با اعلام اسامی وزرای پیشنهادی کرزی برای کابینه دور دوم ریاست جمهوری موج از شگفتی های مردم مانرا که انتظار یک کابینه ملی را داشتند، بر انگیخته است.
حرکت و فضای سیاسی افغانستان بیشتر حضور یک قوم خاص را در عرصه سیاسی کشور نشان میدهد، و حاکمیت افغانستان بعد از انتخابات تقلبی در چنگ گروه موسوم به “افغان ملتی ها” است.
واضحاً مرکز توجه مردم، موضوع حضور چندین چهره مشخص برای وزارت خانه های داخله، دفاع، مالیه، اقتصاد و معارف است که از اهمیت بیشتری برخوردار است.
بیشتر کابینه کرزی را افرادی تشکیل می دهند که اکثراً به قوم پرستی و فساد اداری متهم بوده و بعضی از آنان همانند حنیف اتمر بر علاوه قوم گرایی اش، سابقه فعالیت در سازمان جاسوسی خاد داشت.
این کابینه که با تبلیغات شدید جامعه جهانی برای مبارزه بر ضد فساد اداری و متخصص تشکیل یافته است،نشانگر بی اساس بودن این ادعا ها است، زیرا اکثر این وزرا به شکل اشکال متهم به فساد اداری و بی کفایتی بوده اند.
کابینه کرزی بیشتر صلیقه شخصی وی در گزینش افراد است، تا یک کابینه مجرب و بدور از تعصبات قومی و سمتی، این کابینه قومی کرزی نشان از این دارد که وی بیشتر از گذشته گرفتار همان قوم گرایی، حسادت ها و برتری جویی های قومی و رقابت های حقیر است.
وی در یک کنفرانس خبری در کابل گفته بود، که حکومت او “آئینه ای برای تمام مردم افغانستان باشد.” اما در آئینه مکدر کابینه اش،کرزی فقط خود را می بیند.
روزنامه آرمان ملی به تحریر آورده است، که کرزی وزیران کابینه پیشین را به دلیل همکاری هایی آنها در مبارزات انتخاباتی به نفع او، در کابینه جدید ابقا کرده است.
از دیدگاه نویسنده روزنامه آرمان ملی معیار گزینش کرزی در انتخاب اعضای کابینه میزان “وفاداری آنها به شخص خود او” است و نه تخصص و شایستگی آنها.
همچنان هشت صبح پر خوانش ترین روزنامه کابل مینگارد” کابینه جدید امیدی که به یاس مبدل شد” روزنامه با نقد کشیدن وزیران پیشین نگاشته است، که شماری زیادی از از وزیران قبلی “فاقد دستاوردهای مثبت در حوزه های کاری خود بودند”.
روزنامه ماندگار یکی دیگر از روزنامه های کابل به این باور است که کرزی با این کابینه در مبارزه با فساد، که از کارهای مهم او شمرده می شود، موفقیتی به دست نخواهد آورد.
نویسنده بر علاوه مینگارد که کرزی “دور باطلی” را می پیماید که در هشت سال گذشته پیموده بود.
این روزنامه به اضافه می نویسد”آخرین امید مردم” مجلس نمایندگان است که به دید نویسنده، با مقاومت مجلس، “وزیران تکراری و ناکارآمدی” که کشور را تا این حد “درمانده و بیچاره” کردند، نتوانند رای اعتماد بگیرند.
نمایندگان مجلس ملی که در طول بیشتر از چهار سال از طرف کرزی تحقیر شده اند، و اکنون هنگام آن است که نمایندگان مردم با عدم رای اعتماد برای وزیران فاسد و قوم پرست که از طرف کرزی ابقا شده اند، کرزی را تحقیر کنند.
مردم افغانستان کرزی را دزد آرای شان میدانند و از این بابت اعتبار و حیثیت وی در سطح ملی و بین المللی خیلی ها پائین آمده است، افراد را که کرزی به حیث وزیر انتخاب نموده، فاقد کفایت و تجربه کاری اند، و طبعاً برای آنان غیر ممکن خواهد بود، تا تورم اقتصادی را مهار کرده و امنیت را در کشور تامین و بر ضد فساد اداری مبارزه نمایند. زیرا خود آنها در گذشته موجب بی امنیتی، فساد اداری و تورم اقتصادی شده اند.
ادامه‌ی روند فعلی موجب خواهد شد که بی امنیتی، فساد اداری، بیکاری، اعتیاد، فقر و شکاف طبقاتی گسترش یابد و بنیادهای سیاسی و اجتماعی کشور بنابر بر ضعف مدیریت کاری و شرایط غیردموکراتیک در کشور تخریب کامل شود.
