در حال حاضر مقاومت ملی در تحت رهبری احمد مسعود یکه و تنها در نبرد تاریخی با لشکر وحشی تروریزم می رزمد. هیچ کشوری خارجی از داعیه آزادی خواهی، دموکراسی، عدالت و ترقی پسندی نیروهای مقاومت حمایت نمی کند. تقریباً تمام همسایگان افغانستان از ایران تا ازبیکستان، ترکمنستان، چین و روسیه تمام تخم های شان را در سبد تروریزم در تحت مدیریت پاکستان گذاشته اند. حمایت اخلاقی و دین انسانی رییس جمهور امام علی رحمان از مقاومت ملی افغانستان با قبولی خطرات قابل ستایش و حیاتی است، اما کافی نیست. مقاومت ملی به حمایت همسایگان و جامعه جهانی در امر مبارزه با تروریستان حاکم نیاز دارد.
در حال حاضر افغانستان آبستن تحولات خطرناک است که از یک طرف کشور های همسایه به جز از تاجیکستان در تلاش هستند که پس از خروج عجولانه امریکا و متحدین آن از افغانستان از تروریزم طالبانی برای منافع آزمندانه شان استفاده اعظمی کنند. آنها می خواهند که چرخ ترور و وحشت طالبان را با باجگیری از امریکا و متحدین اروپایی آن به نفع خود بچرخانند، بی آنکه کوچکترین هزینه مالی و جانی را متقبل شوند. اما از طرف دیگر امریکایی ها نمی خواهند میدان بازی افغانستان را برای رقبای منطقوی و جهانی شان مثل چین، روسیه و ایران خالی رها کنند.
واقعیت اینست که تمام بازیگران رقیب با یک کارت بازی می کنند، و آن کارت داعش است. چنانچه هم امریکایی ها حرف از خطر داعش در افغانستان می زنند و هم روسها و ایرانی ها. تنها چینایی ها و پاکستانی ها از داعش ترس ندارند.
پاکستانی ها که تجارب غنی و مهارت خاص در مدیریت تروریزم دارند و هیچ تروریستی بدون مدیریت پاکستانی ها در افغانستان موفق نشده است. پاکستانی ها بیش از نیم سده است که از طریق تروریزم” نان “می خورند. مهمترین صادرات این کشور تروریزم در نیم سده اخیر به افغانستان، هندوستان، خاورمیان و در کشور های غربی است. پاکستانی ها می دانند که چگونه از غرب و شرق از طریق تروریزم باج بگیرند. طالبان که خود خطرناک ترین تروریستان حاکم در قدرت هستند نیز از کارت داعش بخاطر باجگیری از شرق و غرب استفاده می کنند.
امریکایی ها شاهرگ های حیاتی نظیر اقتصادی، سیاسی و شناخت بین المللی طالبان را در دست خود دارند، از آن برای فشار دادن استفاده می کنند.
طالبان بدون شناخت بین المللی و سرازیر شدن پول های سرشار غرب نمیتوانند ماشین وحشت و ترور شان را برای مدت طولانی با حمایت میان تهی ایران، چین و روسیه بچرخانند. افزون بر آن پاکستانی ها اربابان بزرگ طالبان نیز بدون حمایت مالی و سیاسی غرب نمی توانند اقتصاد ورشکسته پاکستان را تنها با حمایت مالی چین نجات بدهند.
به نظر می رسد که امریکایی ها از طریق قطر در جستجوی توافقنامه جدید مثل توافقنامه قبلی دوحه هستند، که وارد بازی افغانستان شوند. برای غربی ها حقوق بشر، آزادی زنان و تحصیل دختران یک بهانه است.
باید گفت طالبان از یک طرف بازی بنام داعش را یک فرصت طلایی می دانند تا از شرق و غرب امتیاز بگیرند و ماشین وحشت و ترور خویش را بچرخانند.تصادفی نیست که حملات انتحاری در مساجد شعیه ها را بنام داعش انجام دادند. اما طالبان نمی توانند برای مدت طولانی به اصطلاح عوام دو تربوز را در یک دست بگیرند؛ هم روسها، ایرانی ها و چینایی ها را راضی نگهدارند و هم امریکایی ها و متحدین آنانرا. در نهایت طالبان مجبورند به ساز پاکستانی ها و امریکایی ها برقصند. زیرا روسها، چینایی ها و ایرانی ها مثل امریکایی ها نه پول مصرف می کنند و نه سازمانهای مالی و سیاسی جهان در اختیار شان قرار دارد.
+++
مقاومت ملی در کجای این بازی جدید قرار خواهد داشت؟
مقاومت ملی می تواند با هوشیاری، پایداری و دید استراتیژیک در حاشیه این بازی بازی کند همانطوریکه احمد شاه مسعود در مقاومت اول علیه طالبان از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ کرد. هرچند سرش را از دست داد، ولی آرمان ها و مکتبش را از حاشیه به متن بازی آورد که با تاسف در ۲۰ سال گذشته پیروان او نتوانستند با تیزهوشی و دید راهبری استفاده کنند.
برای مقاومت گران توصیه های ذیل را ضروری می پندارم:
۱. خوشبختانه طالبان بحیث یک گروه وحشی و جاهل فاقد توانایی و ظرفیت دولت سازی به معنای واقعی آن اند. تقابل افکار پوچ آنها با ارزشهای بشری و آزادی های مدنی، حقوق زنان و تحصیل دختران، هم چنان با رفتار خشونت آمیز، تحقیر آمیز و کوچاندن اجباری از یک طرف و از طرف دیگر ملا سالاری بجای تخصص سالاری مانع ساختن یک دولت ملی و با عزت در سطح منطقه و جهان می شود. این یک فرصت طلایی برای نیروهای ملی دموکراتیک و آزادیخواه است.
۲. مقاومت ملی از وضعیت کنونی نا امید نشده در سخت ترین شرایط به مقاومت شان در کوه پایه های هندوکش، روستا و شهر ها به شکل مدنی و نظامی ادامه بدهند.
۳. رهبران مقاومت ملی باید با تمام بازی گران خارجی شرق و غرب روابط دپلوماتیک برقرار نمایند و داعیه خویش را به گوش بسیاری دولت ها، پارلمان ها، نهاد های بین المللی و شخصیت های با نفوذ جهان برسانند.
۴. باور دارم که ماه عسل روسها و ایرانی ها با طالبان بزودی به پایان خواهد رسید و مقاومت ملی می تواند ازین فرصت استفاده نموده جغرافیای مقاومت را گسترش دهند.
۵. باجگیری پاکستانی ها و طالبان از غرب از طریق بازی های دوگانه نیز دیر دوام نخواهد کرد، همانگونه که در امارت اول طالبان نکرد. از امکان دور نیست که سقوط امارت دوم طالبان به حمایت جامعه جهانی در راس امریکا و برخی کشور های منطقه همانگونه که در هفتم اکتبر ۲۰۰۱ به کمک رزمندگان جبهه متحد سابق رقم خورد بار دیگر تکرار شود. طوریکه تاریخ نشان داده بار کج تروریزم به منزل مقصود نخواهد رسید. تاریخ افغانستان سرشار از تکرار و شگفتی هاست.
لندن ۱۶ اکتبر ۲۰۲۱
