بازی های جدید نظامیان پاکستان زیر نام تهدید تروریسم از افغانستان
در این روز ها تنش میان پاکستان و طالبان بر سر حمله های تحریک طالبان پاکستانی به این کشور بالا گرفته و با افزایش حمله های تی تی پی بر نظامیان این کشور اتهام زنی های مقام های ملکی و نظامی پاکستان بر ضد افغانستان تندتر می شود. تنش ها میان دو کشور پس از حادثه ی انتحاری دیره ی اسماعیل خان بیشتر بالا گرفت و محمد آصف وزیر دفاع پیشین پاکستان گفت: «منشاء این تروریسم تنها در افغانستان است.» و او تصریح کرد که تروریسم در خاک افغانستان و «حمله به تمامیت» پاکستان بر «این روابط تاریخی و برادرانه» تاثیر می‌گذارد. او افزود که یک «برادر همسایه» نباید اجازه دهد کشورش علیه پاکستان استفاده شود. مسئولیت این حادثه را تحریک جهاد پاکستان شاخه ی تی تی پی به عهده گرفت و مقام های پاکستانی عامل این حادثه را یک شهروند افغانستان خواندند. پس از این حادثه عاصم منیر رئیس ارتش پاکستان و ندیم احمد انجم رئیس دستگاه ی استخباراتی این کشور عازم امریکا شدند. رئیس ستاد ارتش پاکستان در دیدار با بلینکن وزیر خارجه ی امریکا و گوترش منشی عمومی سازمان ملل گفت: «پاکستان از افزایش ناگهانی حمله های ستیزه جویان اسلامی نگران شده است و به دنبال حمایت بین‌المللی برای پایان دادن به تروریسم فرامرزی از افغانستان است.»
بحث بر سر اینکه منبع اصلی تروریسم کجا است و کدام کشور و چه کسانی در کشور های منطقه از سال ها بدین سو حامی تروریسم اند و یا اینکه گروه های تروریستی در کدام کشور و بوسیله ی چه کسانی تمویل و تجهیز می شوند و از آنان بحیث ابزار استراتیژیک استفاده می کنند؛ موضوع تازه ای نیست و کشور های منطقه و جهان با توجه به تنش های دیرینه ی تاریخی پاکستان و هند و رخداد های پنج دهه ی گذشته در افغانستان به خوبی می دانند که منبع تروریسم پاکستان است و نظامیان این کشور در تروریست پروری دست بالا دارند. هرگاه آقای آصف سر به گریبان خود فرو می برد و اندکی بر پیشینه و پسینه ی جنایت های خود در افغانستان می اندیشید. وی هرگز جرات نمی کرد که بگوید، از کشور همسایه نباید چنین انتظار داشت. هرچند چنین توقع از نظامیان تروریست پرور پاکستان زاید است؛ البته به دلیل اینکه تروریست پروری و بازی با تروریسم در واقع به دکان پر درآمدی برای نظامیان پاکستان بدل شده است تا آنان با اجرای مانور های گوناگون و بهانه های مختلف زیر نام مبارزه با تروریسم پول بدست آورند.
پاکستان که در این روز ها بدترین ورشکستگی اقتصادی را تجربه می کند و از کمک های پولی جهانی بی نصیب گردیده است. این ورشکستگی بسیاری برنامه های نظامی پاکستان را مختل کرده است. افلاس فراگیر چنان بر پاکستان حاکم شده که حتا چین بحیث هم پیمان استراتژیک این کشور دیگر حاضر نیست تا به اسلام آباد قرض بدهد. این کشور بیش از هر زمانی اعتبار مالی خود را از دست داده و تحت فشار شدید اقتصادی قرار دارد. این کشور که اعتبار مالی خود را به کلی نزد کشور های منطقه و جهان از دست داده و ناگزیر شده تا بار دیگر زیر نام مبارزه با تروریسم امریکا را بدوشد. اما امریکا با توجه به درگیری هایش در اوکراین و فلسطین بعید می رسد که پاکستان را کمک مالی کند.نظامیان پاکستان چه در زمان تهاجم شوروی و چه پس از حمله ی امریکا به افغانستان میلیارد ها دالر بدست آوردند و تنها در زمان حضور امریکا در افغانستان بیشتر از ۳۴ میلیارد دالر از این کشور زیر نام مبارزه با تروریسم بدست آوردند. این دوشیدن های آمریکا از سوی نظامیان پاکستان زیر نام مبارزه با تروریسم آنقدر مسخره گردید که ترامپ رئیس جمهور پیشین امریکا آن را احمق پولی عنوان کرد و کمک های مالی به اسلام آباد را محدود کرد.
