اتمر برای حکمتیار پول دست‌و‌پا می‌کند

منابع موثق به هشت صبح گفته‌اند که مشاوریت امنیت ملی ریاست‌جمهوری از سفارت‌خانه‌های خارجی در کابل خواسته است که برای او پول بدهند تا این پول را در اختیار حکمتیار قرار دهد. منابع ما گفته‌اند که شورای امنیت ملی قصد دارد از منابع خارجی پول بگیرد تا این پول صرف هزینه‌های تنظیم حکمتیار شود. استدلال مقام‌های شورای امنیت ملی در دیدار با سفارت‌خانه‌ها این است که آقای حکمتیار دیگر با دولت افغانستان در جنگ نیست و ایجاب می‌کند که مصارف شخص او و سازمان سیاسی‌اش پرداخته شود. ظاهرا مقام‌های شورای امنیت ملی می‌خواهند پول گزافی برای آقای حکمتیار دست‌و‌پا کنند.

منابع موثق ما به‌طور مشخص از سفیر یا سفارت‌خانه‌ی هیچ کشوری نام نبردند. این منابع می‌گویند که مقام‌های شورای امنیت ملی در صدد آن ‌اند تا پول زیادی به‌دست بیاورند و آن را به آقای حکمتیار بسپارند. منابع ما می‌گویند که سفارت‌خانه‌های خارجی به مقام‌های شورای امنیت ملی گفته‌اند که موضوع را با کشورهای متبوع‌شان درمیان می‌گذارند.

روشن است که دیپلومات و سفارت‌خانه چیز انتزاعی نیست. در مجتمع‌های دیپلوماتیک هر کشور در خاک یک کشور دیگر، کارمندان اطلاعاتی نیز حضور دارند. مسایلی مثل پرداخت پول به یک سیاست‌مدار یا مقام دولتی کشور میزبان، با دیپلومات‌های مطرح می‌شود که با استخبارات کشور مطبوع‌شان رابطه دارند. اگر کشورهای خارجی مقداری وجه نقد هم در اختیار شورای امنیت ملی افغانسان قرار دهند، بدون شک که این پول از بودجه استخبارات آن کشور، یا‌‌ همان پول‌های اوپراتیفی و استخباراتی خواهد بود.

در گذشته هم به دفتر شورای امنیت ملی افغانستان پول‌های استخباراتی سرازیر می‌شد. در زمان آقای حامد کرزی افشا شد که سازمان‌های استخباراتی امریکا، بریتانیا و حتا ایران به این دفتر پول می‌پردازند. حامد کرزی تمام این اطلاعات را در زمانی که برحال بود، تایید کرد. کرزی گفت که این پول‌ها را صرف مصارف دستگاه حکومت می‌کرد. بعدا گزارش‌هایی به نشر می‌رسید که حامد کرزی مقداری از پول‌های استخباراتی بی‌حساب و کتاب را در اختیار سیاست‌مداران، رهبران و برخی از اعضای پارلمان قرار می‌داد.

تقریبا تمامی رهبران تنظیم‌ها و برخی از چهره‌های سیاسی، از پول‌های استخباراتی در زمان حاکمیت حامد کرزی دریافت می‌کردند. همین پول‌ها شماری از این رهبران را به میلیونرها بدل کرد. شاید مقام‌های شورای امنیت ملی می‌خواهند که حکمتیار را هم به میلیونر بدل کنند. این انتباه وجود داشت که اطرافیان رییس‌جمهور غنی می‌خواهند که حکمتیار را در برابر دیگر رهبران سیاسی و تنظیمی علم کنند. روشن است که علم کردن حکمتیار بدون پول امکان‌پذیر نیست و شاید به‌همین دلیل است که ارگ و شورای امنیت دست‌به‌دامان سفارت‌خانه‌های خارجی برای پرکردن کیسه‌ی حکمتیار شده‌اند.

اما برخی از منابع آگاه می‌گویند که حکمتیار چندان بی‌پول هم نیست. این منابع می‌گویند که حکمتیار را حلقات پول‌دار در کشورهای عرب‌زبان تمویل می‌کنند. شخص حکمتیار در سه دهه‌ی اخیر، پول‌های فراوانی به‌دست آورده است. حکمتیار در زمان جنگ با شوروی، پول فراوان از کشورهای بلوک غرب و کشورهای عربی به دست می‌آورد. بعید نیست که حکمتیار مقداری از این پول‌ها را نزد خود نگهداشته باشد.

علاوه برآن در جنگ‌های کابل نیز حکمتیار درآمد کلانی داشت. «زرداد» یکی از سردسته‌های تنظیم حکمتیار که در نیمه‌ی دوم دهه‌ی هفتاد در سروبی مستقر بود، از مسافران شاهراه کابل- جلال‌آباد اخاذی می‌کرد. او از کاروان‌های تجارتی هم پول می‌گرفت. گزارش‌های متعدد نشان می‌دهد که «زرداد» در مواردی گروگان‌گیری هم می‌کرد و باج می‌گرفت. برخی از همکاران سابق حکمتیار نوشته‌اند پولی که «زرداد» به دست می‌آورد، مستقیما در اختیار حکمتیار قرار می‌گرفت. البته این تنها زرداد نبود که برای حکمتیار پول در می‌آورد، حکمتیار مانند او چندین فرمانده پول‌ساز دیگر هم داشت.

در نیمه دوم دهه‌ی هفتاد و در اوج جنگ‌های کابل، حکمتیار دستور داده بود که مواد غذایی و دارویی نباید از مناطق زیر کنترول او وارد شهر کابل شود. در آن زمان هم کاروان‌های مواد غذایی توسط حکمتیار ضبط شد. گزارش‌های وجود دارد که تفنگ‌داران وابسته به حکمتیار در آن زمان حتا شش یا هفت کیلو گندمِ مردمِ بی‌بضاعت را هم که می‌خواستند آن را از چهارآسیاب به کابل انتقال دهند، ضبط می‌کردند.

با اشغال کابل توسط طالبان، حکمتیار به ایران پناه برد. هیچ بعید نیست که مقام‌های ایرانی در اختیار او پول قرارداده باشند. در گزارش‌های متعدد آمده است که تهران در سال ۲۰۰۲ پس از آنکه جورج بوش رییس‌جمهور وقت امریکا، حکومت ایران را در کنار صدام‌حسین و کوریای شمالی محور شرارت خواند، حکمتیار را با بسته‌های پول به جنگ نیروهای امریکایی و حکومت موقت افغانستان فرستاد. بعید نیست که پول‌های ایران هم حالا در اختیار حکمتیار باشد. گزارش‌های موثقی هم داریم که نشان می‌دهد حکمتیار در ایران سرمایه‌گذاری کرده است واز درک آن درآمد دارد.

با آن‌که حکمتیار پول فراوان دارد، مشاور شورای امنیت ملی افغانستان هم می‌خواهد پول در اختیار او بگذارد. مقام‌های شورای امنیت ملی شاید می‌خواهند که با پول‌دارکردن حکمتیار، او را حریف رهبران پول‌دار و قدرت‌مند دیگری بسازند که از شمال برخاسته‌اند. حتما اطرافیان رییس‌جمهور در نظردارند که با تقویت سیاسی و مالی حکمتیار، پهلوی قومی ارگ را نیرومند‌تر سازند تا در معادلات قومی آینده بتوانند روی حکمتیار حساب کنند.