در آغاز مطلب فارین پالیسی که به قلم “سیمون هندرسون” نگاشته شده آمده است: موضوعی در اروپا موجب ترس مقامات مسئول در امر مبارزه با تروریسم شده است. در تاریخ ۳ اکتبر (۱۱ میزان/مهر) وزارت امور خارجه آمریکا هشداری در مورد سفر به اروپا برای شهروندان این کشور منتشر کرد و در یک هفته گذشته نیز مقامات مبارزه با تروریسم در اروپا اقدامات امنیتی خود را افزایش دادند. در همین راستا می توان به برج ایفل اشاره کرد که در طول سه هفته اخیر دو بار و به دلیل احتمال کار گذاشته شدن بمب مورد بازرسی دقیق قرار گرفته و در حال حاضر نیز نیروهای ویژه فرانسوی در حال گشت زنی در خیابان های فرانسه هستند.ادامه…در ادامه این مطلب آمده است : این ترس به دلیل هشدار القاعده نسبت به احتمال انجام حملاتی شبیه حادثه ۲۰۰۸ در بمبئی هند ایجاد شده و نکته جالب آنکه “باب وود وارد” خبرنگار جنجالی ماجرای واتر گیت، در کتاب جدید خود با عنوان “جنگ های اوباما” مطلبی را بصورت پانوشت درباره حادثه تروریستی بمبئی نوشته است.
در این پانوشت که تنها پانوشت موجود در این کتاب است وود وارد می نویسد: ظرف ۴۸ ساعت پس از وقوع حادثه بمبئی، رئیس سازمان سیا که در آن زمان “مایکل هایدن” بود با حسین حقانی، سفیر پاکستان در واشنگتن، دیدار کرد و به وی اطمینان داد که آمریکا معتقد است سرویس اطلاعات داخلی پاکستان ( ISI ) در این حمله تروریستی دست نداشته اما پس از مدتی سیا به مدارک مهمی دست یافت که نشان می داد ISI در حادثه بمبئی دست دارد.
به نوشته فارین پالیسی، یک ماه پس از آن ISI تائید کرد که برخی از اعضای آن با حادثه بمبئی در ارتباط بوده اند و ژنرال “احمد شجاع پاشا” رئیس سرویس اطلاعات داخلی پاکستان در دیدار با هایدن بر این مسئله اشاره کرد. پاشا اعلام کرد که هر چند دو تن از افسران بازنشسته ارتش پاکستان با این ماجرا در ارتباط بوده اند اما ارتش پاکستان هیچگاه این حمله را تائید نکرده است.
بر همین اساس زمانیکه سخن از احتمال وقوع حملاتی شبیه بمبئی می شود نمی توان از نقش سرویس اطلاعات داخلی پاکستان در این گونه حملات گذشت.
بر اساس این گزارش، پس از حادثه بمبئی مردم هند واژه رذالت را در مورد پاکستان به کار بردند و پس از سخنان ژنرال پاشا با هایدن این کلمه وارد واژه نامه آمریکائیها نیز شد. اما کتاب وود وارد یک واژه رذیلانه دیگر نیز دارد که ممکن است عواقب زیادی برای راهبرد آمریکا در قبال پاکستان داشته باشد و آن کلمه “پاداش” است.
بر همین اساس، ژنرال جیمز جونز، مشاور امنیت ملی امریکا، به رئیس جمهور پاکستان هشدار داده بود که اگر فیصل شهزاد موفق می شد ماشین بمبگذاری شده را در میدان تایمز نیویورک منفجر کند، آنگاه ایالت متحده واکنشی را نشان می داد که پاکستان به هیچ وجه آن را دوست نداشت.
به نوشته فارین پالیسی، وود وارد در کتاب خود می نویسد که کلمه پاداش معادل تلافی به کار رفته و در این کتاب می خوانیم که پاداش آمریکا برای اقدام فیصل شهزاد شامل بمبگذاری در بیش از ۱۵۰ مکانی باشد که محلی امن برای تروریست ها محسوب می شوند.
بر اساس این گزارش، طرحی از زمان بوش در دولت آمریکا وجود دارد که عنوان “تنبیه بیرحمانه” را به خود گرفته؛ اوباما نیز از این طرح مطلع است و بر اساس آن در صورت بروز هر گونه حادثه تروریستی در آمریکا، ایالات متحده تمامی نقاطی را که احتمال می دهد نیروهای القاعده در آن حضور دارند بمباران می کند.
فارین پالیسی در ادامه نسبت به امکان وقوع تنبیه بیرحمانه ابراز تردید کرده و می نویسد: درگیر بودن آمریکا در عراق و افغانستان دیگر توانی برای آمریکا باقی نگذاشته تا به کشور دیگری حمله کند بخصوص کشوری همانند پاکستان که دارای بمب اتم نیز هست. اما این به آن معنی نیست که آمریکا نسبت به بحران احتمالی در جنوب آسیا بی تفاوت باشد.
چندی پیش “بورس ریدل” از کارشناسان اسبق سیا، هشدار داده بود که حمله تروریستی آتی القاعده می تواند حمله به هند باشد و این حمله بدون شک با واکنش نظامی هندیها به پاکستان همراه خواهد بود و این یعنی آغاز جنگ هسته ای.
این در حالی است که هفته گذشته “لئون پانتا” رئیس فعلی سازمان سیا به پاکستان سفر کرد و با ژنرال پاشا دیدار کرد. پاشا یک ماه قبل از وقوع حمله تروریستی بمبئی به ریاست ISI رسیده بود و اکنون این پرسش مطرح است که چگونه می شود فردی را با توجه با سابقه حمله بمبئی در این پست مهم نگاه داشت.
فارین پالیسی در پایان می نویسد : اکنون با تهدید بن لادن اروپا در موجی از ترس فرو رفته و مقامات این قاره نگران حملاتی هستند که در پاکستان طرح ریزی شده و از سوی ISI حمایت می شوند بنابراین ممکن است آمریکا از پاکستان بخواهد تا کنترل بیشتری بر وری سرویس اطلاعات داخلی خود داشته باشد زیرا در غیر اینصورت و در صورت وقوع حمله تروریستی بدون شک تنبیهی بیرحمانه در انتظار این کشور خواهد بود.
