خبر و دیدگاه

نشست قطر

به این تمکین که ساقی باده در پیمانه میریزد

رسد تا دور ما دیوار این میخانه میریزد

 

نخست از همه احترامانه از مسئولین حکومت وحدت ملی میخواهم نه از این بیشتر خود را مسخره کنید و نه از این زیادتر به فهم ، شعور و درک مردم افغانستان توهین و تحقیر روا دارید، ملت خدا پرست و با دیانت افغانستان میدانند که روز گذشته بعد از چند هفته بحث و گفتگو ها بخاطر تعین اشتراک کننده گان در نشست قطر ارگ ریاست جمهوری افغانستان فهرست ۲۵۰ نفر از اشخاص افراد و شخصیت های مختلفی را با در نظرداشت سهمیه بندی های احزاب کاندیدان احتمالی ریاست جمهوری زنان علما و روحانیون و جامعه مدنی بدست نشر سپرد در این لیست اضافه تر از صد نفر اشخاصی اند که به نماینده گی از حکومت در این نشست حضور پیدا خواهند نمود. بعد از انتشار این لست بالا بلند ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان چنین ابراز نظر کرده است.

 

(هموطنان آگاهی دارند که به تاریخ بیست و بیست یک ماه جاری اپریل یک کنفرانس بین الافغانی در دوحه مرکز کشور قطر دایر می گردد.

در مورد این کانفرانس باید توضیح داد که منتظمین این کانفرانس به شکل کتبی و در گفتگوهای رو در رو تصریح کرده اند که کسی درین کانفرانس از اداره کابل نمایندگی نمی کند، همچون نشست مسکو اگر نام کدام کسی از اداره کابل در لیست باشد آنکس به گونه شخصی شرکت می کند و نظر شخصی اش را ابراز می دارد. هیچکسی از اداره کابل نمایندگی نمی تواند.

هرچه اینکه اداره کابل لیست دو صد و پنجاه نفری اشتراک کنندگان کانفرانس مذکور را پخش کرده است، تنظیم کنندگان کانفرانس پلان ندارند که این تعداد افراد را تنها از کابل بپذیرند و نه هم در چنین کانفرانس ها این گونه اشتراک ها مروج است.

از میان این لیست نام های شخصیت های محدود سیاسی و بزرگان قومی در لیست نهایی وجود دارد که تنها آن ها اشتراک می کنند.

تهیه کننده های لیست در کابل باید درک کنند که این یک کانفرانس منظم و پلان شده در یک کشور دور خلیجی است، نه مراسم عروسی و یا مهمانی در کدام هوتل کابل.

از ترتیب و نشر اینگونه لیست ها معلوم می شود که اداره کابل از چنین نشست ها و از پیشرفت در راستای صلح هراس دارد و با اینگونه حرکات خود در پی تخریب آن است.

به عقیده من ترتیب لیست ۲۵۰ نفری این حقیقت را آشکار میسازد که حاکمیت موجود از درون به چالش های بزرگ بی اعتمادی و عدم همکاری گرفتار است هیچ کس به کسی اعتماد ندارد و هیچ کس خود را از کس دیگری کمتر نمیداند ترتیب فهرست ۲۵۰ نفری را من نه بخاطر تفاهم در مورد صلح با مخالفین میدانم بلکه با این شیوه و این روش را که دولت پیش گرفته توهین به باور های مردم افغانستان و جز سبوتاژ مصالحه چیز دیگری نیست.