این در حالی بود که در آن زمان دفتر مطبوعاتی نیروهای خارجی مستقر در کابل لیست ۲۱ گروه ی تروریستی مانند؛ تحریک طالبان افغانستان و شبکه حقانی، جماعت الدعوه الی القرآن، داعش، القاعده، گروه القاعده در آسیاى جنوبى، حزب المجاهدین، گروه طالبان به رهبری ملا نذیر، تحریک طالبان پاکستان، حرکت الجهاد اسلامی، حرکت الجهاد بنگلادش، لشکر جهنگوی، حرکت المجاهدین، جیش محمد، لشکر طیبه، گروه طارق گیدار، جماعت الاحرار، جندالله، تحریک اسلامی ازبکستان، جنبش اسلامی ترکمنستان، اتحاد جهاد اسلامی و نیروی قدس را به خبرگزاری پژواک سپرده بودند که در خط دیورند بر ضد مردم افغانستان فعال بودند و از سوی نظامیان پاکستانی حمایت های مالی و لوژستیکی و حتا سیاسی می شدند. این ٢١ گروه؛ شامل ٩٩ گروهى است که ایالات متحده امریکا در تمام جهان شامل «فهرست سیاه گروه هاى تروریستی» نموده است.
نظامیان پاکستانی که نه تنها در تروریست پروری؛ بلکه در دوشیدن کشور ها زیر نام مبارزه با تروریسم مهارت های کافی دارند. اکنون باز هم کمر بر زده اند تا با حادثه آفرینی زیر نام مبارزه با تهدید هراس افگنی از افغانستان از امریکا پول بدست آورند. این ترفند نظامیان پاکستان پس از سفر رئیس ارتش و رئیس استخبارات پاکستان به امریکا و دیدار های آنان با مقام‌های ارشد امنیتی و سیاسی این کشور و نیز آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، افشا گردید؛ زیرا محور اصلی گفت و گو های مقام های پاکستانی با مقام های آمریکایی و منشی عمومی سازمان ملل را جلب همکاری دفاعی آمریکا با پاکستان برای مبارزه با تروریسم فرامرزی از افغانستان و تنش‌ها در کشمیر تشکیل داده بود.
بر بنیاد گزارش بخش روابط عمومی اطلاعات بین سرویس آمریکا، رئیس ستاد ارتش پاکستان در این سفر با آنتونی بلینکن، وزیر خارجه، لووید آستین، وزیر دفاع، ویکتوریا نولاند، معاون وزیر امور خارجه، جاناتان فاینر، معاون مشاور امنیت ملی و ژنرال چارلز کیو براون، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا، ملاقات کرده است. محور این گفت و‌گو ها مسائل امنیتی منطقه‌ای و تحولات موثر بر ثبات راهبردی در جنوب آسیا ذکر شده است.
در همین حال، رسانه ی پاکستانی دان گزارش داد که جنرال عاصم منیر در سفرش به آمریکا با آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، نیز ملاقات کرده و نگرانی‌های پاکستان را در مورد وضعیت افغانستان و افزایش تروریسم از این کشور بازگو کرده است. در گزارش آمده است: «پاکستان از افزایش ناگهانی حملات ستیزه‌جویان اسلامی نگران شده است و به دنبال حمایت بین‌المللی برای پایان دادن به تروریسم فرامرزی از افغانستان است.» شاید مقام های پاکستانی حمله بر تی تی پی را مطرح کند تا پول بیشتری از امریکا بدست آورد. پاکستان درسال ۲۰۱۴ زیر نام ضرب العضب میلیاردها دالر از امریکا بدست آورد و با اجرای حرکت نمایشی خاک در چشمان امریکایی ها زد؛ اما آنچه مسلم است، اینکه این سفر در واقع لایه های پنهان تهدید تروریسم از افغانستان به پاکستان را آشکار می سازد و بر این حقیقت مهر تایید می گذارد که حمله های تی تی پی و بویژه تحریک جهاد پاکستان شاخه ی نوظهور تی تی پی در واقع دست ساخت جدید آی اس آی است تا ماموریت های جدید تروریستی خود را در پاکستان به انجام برساند. البته به ترتیبی که نظامیان این کشور با استفاده از این فرصت با بستن کشکول به گردن به دنبال امریکا بروند و بار دیگر مزد تروریست پروری خود را بدست آورند.
