خبر و دیدگاه

نکاتى چند اندر باب یاداشت تفاهم همکارى هاى مشترک امنیتى با پاکستان

Abdulhai_khurasanijpg
عبدالحی خراسانی

یاداشت تفاهم همکارى هاى امنیتى با پاکستان و بهره بردارى هاى سیاسى در داخل حکومت وحدت ملى و بیرون از حکومت وحدت ملى؟

بعد از اعلام “یاداشت تفاهم همکارى هاى امنیتى با پاکستان” حکومت وحدت ملى که از نظر اطلاع رسانى به افکار عمومى در سطح قرن بیست بسر مى برد و افکار عمومى برایش از اهمیت و ارزش قابل توجهى برخوردار نمى باشد بازى موش و گربه به راه انداخته است!؟

خوب اگر ریگى بکفش خود ندارید؛ اگر با مردم صادق هستید؛ اگر خود را یک حکومت دموکراتیک و قانونمند و مسؤلیت پذیر مى دانید؛ چرا قبل از آنکه شایعات و اعتراضات اوج گیرد افکار عمومى را در جریان نمى گذارید یا حالا بعد از این همه ماجرا چرا متن مسوده را منتشر نمى کنید؟

رسوایى به اندازه ء است که اعضاى شوراى امنیت ملى کشور و معاونین حکومت وحدت ملى هم نمى دانند چه به چه است؟

بى نظمى و پراگنده گویى رهبران ارشد حکومت وحدت ملى واقعاً تعجب برانگیز است!

( “…دکتر عبدالله عبدالله از متن نهایى خبر نداشت و توسط حامدکرزى با خبر شده است!

رئیس مجلس نمایندگان تفاهمنامه را ننگین مى داند!؟

خان محمد خان مى گوید:

“… که او خودش اصلاً از این کار اطلاع نداشته است !!! اما مسودهء إبتدائى اش همراه دکتر عبدالله عبدالله مشورت شده است …اما بعدا ً در متن مواد مبهم اضافه شده است …”

استاد محقق مى گوید:

“…هنوز چیزى امضاء نشده است فقط یک نوت اولیه موجود است …”

سخنگوى ارتش پاکستان اعلام مى دارد که یک یاداشت تفاهم امضاء شده است:

” this past Monday that Pakistan’s Inter-Services Intelligence (ISI) and the Afghan intelligence agency, the National Directorate of Security (NDS), had signed a memorandum of understanding (MoU) for “intelligence sharing, complementary and coordinated intelligence operations on respective sides”. The Afghan government confirmed that an agreement had been signed”)
خوب این ها یکطرف قضیه است.

طرف دیگر قضیه:

تمام کسان ایکه در کمین حکومت وحدت ملى نشسته اند تا از هر فرصتى سؤ استفاده نمایند و هیاهو راه بیاندازند و از آب گل آلود ماهى بگیرند، بدون اینکه پیشنهاد سازنده داشته باشند دور هم جمع مى شوند و فرصت را براى بهره کشى سیاسى غنیمت مى شمارند و عقده هاى جمع شده اى خود را در فضاى عمومى رها مى نمایند!

و اما چند نکته:

الف: پاکستان در دوران جهاد علناً از ایجاد یک کنفدراسیون افغانستان – پاکستان حمایت مى نمود و برخى از رهبران جهادى این موضوع را در عصر پادشاهى پیشاور علناً اعلام نمودند!

پاکستان در پى ایجاد یک دولت متحد اما ضعیف و مطیع در کابل مى باشد و این موضوع را مى توان از مصاحبه هاى استراتیژیست هاى امنیتى و سیاستمداران پاکستان به روشنى دریافت.

ب: اسلام آباد مى خواهد کابل خط دیورند را برسمیت بشناسد، متحد اسلام آباد در منطقه باشد و مدافع سیاست هاى پاکستان در آسیاى میانه و خلیج فارس.

ج: اسلام آباد خواهان یک دولت پشتون محور اما ضعیف در کابل مى باشد که نتواند قابلیت نفوذ و قدرت مانور را در داخل خاک پاکستان داشته باشد.

سیاست کابل در گذشته :

ادعاى سنتى افغانستان در باره پشتونستان و بلوچستان که دستاورد دوران جهان دو قطبى و جنگ سرد مى باشد با توجه به وضعیت سیاسى ، اقتصادى و نظامى کشور نه تنها عملى نیست بلکه در شرایط امروز از خرد و تعقل بدور مى باشد.

خوب ما چه باید بکنیم؟

راه معقول و منطقى این است که ما براى همیشه مشکلات خود را با پاکستان بصورت اساسى و کامل اما قدم بقدم حل کنیم و فصل جدیدى را در مناسبات سیاسى آغاز کنیم. بلى خط دیورند را برسمیت بشناسیم و مذاکرات را بین دو کشور از نقطه ایکه در زمان محمد داود خان متوقف شده است، شروع کنیم.

فصل جدید مناسبات سیاسى ما مى باید از کانال درست آن یعنى وزارت امور خارجه افغانستان شروع شود و براى یک موافقت نامه کامل با اسلام آباد مذاکره صورت گیرد.

آنچه را که فعلاً حکومت انجام مى دهد اسلام آباد را به اهداف استراتیژیک خود نزدیک مى سازد اما نه تنها نفعى اساسى براى کابل ندارد بلکه نظام اطلاعاتى کابل را در برابر اسلام آباد کاملاً خنثى مى سازد.

نکته آخر! حکومت وحدت ملى تا حالا نشان داده است که فاقد شفافیت لازم مى باشد و رهبرى سیاسى آن از تضاد درونى و سردرگمى رنج مى برد!

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

  1. راستی هم اگر حرامزاده گی ای در کار نیست چرا مسوده تفاهم همکاری به اختیار شورای ملی و یا دیگر مقامات گذاشته نشده است. همگی طرفدار این اند که مشکل با پاکستان حل شود. یکی از راه حل ها همانا برسمیت شناختن خط قانونا”(قانون بین الدول) برسمیت شناخته شده خط سرحدی دیورند میباشد تا پاکستان مطمئن گردد که دیگر افغانستان برایش نمیتواند خطر باشد. در غیر آن اینکه زیر عنوان تفاهمات امنیتی بدون برسمیت شناختن خط دیورند معنی اختیار را بدست پاکستان دادن و یا باداری پاکستان را قبول کردن دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا