بسم الله الرحمن الرحیم. حاضرین گرامی! مجاهدین، استادان پوهنتون! وکیلان، نمایندگان مردم، علما و شخصیت ها، خواهران و برادران اسلام علیکم!
نخست ازهمه از تشریف آوری شما ابراز قدردانی می کنم و می خواهم به این پرسش که در ذهن شما شاید باشد پاسخ دهم که چرا من کاندید شدم. شاید اطلاع داشته باشید که تقاضاهای زیادی از طرف مردم، ایتلاف های سیاسی، احزاب سیاسی، نهادها، جامعه ی مدنی و عام مردم و مجاهدین در این راستا صورت گرفته بود.
ازطرف دیگر احساس مسوولیت در برابر وضع ناهنجار کشور و مردم سبب شده بود تا وارد میدان انتخابات شوم و انشا الله حکومت آینده را تشکل داده و در خدمت شما مردم خواهم بود.
فکر می کنم مشکل اصلی که مردم افغانستان به آن مواجه است، بی اعتمادی و شکاف بزرگی است که در میان مردم و دولت ایجاد شده است. نظام ریاستی که ما در افغانستان داریم ذاتا مطلق گراست. فرهنگ خودکامگی، عادت برخی سیاست مداران ما شده است. شما درآستانه ی انتخابات قراردارید. انتخابات یک بار به پای صندوق رای رفتن و یا رای دادن به نظام تک فردی نیست. یک بار رای دادن و انتخاب یک شخص که همه چیز را در محور اهداف شخصی خود قرار دهد نیست. دموکراسی به این معنا نیست و به معنای مشارکت مردم در همه سطوح است. نقض مکرر قانون اساسی افغانستان، بی اعتنایی به تصامیم شورای ملی و استفاده ی ابزاری رییس جمهور از قضا سبب شده که تفکیک قوا درنظام از میان برود و صلاحیت های قانونی ارکان دولت نفی شود. سوء استفاده از قدرت سیاسی به منظور رسیدن به اهداف نا مشروع اقتصادی از ویژگی های این نظام است. وقتی می گوییم فاصله بین مردم ودولت ایجاد شده علت شان را باید برشماریم.
تحمیل کردن والی ها و مسوولان اداری بی کفایت که این ها بر سرنوشت مردم حاکم هستنند. این رواج است و در افغانستان تبدیل به قانون شده است که مشکل مردم از همین جا ناشی می شود.
ضعف مدیریت
یک مدیریت ناکام، مدیریتی که نتوانست درهفت سال از ملیاردها دالر، استفاده ی درست نماید که این ناشی از ناتوانی و بی اعتمادی است و رهبری که از طریق رای شما به قدرت رسید اکنون نمی تواند به یک فرد شما اعتماد کند. به مردم خود اعتماد ندارد. دهها مشکل دیگری است که باعث بی اعتمادی در نظام شده است.
بنابراین، من خواهان تغییر در نظام سیاسی هستم. به باورمن تبدیل نظام ریاستی به پارلما نی، کوتاه ترین راه رسیدن به اهداف بزرگ است. در قالب تغیراتی که ما درنظر داشته و درپیش گرفته ایم، نظام صدارتی تعادل قوا به مفهوم واقعی باید صورت بگیرد. این نظام برخلاف نظام ریاستی به انحصار قدرت و دیکتاتوری را اجازه نمی دهد. در این نظام، نقش مردم درهمه عرصه ها همانند ساختار قدرت به ویژه درانتخاب مسوولان محلی مانند والی ها، ولسوالان و شاروالان متبارز است. نظام پارلمانی زمینه ساز پاسخگو بودن مسوولان اجرایی دربرابر نمایندگان مردم در شورای ملی می باشد.
این نظام روند نظارت شورای ملی در عملکرد حکومت به ویژه در زمینه ی تأمین حاکمیت قانون، شفافیت در اجراآت حکومت درعرصه های مختلف ازجمله در مورد طرح و اجرای برنامه های اقتصادی و ایجاد کارایی بیشتر درسیستم عدلی و قضایی را تضمین می کند. در مورد برنامه های سیاسی، تفصیلات بیشتر هم است که آن را در مواقع شان خدمت هموطنان عزیز ارایه خواهم داد. ما برای تأمین چنین نظامی، به سیستم انتخابات شفاف و عادلانه نیاز داریم.
