آقای کرزی روز پنجشنه مورزخ ۱۲-۱-۸۹ در مقر کمیسون به اصطلاح مستقل انتخابات سخنرانی عجیبی انجام داد. او با سخنان به ظاهر افشاء گرانه خود خواست یک نوع عقده گشایی نماید .وبا این نوع سخنان ظاهربینانه و عوام فریبانه خود براّت تاریخی بگیرد. او برای اولین بار با جرإت اعتراف کرد که یک ریس جمهور تقلبی و به گفته خوش زده و زخمی است.
او صراحتا خارجی ها را مسوول همه مشکلات در تقلبات انتخابات سال گذشته قلمداد کرد. و به نحوی عضب آلود یاد آور شده که اگر خارجی ها به این نوع اعمال خود ادامه دهند بغاوت کنونی علیه دولت و خارجی ها به یک خیزش ملی مبدل خواهد شد.
حال باید این گفته های آقای کرزی را مقداری کاوید تا فهمیده شود که مراد از این نوع سنخنرانی های غیر مسوولانه , عقده گشایی ها و بلاخره حرف های بدون مبنای فکری آن جناب چیست؟
آقای کرزی در اثر یک انتخابات کاملا تقلبی دوباره به اریکه قدرت تکیه زد. تقلب انتخاباتی چنان گسترده و سازمان یافته بود که چاره ای جز اقشاء سازی آن نبود. علرغم آن باز هم جامعه جهانی با معامله گری های زیر پرده که هنوز کاملا مشخص نیست خواستند دوباره کرزی را برمردم ما تحمیل کنند. حضور هیات های بلند پایه آمریکایی , اروپایی و سازمان ملل متحد در روز اعلان نتایج انتخابات و رفتن آن به دور دوم بنابر تقلب یک نیم ملیون رای به نفع آقای کرزی خود نشان میداد که خارجی ها هم میدرند و هم میدوزند هم افشا گری میکنند و هم بنابر مصلحت ها و معاملات پنهان ابقای کرزی را هم میخواهند. اقای کرزی که از داخل هرگونه مشروعیت را از دست داده بود , خارجی ها خواستند که یک مشروعیت قلابی وبیرونی به کرزی بدهند ودر بدل آن شرایط بسیار سختی را در پیش پای کرزی نهادند . یکی از آن درخواست ها مبارزه جدی علیه فساد اداری است که به شدت نهاد های دولتی را صدمه زده وفرهنگ نظام سازی و دولت داری سالم را از میان برده است.
فساد اداری یکی ازبزرگترین موانع بر سر را ه نظام سازی سالم در کشور بوده است.فساد اداری در دولت کرزی که هیچ حد و حصری را نمی شناسد فاصله میان دولت و مردم را بیشتر ساخته و اعتماد ملی و نهادینه شدن قانون را به کلی ازمیان برده است. در همین اوضاع واحوال جامعه جهانی بلاخره بیدار شد و به دولت کرزی فشار آورد که به هر نحوی که میشود مبارزه جدی علیه فساد را تسریع بخشد.
میبینم که در حدود چهار ماه از به قدرت رسیدن کرزی میگذرد ولی وضیعت اسفبار موجود هیچ تغیری نکرده است. حتی دولت کرزی جرآت افشای فساد پیشه گان را ندارد چه رسد به محکمه کشیدن آنها.
دولت کرزی خود محور و کانون فساد اداری است. فساد را نمیشود با فساد پیشه گان از میان برد.
دولت کرزی به روشنی آفتاب نشان داد که هیچ نوع اراده و توانمندی مبارزه علیه فساد را ندارد. نظام فاشستی , قبیله سالار و معامله گر کنونی خود به معضل بزرگی بر سرراه مبارزه علیه فساد و تامین صلح در کشور مبدل شده است.
سخنرانی بچه گانه و عوامفریبانه وغیر مسوولانه کرزی که از هر گونه فهم و در ک اوضاع کنونی کشور تهی بود و ثانیا به هیچ وجه به سخنرانی یک زعیم کشور نمی ماند به جر از آبرورریزی به مردم و کشور و ریشخند زدن به خود و جامعه جهانی چیزدیگری نمی توان دانست و ثانیا میتوان آنرا یک طنزینه سیاسی از یک دولت نامشروع و بیکاره دانست.