این سفر هم چنان از بازی پنهان پاکستان با طالبان پرده برداشت که حمله های تی تی پی و تحریک جهاد اسلامی و هدف قرار دادن نظامیان پاکستانی دستوری است. هرچند تروریسم به هیچ تعهدی پای بند نیست؛ اما هیچ عقل سلیمی باور نمی کند که دست پرورده گان دیروزی آی اس آی این چنین سر عصیان را بر ضد حامیان و تمویل کننده گان و لابی های خود بلند کنند که از بام تا شام برای شناسایی آنان در محافل منطقه ای و جهانی تلاش می کنند. شاید این پرسش مطرح شود که این کشتار های خونین در نتیجه ی حمله های انتحاری تی تی پی یعنی چه؟ هرچند پاسخ به این پرسش ساده نیست؛ اما جنرالان پاکستانی در کشتار و بی‌رحمی ها بر مردم پاکستان پیشینه ی تاریخی دارند. چنانکه به گواهی تاریخ جنرالان پاکستانی در خیانت به مردم این کشور نام دارند. در ۱۶ دسامبر سال ۱۹۷۰ بیشتر از ۹۲ هزار سرباز و افسر ارتش پاکستان در پاکستان شرقی بوسیله ی نیرو های هند اسیر گرفته شدند. این حوادث پس از انتخابات سال ۱۹۷۰ در پاکستان واقع شد. شیخ مجیب در انتخابات پاکستان رای بیشتر بدست آورد. جنرال یحیا فرمانده ی ارتش پاکستان غربی قدرت را به او انتقال نداد و در مارچ ۱۹۷۱ او را در کراچی زندانی کرد. او که فرمان نافرمانی مدنی را صادر کرده بود و مردم بنگاِل شرقی به دفاع از او بیرون شدند. جنرال شغال نیازی مشهور به تایگر نیازی کاکا پدرکلان عمران خان نیازی نخست وزیر پیشین پاکستان در آن زمان فرمانده ارتش پاکستان غربی درپاکستان شرقی بود. او از ۲۵ مارچ تا ۱۶ دسمبر، سه ونیم میلیون مسلمان بنگالی را شهید کرد و سرانجام تسلیم فرمانده ملیشه های بنگال شرقی گردید.
جنرال یحیا با بالا گرفتن ناآرامی ها در بنگال شرقی به خواست نکسن رئیس جمهور آمریکا شیخ مجیب الرحمان را از زندان کراچی رها کرد. او به بنگله دیش رفت و رئیس جمهور شد. پیش از این در نتیجه مداخله ی هند در بنگال شرقی به دفاع از شیخ مجیب بیش از ۹۲ هزار سرباز و افسر پاکستانی اسیر ملیشه های هندی شده بود که شغال نیازی نیز شامل آنان بود.
جهانیان می دانند، طا لبان شاخه ی تروریست ارتش پاکستان اند. بنابراین این همه به صدا درآمدن کوس خطر تهدید تروریسم از افغانستان بوسیله ی نظامیان پا کستانی توطئه و به فریب کشاندن افکار جهانیان است. واقعیت این است که ورشکستگی اقتصادی پاکستان سبب کاهش، بودجه ی ارتش این کشور شده و در گذشته این بودجه را امریکا می پردا خت و اکنون قطع شده است. بنابراین، رئیس ستاد ارتش پا کستان برای بدست آوردن دا لر به امریکا رفته و نه کمک این کشور به مهار تروریسم. این هیاهوی مقام های ملکی و نظامی پاکستان مبنی بر خطر تروریسم از افغانستان سناریوی جدید نظامیان پاکستانی است که در تبانی با حکومت ملکی این کشور به راه افتاده است.
جهانیان بویژه مقام های آمریکایی آگاه باشند که هر نوع کمک مالی به نظامیان تروریست پرور پاکستان کمتر از جنایت بشری نیست و هر گونه کمک به حامیان اصلی تروریسم و پشتیبان گروه‌های تروریستی خیانت به مردم پاکستان و بعد خیانت به مردم افغانستان و تمام جهان است. هر چند کشورهایی مانند پاکستان به رغم پناه دادن به انواع تروریست های بنیادگرای اسلامی از جمله اسامه بن لادن، بنیانگذار القاعده، عربستان به رغم حمایت از جهادگرایان، ترکیه و امارات متحده عربی به رغم حمایت از انواع گروه های تروریستی و مشارکت در درگیری های منطقه ای از لیبی تا یمن و کشتار غیرنظامی ها، هرگز وارد فهرست حامی تروریسم دولتی نشده است که این خود بازی با حامیان تروریسم دولتی و خطای جبران ناپذیر است. جا دارد تا این فهرست مورد تجدید نظر قرار بگیرد؛ زیرا حامیان تروریسم و تروریسم دو روی یک سکه اند و پشتیبان تروریسم خطرناک تر از تروریست ها است. بنابراین حامی تروریسم در شیطنت و جنایت و خیانت چند گام پیشتر از تروریست ها است. یاهو
