واقعیت و مشروعیت سیاسی‎‎

سوال از نگاه جامعه شناسی سیاسی علمی این است که طالبان یک واقعیت سیاسی است یا خیر ؟

جواب این است که هنوز طالبان یک واقعیت سیاسی بوده نه می تواند.

درست است که طالبان قدرت را گرفتند اما :

اول  تا حال هیچ کشور آنها را به رسمیت نشناخته است به شمول پاکستان حامی بزرگ پاکستان.

دوم اینها مانند کمونیستان به زور قدرت را گرفتند نه اراده مردم .

سوم طالبان نماینده قاطبه مردم افغانستان نیستند  زیرا مردم جزیی ترین نقش در به قدرت رساندن طالبان نداشتند، بنابرین طالبان یک واقعیت سیاسی بوده نه می تواند.  مخصوصا اینکه مقاومت دوم در مقابل شان قرار دارد با اینکه از نگاه نظامی افغانستان را مسلط شده اند و اما کوه پایه های هندوکش را هنوز مسلط نشده اند.

 از نگاه جامعه شناسی سیاسی واقعیت سیاسی تنها در به قدرت رسیدن نیست زیرا هستند گروه های که به زور قدرت را بگیرند و این نه می تواند توجیه شود که واقعیت دارند تا مشروعیت نداشته باشند.

از نگاه سیاسی این مشروعیت است که به یک نظام  واقعیت میدهد حتی که یک گروه خطرناک به قدرت رسند . طور مثال نازی ها در آلمان از طریق انتخابات و رای حزب خود کرسی های پارلمانی را اشغال کردند. نازی ها به زور  تفنگ به قدرت نرسیدند مگر انتخابات و رای مردم . اینکه از  خشونت کار گرفتند و هزاران نفر را کشتند و ملیون ها یهود را در داش ها سوختاندند بحث جداگانه است .

مشروعیت از چند نگاه می شود که جامه عمل بپوشد:

اول انتخاب یا انتصاب مردم مانند مجلس سقیفه که حضرت ابوبکر صدیق رض در تاریخ اسلام به حیث خلیفه انتخاب شد .

رای اکثریت مردم  می تواند به یک نظام مشروعیت بخشد .

بیعت مردم بعد از انتخابات و یا انتصاب سیاسی .

در شرایط کنونی جهان به رسمیت شناختن یک گروه سیاسی توسط چند کشور جهان می تواند به یک نظام مشروعیت بخشد. مثلا در دور اول به قدرت رسیدن طالبان سه کشور طالبان را به رسمیت شناخت با اینکه در دوران زمامداری شان نتوانستند تا در ملل متحد مستقر شوند و تا که توسط امریکا سقوط داده شدند در ملل متحد راه نیافتند. لذا نمایندگی ملل متحد مشروعیت بسیار قوی است که به نظام واقعیت می بخشد. باید ما به خاطر داشته باشیم که واقعیت سیاسی از نگاه جامعه شناسی سیاسی وجود ندارد تا مشروعیت سیاسی حاصل نشود. زمانی بود که من قبل ازینکه به حیث استاد دانشگاه   کار کنم در یک شرکت بیمه کار میکردم . اکثر مردم می آمدند و تقاضا میکردند که میخواهند  بیمه full coverage خریداری کنند در حالیکه از نگاه علم بیمه full coverage وجود ندارد زیرا هر بیمه یک حدود دارد و اگر در اثر تصادم حدود پولی پوره شود باید شخص از جیب خود پرداخت کند. طور مثال شما پنجاه هزار برای مخارج تصادم دارید. اگر مخارج تصادم زیاد تر پنجاه هزار می شود پس باید از مصرف شخصی باقی آنرا تادیه کرد .  از نگاه سیاسی واقعیت سیاسی وجود ندارد تا مشروعیت سیاسی نباشد. سخنان ” واقعیت ” را کسانی می گویند که جامعه شناسی سیاسی را  تحصیل نکرده اند. عمرا خان و قطر در همین کوشش هستند که برای طالبان مشروعیت سیاسی کمایی کنند که تا حال موفق نشده اند . هر گاهی که طالبان مشروعیت سیاسی کسب کنند یک واقعیت سیاسی می شود.

٢۶ سپتامبر ٢٠٢١