دیر آمد و چندان درست هم نیامد!
بعد از 105 روز جستجو و تحقیق رئیس جمهور و رئیس اجراییه توانستند که 25 نامزد وزیر را برای کابینه حکومت وحدت ملی اعلان نمایند. رهبران حکومت وحدت ملی سه بار وعده های را که خود شان برای اعلان کابینه داده بودند تخلف نمودند، و علت تاخیر را هم جستجو افراد شایسته و مسلکی بیان می نمودند و اظهار می کردند که دیر آید و درست آید.
خوب در اینکه افراد انتخاب شده همه ای شان دارای تحصیلات عالی است شک وجود نداره ولی اینکه آیا کاندیدان متذکره برای ادارات که کاندید شده اند واجد شرایط هستند یا خیر باید بررسی شود.
در بین این افراد واقعاً افراد تحصیل کرده و با تجریه وجود دارد ولی بیشتر شان خلاف رشته و تجربه شان به وزارت خانه ها معرفی شده اند.
با وجود که پست وزارت پست سیاسی است و ضرور هم نیست که کاندید وزیران صد فیصد مسلکی همان اداره باشند ولی باید حتمن مدیر باشند و تجربه مدیریت خصوصاٌ مدیریت سکتور عامه را داشته باشند.
خوب برای قضاوت و رای اعتماد یا عدم اعتماد اگر در بین کاندید وزیران به دقت نگریسته شود، کسانی دیده می شود که تجربه مدیریت را به سطح عالی در حکومت های قبلی داشته اند درین صورت مشکل بررسی و تصمیم گیری در قسمت آنها وجود ندارد با در نظر داشت سوابق کاری و صداقت کاری شان این می توان قضاوت کرد. همچنان یک عده از کاندیدان تجربه خوبی در سکتور خصوصی در بخش مدیریت دارند که در آن قسمت هم می توان عملکرد آنان را در ادارات مربوط معیار قرار داد با وجود تفاوت که بین سیستم مدیریت دولتی یا عامه و خصوصی وجود دارد ولی باز هم می توان یک قیاس کرد.
ولی بعضی کاندید وزیران در میان این افراد وجود دارد که تجربه مدیریت بزرگ دولتی یا هم خصوصی را ندارد و یا هم اصلا با سیستم اداری و روند کاری ادارات دولتی افغانستان آشنایی کافی ندارد، شاید برای این افراد مشکل باشند و احتمال آن می رود که اداره اصلی امور را از دست داده و در تصمیم گیری ها تحت تاثیر افراد کهنه کار قبلی در ادارات بیایند. و تعدادی محدودی از کاندیدان هم وجود دارد که تجارب کافی و تحصیلات عالی دارند ولی متاسفانه به وزارت های بسیار متفاوت از تجارب و تحصیلات شان معرفی شده اند. و موضوع دو تابعیت کاندیدان هم مهم است و صلاحیت اعضای شورای ملی است تا درین بخش تصمیم بگیرند امید در زمینه شورای ملی کشور به صورت ارزیابی و بررسی همه جانبه و صداقت کامل تصمیم بگیرند.