بحث اول:
آیت الله های حاکم ایران چنان بخود می بالند که گویا اینها بودند که ” اژدهای امریکایی” را در افغانستان بعد از بیست سال پیکار کشتند. بنابراین یکی از کلان کاران بازی پسا امریکایی خود را بحساب می آورند.
آنها هم چنان تصور می کنند عربستان سعودی را از بازی اخراج کرده و جنگجویان سوگند خورده وهابی، دشمنان ایران را از طریق طالبان مهار کرده اند.
ملاهای ایران باور دارند که منافع مشترک ایران و طالبان جنگیدن با دشمن مشترک یعنی داعش است. به باور ملاهای ایران داعش بحیث ابزار بازی امریکا، عربستان سعودی و اسرائیل از خاور میانه تا افغانستان است.
بحث دوم:
واقعیت اینست که طالبان امریکا را شکست نداده اند. بر خلاف تصور آمریکایی ها شکل بازی را تغییر دادند و بلای ترور و وحشت ۲۰ ساله را که بر دوش آنها سنگینی می کرد و سود آن را بازی گران منطقوی می بردند از دوش خود به جان ایران و منطقه انداختند و خود بحیث شبح در منطقه وحشت را مدیریت می کنند. چنانچه سه ماه شده است که امریکاییها افغانستان را ترک کرده اند و امارت طالبان را برسمیت نشناخته اند و پول های سرشار برای شان سرازیر نکرده اند، ایران و سایر حامیان طالبان توان چرخاندن ماشین وحشت طالبان را با پول خود ندارند. این در حالیست که با گذشت هر روز کابوس حملات داعش سایه در منطقه انداخته است.
بحث سوم:
باور می‌شود که گرمی روابط ایران با طالبان دیر دوام نخواهد کرد. زیرا افکار طالبان از لحاظ مذهبی و حضور جنگجویان وهابی با داعش نزدیک تر نسبت به ایران شعیی است. ایران برای هر دو گروه اهریمن مذهبی شمرده می‌شود. جنگ قدرت میان طالب و داعش هم به نفع ایران تمام نخواهد شد. اتحاد داعش و طالب و القاعده هم بعید نیست. زیرا جلو آنان در دست بازی گران منطقوی و جهانی است، که دشمنان سوگند خورده ایران محسوب می‌شود.
هم چنان طالبان نه از لحاظ مذهبی با ایران وجه مشترک دارند و نه از لحاظ قبیلوی، فرهنگی و زبانی. در ذات و فرهنگ طالبان ایران بحیث یک اهریمن تاریخی شمرده می‌شود. حتا آنها یک واژه ” دانشگاه” را تحمل نمی توانند، چه رسد به مذهب شعیه و زبان و فرهنگ والای فارسی احترام بگذارند.
اگر همه دشمنان ایران اند، پس دوستان ایران کی ها اند؟
واقعیت اینست که ایران به جز از تاجیکستان و مردم فارسی زبان افغانستان هیچ متحدی طبیعی دیگری در منطقه ندارند. اما آیت الله های کوتاه فکر ایران در حال تخریب تمام پل های عقب فرهنگی، زبانی، مذهبی و تاریخی با مردم هم سرنوشت خود در منطقه هستند.