به باور من سیستم انتخابات مختلط (حزبی و انفرادی) مناسب ترین شیوه ی انتخابات در کشور خواهد بود و لازمه ی چنین انتخابات داشتن یک کمسیون واقعا مستقل انتخابات است که بتواند زمینه ی اعتمادسازی میان مردم و تحقق مشروعیت نظام را به ارمغان بیاورد. این کمسیون باید با عضویت نمایندگان دولت واحزاب سیاسی و جامعه ی مدنی، با درنظر داشت تأمین و تعادل جنسیت همچو یک ترکیب داشته باشد. زمینه سازی برای تقویت اهداف ملی از جمله وجایب ماست. سرشماری دقیق نفوس و بازنگری و تعدیل و اصلاح واحد های اداری موجود از نیازهای عمده ی دیگری است که برای برگزاری انتخابات عادلانه و شفاف به منظور ایجاد یک حکومت مشروع و پاسخگو به شدت احساس می شود. برای به موفقیت رساندن چنین نظام و تأمین ثبات و رفاه در کشور، تدوین استراتیژی سیاست های خارجی هم از ضرورت های اصلی است. در این زمینه روابط با همسایگان در اولویت کاری ما قرار دارد. ما باید به همه همسایه های خود اطمینان دهیم که از خاک افغانستان علیه آنان استفاده نمی شود.
ما این توقع را از همسایگان خود نیز داریم فقط در سایه ی روابط نیک همسایگی و برادری و عدم مداخله است که می توانیم اهداف مشترک خود را برای صلح و ثبات و رفاه منطقه دنبال کنیم. تا زمانی که ما یک تعادل را در ارتباط روابط مان با منطقه و دنیا به میان نیاوریم، یک استراتیژی موفق در سیاست خارجی به میان نخواهد آمد.
گسترش روابط ما در همه زمینه ها با کشورهای اسلامی در صدر سیاست های خارجی ما قرار خواهد داشت. ما انشاالله بعد از به دست گرفتن حکومت یک بحث ملی را برای بی طرف ساختن افغانستان به راه خواهیم انداخت.
من یقین دارم که مردم افغانستان خواستار امن و امان افغانستان و سلامت افغانستان در چارچوب یک سیاست خارجی معقول خواهند بود. من این وعده را به شما می سپارم که سیاست بی طرفی را ما از طریق یک بحث مطالعه می کنیم.
برادران عزیز و خواهران محترم! کشور ما یک کشور اسلامی است. اسلام، روح ملت ما را ساخته و میان اقوام پیوند برقرارکرده است. اسلام دین برابری وعدالت است نه خشونت و برتری جویی. اما عدم توجه لازم به آموزه های راستین اسلامی، برداشت های افراط آمیز را به وجود آورده است که سیمای پرجاذبه ی اسلام را در اذهان مخدوش کرده است. لذا ما در گسترش تعلیمات، ارزش ها و آموزه های اسلامی در تمام ابعاد زندگی درسراسر کشور تاکید داریم.
ما به موسسات تعلیمی و تحصیلات، توجه لازم خواهیم کرد و به توسعه ی کمی و کیفی مدارس و آموزشگاههای علوم اسلامی خواهیم پرداخت. به گونه یی که نیازهای جامعه ی ما را برآورده سازد تلاش می کنیم تا مساجد به جایگاه راستین خود در فرهنگ و تمدن اسلامی برسد، با تأکید برآن که اسلام در آزادی برگزاری مراسم دینی و عبادت های اقلیت های مذهبی مخالفت نمی ورزد.
ما مبارزه با فساد اداری را که امروز فقط یک شعار است و در حقیقت فساد اداری به قانون تبدیل شده است درعمل ثابت خواهیم ساخت. ما از تجربه موفق کشورهای اسلامی و سایر کشورها مانند مالیزیا، سنگاپور و کشورهای منطقه در مبارزه با فساد اداری استفاده خواهیم کرد. در نظامی که انشاالله ما ایجاد خواهیم کرد برعلاوه مواردی که ذکر شد تغیر در زمینه های طرح امنیتی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، بازسازی، تعلیم وتربیه، تحصیلات عالی، خدمات عامه، مبارزه با مواد مخدر و بالاخره بازنگری اصلاح قوانین جدا درنظراست.
ما در نظر داریم تا برنامه تفصیلی خود را در هر زمینه در موقع مختلف در سراسر کشور و ولایات کنیم. برنامه هایی که در هر زمینه داریم در هر گوشه و کنار کشور اعلام خواهد شد. ما آرزو داریم که همه عملیه های مان، اگر عملیه ی سیاسی است، اگر اداری است، اگر نظامی و امنیتی است باید افغانی شود. نظام موجود هم وعده ی افغانی شدن پروسه را داده بود؛ اما با گذشت هشت سال از موافقت نامه ی بن هنوز هم ضرورت به قوای خارجی، ناکامی نظام موجود را نشان می دهد. ما با شریک ساختن مردم در تأمین امنیت، وضعیتی را درافغانستان ایجاد می نمایم که درچند سال آینده ضرورت به حضور نیروهای خارجی نباشد.
