درین اواخر نقش هو لناک جرم وجنایت در روی پوست کابل پایتخت افعانستان همه را نگران ساخته است:
-فکر میکنم داشتن لباس تمیز هم به قیمت جان انسانها تمام میشود،
-داشتن موبایل قیمتی.
-حمل مبلغی کمی پول نقد بخاطر خرید نیاز مندی روز.
لشکری از خطر را بسوی انسان سوق میدهد. آخر چرا وضعیت ما هر روز بد تر میشود؟
برای بحرانهای گو ناگون عوامل زیاد حساب شده. فساد و بحران آفرینی را کسانی میکنند که بالای پول و سرمایه کشور خوابیده اند و بار مسئولیت بحران امنیتی را بدوش ارگانهای امنیتی می اندازند. من باید صادقانه وصمیمانه عرض کنم که.
شرمنده بیدار خوابی مسئولین امنیتی و قربانی های افسران و سربازان هستم که بخاطر دفاع از کشور و تامین امنیت خون شان ریخته میشود. ولی متاسفانه انگشت انتقاد بسوی آنها اشاره میشود.
۱. من‌می بینم و شاهد هستم که مسئولین ارگانهای امنیتی ما تنها هستند. آنهاییکه بالای خزاین دولت نشسته اند چور و چپاول میکنند بین پولیس و اردو ومردم فاصله ایجاد میکنند. اگر کمک وحمایت مردم نباشد مشکلات همچنان باقیست. مسئولین دست اول مالی و اداری دولت که بنام دزد واختلاسگر در جامعه شهرت دارند و روحیه دزدی و چپاول را در بین ملت رائج وشایع وحتی مشروع ساخته اند. اکثریت فکر میکنند راه زندگی یعنی دزدی واختطاف وغارت.
۲.نبود تربیه سالم ونداشتن حس مشترک مصئونیت ملی که باز هم منبع این تراژیدی بزرگان اند. یعنی مردم بخاطر نشان دادن دزد و رهزن وعاملین نا امنی با نیرو های امنیتی همکاری نمیکنند. در حالیکه در کشور های امن هشتاد فیصد مردم روحیه مشترک امنیتی دارند و اندکترین تخلف را به ارگانهای امنیتی راپور میدهند. اما در کابل بی تفاوتی ملی موج میزند که به بحران کمک میکند.
۳.دلیل سوم همان شعار تکراری واقعی واجتناب نا پذیر یعنی بیکاری، فقر که از اثر شیوع کرونا افزایش یافته .دزدی از فقر و گرسنگی وبیکاری مایه میگیرد.
۴.استفاده نادرست از نیرو های امنیتی .مثلا در کابل به دروازه خانه تمام افراد رسمی وغیر رسمی از دو تا بیست نفر مسلح ایستاد است .احتمالا بیش از صد هزار نیروی امنیتی مصروف تامین امنیت کسانی هست که سر شان به تن شان نمی ارزد. باید وزارت داخله ودفاع رسم پهره داری را برای افراد به هم زند. در اطراف نیاز مندی های پولیس فکر و انرا رفع کند که در سنگر جنگ قرار دارند.
۵..ایجاد فاصله طبقاتی بین افراد جامعه است که برخی را عقده مند ساخته این قشر محروم دزدی را عدالت اجتماعی می پندارند چون زور شان به کار کلانها نمی رسد عقده خود را بالای پایین تر ها خالی میکنند.دوای این درد عدالت اجتماعی است وکاهش فاصله های طبقانی. در غیر ان نیمی از جامعه با نیم دیگر آن طبعا دشمن میشوند.
ضمن‌آرزوی موفقیت به همه نیروی های امنیتی وریختن اشک‌بخاطر شهدای هر روز وهر لحظه سنگر به قربانیان راه دفاع واستقلال کشور با تا ثر فراوان درود میفرستم..سر باز از نامش پیداست که باید نزدش شرمنده بود اما بدون تدبیر وحمایت شهید میشوند روح همه شهدا ی میدانهای نبرد شاد وبرای مجروحین دفاع از وطن شفای عاجل آرزو میکنم.
