به تعداد ۴۲ نفر اعضای هئیت مذاکره کننده صلح از تحریک طالبان (۲۱ نفر) و هئیت دولت جمهوری اسلامی افغانستان (۲۱ نفر) قرار است در دور یک میز گردهم آمده و روی سرنوشت افغانستان چانه زنی نمایند. هردو تیم خود را هم نماینده جناح شان و هم نماینده جامعه افغانستان میدانند، آیا اینها نماینده جامعه افغانستان که متشکل از اقوام، زبان ها و مذاهب مختلف هست بوده میتوانند؟ هرچه وجوه اشتراک این هیات بیشتر باشد، میزان امیدواری بالا میرود و میتوان زودتر به نتیجه رسید و هرچه وجوه افتراقات و اختلافات زیادتر باشد ما را تا رسیدن به سرمنزل مقصود سرگردان میکند.
وجوه اشتراک اینست که:
۱- هر دو طرف مذاکره کننده افغان و مسلمان اند؛
۲- تعداد اعضای هردو تیم ۲۱ نفر اند که در مجموع ۴۲ تن میشوند؛
۳- هردو در ظاهر امر طرفدار مصالحه و آماده شدن به گفتگوهای بین الافغانی اند.
وجوه افتراق:
۱- هئیت دولت جمهوری اسلامی افغانستان متشکل از اقوام، مذاهب و زبان های مختلف بوده و به تعداد چهار خانم نیز در آن حضور فعال دارد و از نگاه تحصیلات همه اعضا از تحصیلات عالی برخوردار اند. و همچنان در این میان یک و دو تن شان از علمای جیهد میباشد.
اما در تیم طالبان اکثر اعضا مربوط به یک قوم، زبان، جنس و مذهب می باشند…در بین شان هیچ خانمی حضور ندارد. از سوی دیگر اکثریت این اعضا از تحصیلات پوهنتونی و عصری برخوردار نیستند زیادتر ملا، ملا امام مسجد و طالب مدرسه اند که بیشتر در مدارس پاکستان درس خوانده اند. این ترکیب هئیت طالبان در ذاتش توهین و بی احترامی به همه اقوام افغانستان، به زنان، جوانان و دیگر مذاهب میباشد. از اقوام دیگر که در این سالها بدنبال طالبان دویدند و خون دادند باید ببینند که طالبان به آنها هیچ ارزش و اهمیتی نمیدهند.
بدون شک هئیت طالبان هم نمیتواند همه جانبه تصمیم بگیرد باید به رهبری خود و با مقامات پاکستانی مشوره ی داشته باشند، و هئیت افغانی هم دست آزاد در تصمیم گیری ها را ندارد باید به کابل مراجع کنند و از رئیس شورای عالی مصالحه، ریاست جمهوری و جامعه مدنی مصلحت بجوید.
شاید در روز اول نشستی صورت گیرد که آنهم تشریفاتی باشد و در روزهای بعدی وقتیکه خواسته ها مطرح میشود این بازی و این کشمکش ها میتواند سرنوشت افغانستان را رقم بزند.
در حین مذاکرات هئیت دولت جمهوری اسلامی افغانستان تاکید بر حفظ جمهوریت، حفظ دستآوردها، برقراری آتش بس دایمی و حفظ قانون اساسی خواهد داشت. اما برعکس هئیت طالبان تاکید بر انحلال حاکمیت موجود، برقراری امارت اسلامی، تجزیه قوت های مسلح، حضور پر رنگ طالبان در ارتش و نظام آینده دارند. با این حال اشتراکات دو طرف نسبت به افتراقات و اختلافات شان کمتر است. در نتیجه نشست های صورت خواهد گرفت، اگر مردم افغانستان انتظار داشته باشند که با نشست اول و دوم ما به نتایج مطلوبی میرسیم اشتباه خواهد بود، مذاکرات ادامه خواهد یافت و بزودی نتایج که باعث ختم جنگ و خونریزی در افغانستان شود و افغانستان را متحد و مستحکم بسازد از نظر من عجالتآ باید امیدوار نبود. ولی در دراز مدت امیدواریم که آهسته آهسته ما بجای برسیم.