چقدر غیر عاقلانه و دور از منطق است که یکطرف مذاکره کننده فهرست نام های شان از ۲۰ الی ۲۵ نفر زیادتر نباشد و طرف مقابل ۲۵۰ نفر حضور پیدا کنند از طرف دیگر لیست ۲۵۰ نفری که ترتیب گردیده نه رئیس هیئت معلوم است و نه اجندا که در مورد چه و چطور صحبت میشود اگر هدف نان خوردن باشد این بزرگان را به یکی از هوتل های کابل برده شکم سیر پلو وچلو بدهید اگر هدف مذاکره بخاطر ختم جنگ و صلح است باید اجندا و اهداف از قبل تعین شده ای وجود داشته باشد. در بین این ۲۵۰ نفر اشخاص و شخصیت های دانشمند و قابل احترام وجود دارد اما تعدادی نیز نام های شان درج این لست است که شاید حدود اربعه افغانستان را نداند با در نظرداشت سهمیه بندی شامل لست شده اند گرچه با انتشار این لست یک تعدادی از شخصیت های مطرح مانند استاد عطا محمد نور رئیس اجرائیه جمعیت اسلامی داکتر رنگین دادفر اسپنتا وزیر خارجه قبلی و آقای محمد یونس قانونی و یک تعداد اشخاص و افراد دیگری اعلان نموده اند که ما در این نشست اشتراک نمی نماییم و عدم حضور خود را با دلایل مختلف توضیح داده اند که همه میدانند.

آگاهان سیاسی بدرستی باور دارند که مدیریت و رهبری این نشست ها هرگز هم از طرف طالبان و هم از طرف دولت افغانستان بدست و صلاحیت افغانها نیست و در این پروسه از هر دو طرف افغانها نقشی اساسی و کلیدی ندارند. از سوی دیگر ترکیب این لست عجیب و غریب است زمانی جناب آقای امرالله صالح که حالا

کاندید معاونیت اول ریاست جمهوری در تیم دولت ساز مربوط آقای اشرف غنی است در مورد نشست مسکو با طالبان گفته بود اشتراک در کنفرانس مسکو با دور زدن از ارزش‌ها و قربانی‌ها نشان دهنده اوج افسردگی، بیگانگی از خواست همگانی و تضرع در برابر تروریست را نشان می‌دهد. وی در ادامه نوشته بود تبسم به دشمن زهر پاشی بر روحیه ملی است. خوشبختانه حالا نام جناب آقای امرالله صالح نیز در فهرست ۲۵۰ نفری دیده میشود.

از سوی دیگر اطلاعات نا تائید شده ای وجود دارد که جناب رئیس جمهور آقای غنی اصرار دارد تا ریاست تیم ۲۵۰ نفری را آقای امرالله صالح عهده دار شود. بشمول من اکثریت مطلق مردم افغانستان طرف دار صلح اند صلح با عزت صلح که در آن عدالت تضمین شده باشد من باور دارم که  از این رفت و آمد ها از این هیئت های ۲۵۰ نفری و از این مهمانی خوردن ها نه چیزی ساخته می شود و نه نتیجه ای مطلوبی بدست می آید فقط یک رفت و آمد است و بس ، با این سیاست ها و با این روش ما هرگز به صلح نمی رسیم و هرگز نمی توانیم جایگاه حاکمیتی را به خود اختصاص دهیم که جواب گوی منافع ملی باشد. این سناریو ها و این بازی ها همه فریبکارانه و خاک به چشم مردم زدن است.

 

همه جا دکان رنگ است همه رنگ میفروشد
دل من به شیشه سوزد همه سنگ میفروشد
به کرشمه یی نگاهش دل ساده لوح ما را
چه به ناز میرباید چه قشنگ میفروشد
شرری بگیر و آتش به جهان بزن تو ای آه
ز شراره یی که هر شب دل تنگ میفروشد
به دکان بخت مردم کی نشسته است یارب
گلِ خنده می ستاند غمِ جنگ میفروشد
دل کس به کس نسوزد به محیط ما به حدی
که غزال چوچه اش را به پلنگ میفروشد
مدتیست کس ندیده گهری به قلزم ما
که صدف هر آنچه دارد به نهنگ میفروشد
ز تنور طبع فانی تو مجو سرود آرام
مطلب گل از دکانی که تفنگ میفروشد

احمد سعیدی

احمد سعیدی نویسنده و تحلیلگر امور سیاسی افغانستان می باشد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا