي نكرده است و گويي حرف نمايندگان مردم در پيشگاه حاكمان كشور با ارزش تر از يك «قصه‌ي مفت» نيست.
سخنگويان رياست جمهوري زمان تعيين شده‌ي مجلس براي معرفي اين وزيران را ناكافي مي‌خوانند؛ جالب است اين نشان مي دهد سخنگويان حكومت خيلي حضور ذهن ندارند و اين عزيزان گويي فراموش كرده اند، وقتي 17 نامزدوزير پيشنهادي حكومت (حدود بيش از هفتاد درصد) با افتضاح از سوي مجلس رد شدند، آقاي كرزي چنان براي معرفي دوبارهي نامزدوزيرانش عجله‌داشت كه با فرستادن فرماني پر از غلط‌هاي املايي نمايندگان مجلس را واداشت تا به تعطيلي نروند و كابينه‌يي را كه در «شش روز» فهرستش آماده شده بود به مجلس فرستاد و بازهم 11 نامزدوزير اين فهرست (حدود 64 درصد) از سوي نمايندگان مردم رد شدند.
پس چطور آقاي كرزي گاهي چنان درايت به‌خرج مي دهند كه در شش روز هفده وزير را تعيين مي كنند و گاهي هم126 روز (از آخرين جلسه‌ي رأي دهي مجلس به كابينه‌ي پيشنهادي، تا اكنون) براي معرفي يازده‌نامزد وزير «فرصت كافي» نيست و نياز به زمان بيشتر دارند.
سخنگويان دستگاه حاكم! بياييد از حق نگذريم و اين را قبول كنيم كه فرصت‌ها كوتاه نيستند، بلكه سياست‌هاي آقاي كرزي «عجيب‌وغريب» اند.
نمايندگان مجلس در نخستين واكنش به معرفي نشدن اين نامزد وزيران در مهلت تعيين شده (اول خرداد)، دست از كار كشيدند، اما به نظر مي‌رسد اين اقدام آن‌ها نيز راه بجايي نخواهد برد، زيرا سطحي نگري چندباره‌ي نمايندگان در باره‌ي مهلت‌شكني هاي حكومت سبب شده است تا مسوولان حكومت ديگر اين اقدامات اعتراضي نمايندگان را جدي نگيردن و با خيال راحت به اقدامات شان ادامه دهند و بي خيال از «بچه‌ترسانك« هاي مجلس، آن‌چه را انجام دهند كه به ميل خودشان خوش مي‌خورد.
نمايندگان مجلس كه همان سرجنباندن آقاي كرزي به بازنگري فرمان تقنيني اش در باره‌ي انتخابات پرچم پيروزي بر افراشته‌بودند، حالا درك مي‌كنند حكومت از چه ترفندي در برابر شان استفاده كرده است و چگونه‌با ديگر تصاميم شان بازي مي‌كند.
شايد آقاي كرزي در معرفي‌اين فهرست مشكل زماني نداشته باشد، اما دو احتمال عمده وجود دارد كه مي‌تواند در تأخير معرفي اين فهرست نقش داشته باشد: يكم؛ آقاي كرزي شايد مي‌خواهد معرفي اين نامزدان را تا مجلس بعدي معطل كند؛ زيرا از يك‌سو اين احتمال را در نظر مي‌گيرد كه نمايندگان مجلس كه در اين روزها خيلي هم با حكومت وي ميانه‌ي خوبي ندارند، با اين فهرست كابينه‌ي وي هم برخوردي بهتر از فهرست هاي پيشين نخواهند كرد و از سويي هم نمايندگان نياز دارند تا براي بازيافت اعتبار شان در نزد مردم ، بيشترينه نامزدوزيران پيشنهادي را رد كنند و به نحوي تأثيرگزاري شان را در تصميم‌گيري هاي ملي به نمايش بگذارند.
دوم؛ آقاي كرزي در آستانه‌ي برگزاري جرگه‌ي مشورتي صلح مي‌خواهد از كرسي‌هاي خالي كابينه به‌گونه‌ي ابزاري براي تشويق «برادرخوانده‌هاي طالب» خودش سود ببرد و رضايت نسبي طالبان براي مذاكره با حكومت‌ضعيف خودش را به بهاي بي توجهي به تصميم نمايندگان ملت بدست آورد.
شايد يادآوري اين‌نكته هم جالب باشد كه مهلت واپسين مجلس به حكومت براي فرستادن فهرست كابينه، به حدي در نظر‌ها خبرساز ظاهر شد كه همه‌گي فراموش كردند آقاي كرزي پيش از اين‌كه در معرفي نامزدوزيران به مهلت مجلس بي توجهي كند، درست يك روز پيش (31 ارديبهشت) مهلت ديگر نمايندگان براي فرستادن خطوط اساسي حكومت به مجلس را نيز به‌باد فراموشي و بي‌توجهي سپرد.
