خبر و دیدگاه

شناسایی طالبان، پاکستان مصدر حملات انتحاری و انفجاری

rezaie
داکترمحمداسماعیل رضایی کسل – آلمان

 

 

دردوره های اخیرمرحومان محمدظاهرشاه وداوودخان، اینجانب بحیث مستوفی ولایت هیرمند وبعدبحیث کفیل والی هیرمند ایفای وظیفه می نمودم. درین نوشتۀ مختصرمیخواهم جریانات وتشکل جامعۀ آن ولایت راشرح بدهم، البته همه جریانات رانمیتوان درینجا ارائه داد، امادربارۀ شناخت طالبان، تااندازۀ که باایشان برخوردداشته ام، بیان میدارم :

طالبان اصولأ به تعدادکمی بحیث طلبه درمساجددرس میخواندند، ولی بقیه همه دهاقین بودندکه بیشترنزدملاکین بزرگ گماشته میشدند. بعضی ازملاکین بزرگ راازنزدیک دیده ام که دهاقین رابصورت برده نگهداری میکنند ودرامر کشت خشخاش طبق پلان ملاک بزرگ ایفای وظیفه میکردند. کشت خشخاش درولایات جنوبغرب یک امر طبیعی بوده وازقدیم الایام آمرین ولایات کدام عمل جلوگیری انجام داده اند وچون رابط ملاکان بادرکابل بامراکزقدرت اصلی ارتباط می داشتند، پس والیان وسایرمراجع ولایات هم تحت تسلط ملاکان قرار میگرفتند. برای روشن شدن موضوع ازیک جریان گذشته یادمیکنم :

درزمان داوودخان اینجانب کفیل ولایت هیرمند بودم، درجریان تغییر رژیم بااوهمکاری نمودم، بخواست خداوندتغییرات وتحولات به آرامی انجام یافت وکدام تلفات رخ نداد، یکی ازسران قوم بلوچ مهمانی بزرگی ترتیب داده ازمن خواهش کرددرآن مهمانی که سران قوم بلوچ حضورمی یابند، اشتراک کنم. همان بودکه ساعت یک روزپنج شنبه به دعوت رفتم، عمارت خان مذکوردرساحۀ خارج شهرلشکرگاه قرارداشت، خوانین بزرگ بلوچ به تعدادزیاد دراتاقهای متعددنشسته بودند، درین وقت آمرشعبۀ ضبط احوالات نزدم آمده وآهسته گفت دسیسۀ درکاراست، همۀ خوانین وسران بزرگ آمده اندوباخودتحفه آورده اند، احتیاط لازم است ! من به اودستوردادم تاچنددقیقه بعدحاضر شود وبگویدکه رهبرشمارا به تلفون خواسته ومیخواهدصحبت کند. فورأ ازحاضرین معذرت خواستم وبااینکه دسترخوانهاهمه آمادۀ صرف غذا بود، عمارت ملاک راترک گفتم . فردای آنروز بودکه ملاک بزرگ حاضرشدواظهارداشت که همه خریطه های (پوند طلا) برای شما تحفه آورده بودند، ومن ازتحفۀ شان صرفنظرنمودم .

جریان واقعه رابرای این شرح دادم تاتعاملات تجارتی که درولایات مروج بود، بیان کرده باشم، واین تعاملات تاامروزهیچ تغییری نکرده است. بعدأ فهمیدم که چوکی های عمدۀ ولایات سرحدی وغیره همه درمرکز به سرقفلی داده میشودودرچنین معاملات همه باهم شریک بوده و میباشندکه بهمان طرزسابق جریان دارد .

رابطۀ ملاکان بزرگ باملاکان بزرگ آنسوی سرحد دایمی بوده، سالانه مقداری خشخاش خام بایدطبق قراردادهای مروجه تحویل آنها شود ودرآنجادردستگاههای پیشرفته به موادمخدر تبدیل ساخته شده و عوایدسرشار نصیب شان میسازد. البته مقامات امنیتی پاکستان وآی اس آی درتمام این معاملات شریک بوده وازآن منافع زیادی میبرند. صادرات موادمخدر طبق آمارهای ملل متحدبه ملیاردهادالر میرسد، و افغانستان بحیث منبع تولید(بصورت کشت خشخاش) مقام درجه اول دنیا رانصیبش ساخته است ! طالبان بعنوان دهاقین سالهادرخدمت شان بوده ومدرک اصلی پولی شان ازعوایدهمین کشت پرداخت میشود .

اقدامات دولت کنونی وگذشته جنبۀ عملی نداشته، چراکه درین معاملات ازمرکزتاولایات همه همدست بوده وجلوگیری آن ناممکن است، اقدامات ملل متحد درزمینه مانندنوشته ایست که روی یخ قرار دارد- بی نتیجه و هدر دادن منابع پولی افغانستان !

دست درازپاکستان درحملات انتحاری وانفجاری درافغانستان : عاملان انتحار وانفجاردرمراکزمدارس دیوبندی سرحدات جنوبی وشرقی کشور ماآموزش میبینند، تاباحملات خود هموطنان مارابکُشند، سرزمین مارا به آتش بکَشندوازصلح وآرامی میهن ماجلوبگیرند. البته درسوءاستفاده ازعوایدسرشار موادمخدر سهمی برایشان میرسد. ازطرف دیگرپاکستان ازمنابع آبی ومعادن گوناگون وچوب سایرپیداوارکشورما رایگان بهره میبرد، بخاطرقضیۀ کشمیر، ازنزدیکی روابط ماباهندوستان خوشنود نیست، لذا دولت وآی اس آی پاکستان هرگزنمی خواهددولت مستقل وملی درافغانستان ایجاد شود. به عقیدۀ من، دولت ما جریانات حملات انفجاری و انتحاری رابه ملل متحدگزارش بدهدتا مقامات پاکستان ازتربیۀ تبهکاران تحت نام طالبان جلوگیری به عمل آورند.

اخیراَ نشریۀ واشنگتن پست اشاره کرده که امریکاباید درجلوگیری از آموزش برپاکستان فشارموثربیاورد، درغیرآن مصارف جان وپول جامعۀ جهانی مثل چهارده سال گذشته هدرمیرود وکدام پیشرفت قابل ملاحظه درایجادپروژه های زیربنایی که احتیاجات اولیۀ مردم مارا بر آورده ساخته نمیرودوهیچ کارزیربنایی عملی شده نمیتواند. دولت نباید بابرق وانرژی دل خوش بداردوافتخارکند، بلکه بایدازآبهای خروشان رودخانه های کشور رامهارساخته بابستن بندهای آبگردان، سراسرمیهن راسرسبزبسازد وانرژی برق برای تمام مردم میسربگرداند.

واما تازمانیکه تروریستان طالب وحقانی والقاعده وداعش ازپاکستان به کشور مااعزام میشوند، ملت ماروی آرامی وصلح وپیشرفت رانمی بیند. وقتی ماوجهانیان مرکزومنشأ سرطان رادرپاکستان تشخیص داده ایم، معلوم نیست چرادولت افغانستان درزمینه به ملل متحدشکایت نمی نماید؟ بایدپاسخ این پرسش رارؤسای جمهور واجراییه یک آن زودتر به ملت مظلوم ما بدهد . 

(منتشرۀ هفته نامۀ امید شماره ۱۰۲۶ مورخ ۲۶ اکتوبر ۲۰۱۶)

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا