علایم و آثار بیماری ها همیشه محسوس و معلوم دار نیست. امراض مثل فشار خون بالا میتواند منجر به ابتلا به وضعیت‌های خطرناکی مانند نارسایی گرده، حمله قلبی یا سکته مغزی شود. در این حالت مصرف مرتب لیمو میتواند به کاهش فشار خون کمک کند. ولی در بسا موارد وضعیت وخیم تر از این است.
صدها میلیون انسان در جهان به مشکل فشار خون مبتلا بوده و این مریضی میتواند انسان را بکشد. این در حالیست که بسیاری مبتلایان از مریضی خود نیز آگاهی ندارند. به همین صورت
است مصاب شدن به بیماری های کشنده دیگر همچون سرطان، کرونا و سایر امراض…
وضعیت در امور روحی و رفتاری نیز همینطور و بلکه بد تر است زیرا بیماری و‌مفاسد روحی و رفتاری مخفی تر و زمانگیر ترند.
اخیرا یادداشت شخص فهمیده و خوشنام را خواندم که نوشته بود: «من تا حالا به دیگران آرامش روحی میدادم ولی غافل از اینکه خودم مبتلا به بیماری روحی بدی میباشم لذا این یاداشت را نوشتم…»
چند ساعت بعد از نوشتن این متن نویسنده خود کشی نمود.
شاید یک بیماری او حرص و فزونی طلبی اش بود زیرا خانمش از برگرداندن و پذیرش جسد شوهرش به افغانستان بدلیل ذیل اجتناب کرد:
ما زندگی خوب و آرام داشتیم ولی او من و فرزندان ما را به هوای کشور دیگر ترک کرد و در آنجا این بلا را سری خود و ما آورد. من نیز جسدش رانمیخواهم».
هزاران میلیون انسان خود را بی عیب و نقص پنداشته و مدتها سپری میگردد ولی متوجه نیستیم که به بدترین صفات مبتلا می‌باشیم.
ابن سینا میگفت: «همان طوریکه انسانهای سالمی سالم بسیار کم اند انسانهای مریضی مریض نیز بسیار اندک اند. بیشتری مردم متصف به سلامتی ها و بیماریها می‌باشند. وضعیت در امور اخلاقی نیز همینطور است…»
مولوی میگوید:
تن زجان و جان زتن مستور نیست
لیک‌کس را دید جان دستور نیست
مریضی یعنی «عدم بهترین کار کرد».
بنابرین باید همیشه به دنبال بهترین ها باشیم. مخصوصا در امور علمی، اعتقادی و اخلاقی فاجعه است اگر به حد اقل ها دل خوش نماییم…
بهترین کار این است که احتمال بیماری و فساد در خود داده و هر ازگاه خود را مورد آزمایش طبیب روحی و جسمی قرار بدهیم، از اطرافیان خود بخواهیم که کمبودی های ما را تذکر داده و حتی در سخنان دشمنان توجه نماییم که آنان عیب های ما را بیشتر متوجه میشوند تا دوستان مگر دوست دانا. معیار ها و مصداق ها و سرمشق های فرزانه و برازنده داشته و خود را با از ما بهتران بسنجیم و نه از خود ما بد تران.
آنچه که مهمتر است این است که خود را تحت مراقبت و تربیت داکتران جسمی و مخصوصا روحی قرار داده و به این امور اولویت قایل شویم…
یادمان باشد:
قرآن شفاست، انبیا و امامان و دانشمندان و اندیشمندان درد و دوا آشنا طبیب اند. امام رضا ع میفرمایند:
«بهترین دانش، دانش سلامتی است و بهترین سلامتی، سلامتی قلب است».
رسالت انبیا پاکسازی قلب‌ها از سنگدلی ها و تاریکی هاست. همان مرض و مصیبت که جهان را به خاک و خون کشانیده است.
انتخاب با ماست که میخواهیم طبیب باشیم یا مریض ویا آمیزه ی از این دو!