ما شرکت مجاهدین و استفاده از افسران مسلکی را در نظام دفاعی و امنیتی یک ضرورت می دانیم. در نظام آینده افغانستان، انشاالله اجازه داده نخواهد شد که به ملیون ها نفر مجاهد این کشور تحقیر و توهین صورت بگیرد. کسانی که واژه های تفنگسالار و جنگ سالار را به مردمی که ملیون ها شهید را در راه اهداف پاک و دفاع از دین، وطن و مردم شان دادند به کار می برند، مرتکب خیانت ملی می شوند. عزت و وقار مردم افغانستان به افتخارات شان تعلق دارد. افتخاراتی که در دوره های تاریخی، مردم افغانستان با دادن ملیون ها شهید آن را کسب کرده اند و توهین به کسانی که علم برداران افتخارات بودند توهین به ملت افغانستان است.
درعرصه ی امنیت، تقویت شورای امنیت ملی به معنای واقعی با حضور شخصیت های ملی که در مقوله امنیت حرف دارند واعتماد مردم را دارند، درچارچوب همچو یک اداره جزو خواسته های ماست.
در عرصه ی اقتصادی
شما می دانید رشد و انکشاف افغانستان در سال های گذشته سیر نزولی داشته است. اقتصاد ورشکسته و نابسامان کنونی کشور تنها در صورتی قابل بهبود و اصلاح است که برنامه های مشخص در این زمینه ارایه شود. تجدید نظر روی برنامه ی انکشاف ملی موجود، نقص برنامه انکشافی ملی موجود درکجاست؟ نقص آن است که نظر مردم افغانستان درآن انعکاس نیافته است. ما انکشاف را براساس خواست مردم، مردمی که در قریه ی خود، در ده خود و درسراسر مملکت خواست و نیاز دارد به وجود می آوریم. براساس خواست و نیاز مردم، برنامه ی انکشافی خود را تنظیم کرده ایم. مقوله انکشاف متوازن که رکن قانون اساسی افغانستان است متأسفانه فقط در حد حرف و شعار باقی مانده است.
برای مثال خدمت شما عرض کنم، ملیون ها نفری که در مناطق مرکزی افغانستان سکونت دارند می گویند در نقاط مرکزی تنها یک و نیم کلیومتر جاده پخته کاری است. در هشت سال گذشته از کجا این انکشاف متوازن است؟ ما می خواهیم که تعریف مشخصی از سیستم اقتصادی کشور ارایه کنیم که مبتنی برنیازهای مردم ما، فرهنگ ما و ضرورت های کشور ما باشد. توسعه زیر بنایی اقتصاد کشور، به ویژه آب و انرژی، انکشاف پایدار، رسیدگی به غفلت چندین ساله در سکتور زراعتی از طریق کمک به دهاقین و مالداران، استفاده ی موثر و به موقع از منابع سرشار طبیعی، حمایت همه جانبه از صنایع نوزاد و غیره. ببینید هشت سال است که قالین بافان افغانستان می گویند به ما یک توته زمین بدهید دیگر مصرف شان را خود ما می کنیم و ما می آییم این افتخار فرهنگی و تاریخی افغانستان را دوباره اعاده می کنیم که قالین ما به نام کشورهای دیگر فروش نشود. این معجزه نمی طلبد، این فقط یک گوش شنوا می خواهد، یک رهبر خدمتکار می طلبد که به خواسته های مردمش اعتنا کند.
انکشاف متوازن، فقرزدایی، اشتغال زایی و استفاده موثر از منابع سرشار طبیعی و حمایت همه جانبه از صنایع داخلی و بالاخره بلند بردن سطح درآمد و زندگی مردم از اولویت های اقتصادی ماست. برای مهاجرین زمینه ی برگشت و اشتغال و رسیدگی به خانواده ی شهدا و معلولین جز برنامه های کاری ما خواهد بود.
توجه به معاش معلولین و متقاعدین یک ضرورت است. شما می بینید که دولت برای این ها یک معاش ناچیز را در نظر دارد. آیا دولت این توان را ندارد که به معاش این ها که برای وطن خدمت کرده اند توجه کند.
توجه حقیقی به حقوق زن: درهفت سال گذشته تنها استفاده از نام زن ها بوده و درحقیقت زنان از حقوق اساسی شان محروم مانده اند. ما در زمینه ی خدمات عامه برنامه های مفصل داریم که انشا الله در موقع عملی خواهد شد.