به همین جهت طنزینه کرزی در مقر کمیسون به اصطلاح مستقل انتخابات واکنشی بود به سفر استثنایی آقای بارک ا وباما که شب هنگام صورت گرفت و کرزی را در امر مبارزه علیه فساد ناتوان خواند . این هزیان گوی های کرزی ناشی از گوشمالی اوباما بود که کرزی را وادار به طنزینه سیاسی روز پنجشنبه ساخت.
آقای کرزی در سخنرانی بسیار جالب شان حضور افراد خارجی را در کمیسون مستقل انتخابات خلاف حاکمیت ملی کشور خواند . اگر از آقای کرزی پرسیده شود که موجودیت زندان های خصوصی نیروهای خارجی در کشور را چگونه با حاکمیت ملی جمع میکنند؟
سفر های نخست وزیران انگلیس و آلمان را در هلمند و بلخ که خود کرزی هم از آمدن و رفتن شان آگاهی ندارد چگونه توجه می نمایید؟؟
آیا کرزی میداند که بدون حضور نیروهای بین المللی حتی یک روز هم توانایی زندگی در کابل را ندارد؟
این نوع برخورد های غیرمسوولانه و سلیقه ای کرزی بدون در نظرداشت شرایط عینی کشور نشان دهنده چراغ سبز به طالبان و چراغ سرخ به حاکمیت ملی کشور و مردم ما خواهد بود.
گرچه این نوع حرف های غیر واقع بینانه و غیر مسوولانه از زبان کرزی تازه گی ندارد ولی این بار مقطع زمانی که این سخنرانی ابراز میگیرد با سایر سخنرانی های عوامفریبانه ایشان فرق اساسی دارد.
در این اواخر ما شاهد دیدو بازدیدها و سفر های متواتر هیت های عالی رتبه کشور های خارجی به کشور بوده ایم. و ثانیا مذاکره ایکه با حر ب اسلامی حکمتیارصورت گرفت. خود نشان میدهد که این سخن رانی کرزی با این وقایع به ویژه سفر شب هنگام آقای اوبا ما بی ارتباط نبوده است.
بنده فکر میکنم که عمر سیاسی کرزی رو به اختتام نهاده و آمریکای ها درک کرده اند که دردوباره به قدرت رسانیدن شخصی مانند کرزی که هیچگونه اراده ای برای مبارزه علیه فساد ندارد اشتباه کرده اند و هشت سال با همه فرازو نشیب هایش به بهای ملیارد ها دالر کمک و کشته شدن هزاران سرباز شان دست آوردی نداشته اند.
مذاکره دولت کرزی با نماینده گان حزب اسلامی گلبدین, سفر احمدی نژاد به افغانستان و اشغال گرخواندن نیروهای بین المللی , و بلاخره سفر استثنایی آقای اوباما به کشور نشان میدهند که روابط دولت کرزی با غرب بسیار تنش آلود بوده است.
و ثانیا کرزی میداند که زمان زمامداری وی که شش ماه به وی وقت داده شده به پایان خود نزدیک میشود و میخواهد از این نوع سخنرانی های که بیشتر عقده گشایی و برأت دادن خود است استفاده های ابرازی نماید. ولی مردم ما نیک میدانند که کرزی هیچگاهی در گفته های خود صادق نبوده و نتوانسته یک نظام سالم را بااین همه کمک و همکاری های جهانی به وجود آورد.
نظام کرزی خود به کانون ترویج فساد مبدل شده است و فساد با این حد گسترده گی از توان کرزی بسیار به دور بوده است. فساد اداری و قاچاق مواد مخدر یکی از شغل های پردآمد خانواده کرزی بوده که بعد از هوتل داری نصیب شان شده است.
و حرف اخیر اینکه آقای کرزی با این نوع سخنرانی های احمقانه خود نشان داد که یک زعیم بسیار بی مسوولیت و بی تعهد در برابر مردم و کشورش بوده است.