درزمینه ی معارف
از دید گاه ما، معارف و تحصیلات عالی، پایه و اساس توسعه ی کشور به حسا ب می آید . سرمایه گذاری در معارف سرمایه گذاری برای آینده افغانستان است. بلند بردن کیفیت معارف و تحصیلات عالی برای ما یک اولویت جدی است که تنها با تغییر در نصاب موسسات تعلیمی و تحصیلات عالی، استفاده از نیروی متخصص و تربیه ی بهترین متخصصین، توزیع عادلانه ی بورس های تحصیلی بر مبنای شایستگی محصلین و استادان، حمایت از موسسات تعلیمی و تحصیلی خصوصی، ایجاد توامیت میان موسسات تحصیلات عالی کشور با موسسات تحصیلات پیشرفته و توجه ویژه به زندگی معلمین و استادان، هزینه برای ورزش که ورزش سلامت یک ملت است. درین مورد در هشت سال گذشته برنامه های دقیق اجرا نشده است.
در زمینه ی خدمات صحی
صحت در جامعه از اولویت هاست. جامعه یی که سلامت جسمی و فکری افراد خود را تضمین کرده نتواند نمی تواند که بقا داشته باشد. استفاده ی موثر از متخصصینی در مقاطع مختلف و به دلایل مختلف از سوی اداره ی موجود کنار زده شده یا با وضعیت بد اقتصادی مشغول ارایه خدمات صحی در شفاخانه های دولتی هستند، از اولویت های کاری ماست.
گسترش ظرفیت موسسات تحصیلات عالی طبی به ویژه برای دختران و ایجاد تأسیس مراکز صحی در مرکز و ولایات طرح بسیار برجسته ما خواهد بود. با مافیایی که ادویه ی طبی بی کیفیت تولید می کند و به این ترتیب زندگی مردم ما را به بازی می گیرد به جدیت مبارزه می کنیم .
در عرصه ی خدمات شهری
همه می دانند که شهروندان شهرهای مختلف کشور به شمول پایتخت از حداقل خدمات برخوردار نیستند. از میان برداشتن این مشکل از طرح ها و برنامه های من است که با پشتکار و دقت در عمل پیاده خواهیم کرد؛ از جمله عمران شهر کهنه ی کابل که هفت سال است به مردم وعده داده می شود و کوچکترین قدمی در این راستا برداشته نشده است. آلودگی محیط زیست در کشور از چالش هایی است که باید به آن توجه جدی صورت گیرد. وعده ی ما این است که محیط زیست تان را پاک و قابل زندگی می سازیم .
هموطنان عزیز! مبارزات انتخاباتی آغاز شده و و انتخابات در پیش رو داریم. یک نکته را خدمت شما به عرض می رسانم و آن این که یک توطیه ی بزرگ برای مردم در جریان است که می خواهند در اذهان مردم این طور ترسیم شود که گویا نتایج انتخابات از قبل تعیین شده است. هیچ چیز از قبل تعیین شده نیست. رای شما و حق شما را هیچ کس نادیده گرفته نمی تواند. در فرصت وسیع مبارزات انتخاباتی شما می توانید قدم اساسی را برای ایجاد تغبیر و تحول در زندگی مردم افغانستان بگذارید.
دیروز در اخبار به نشر رسیده بود که وزارت داخله افغانستان اعلام کرده که هزار مرکز رای دهی در شمال افغانستان بسته خواهد شد. هیچ کس، اجازه ی پایمال کردن حق مسلم مردم افغانسنتان را ندارد. در این گذارش آمده که وزارت داخله کشور گفته که نمی توانیم امنیت را در این مراکز رای دهی تأمین نماییم. این وزارت داخله ی که با مصرف ملیاردها دالر کمک های خارجی و با حضور هزاران نفر قوای خارجی نمی تواند امنیت مراکز رای دهی را در امن ترین نقاط افغانستان تأمین نماید پس یا حکومت استعفا کند یا وزیر داخله از وظیفه ی خود استعفا دهد.
شما با شرکت در رای دهی که حق شماست، می توانید مسیر تحولات ناکام را به موفقیت تبدیل کنید. یک جمله آن که هدف ما بازگرداندن قدرت به مردم است. ما قدرت سیاسی را در بودن اراده ی مردم و مردم را منبع الهام و اقتدار دولت و دولت را ترتیب کننده ی اراده ملت می دانیم. با رای تان ما را یاری رسانید. به ما رای دهید تا قدرت را پس به شما برگردانیم .
با درود به روح پاک ملیون ها شهید پاک کشور و سالار شهیدان احمدشاه مسعود و به آرزوی پیروزی مردم افغانستان، وسلام علیکم.
