به منظور تأمین صلح در کشور ، رهایی زندانیان طالبان و تسریع مذاکرات بین الافغانی و ایجاد فضای اعتماد میان طرف های درگیر مورد که میتواند آنرا عملی سازد از میان برداشتن خشونت ها و آتش بس میان طرفین میباشد.
در واقع میتوان گفت که ادامه خشونت ها و عدم آتش بس از سوی طالبان بزرگترین مانع برای تأمین صلح است. اگر گروه مسلح طالبان به این فکر اند که با ادامه خشونت ها میتوانند به خواسته های خود دست یابند این مورد یک عمل غیر قابل باور است زیرا این گروه با اعمال خشونت های ۲۵ ساله در تحقق اهداف خود ناکام بوده اند حتی در چند سال اخیر که دارای یک دفتر سیاسی ، تشکیلات نظامی بهتر و امکانات سفر به کشور های خارجی را برای تأمین مقاصد مالی و ایدیولوژیکی خود دارند در به دست آورن یک ولایت از افغانستان با وجود ادامه حملات شدید و زنجیره ای ناکام بوده اند با وجود آن حکومت افغانستان برای نشان دادن حسن نیت خود برای تأمین صلح نیرو های دفاعی خود را به حالت دفاعی قرار داد و مطابق به توافق نامه صلح این گروه با ایالات متحده آمریکا حاضر شد تا فرمان رهایی ۵۰۰۰ هزار زندانی این گروه را مرحله وار رها سازد که در این مرحله در حدود ۱۰۰۰ تن از جنگجویان این گروه رها گردید. گروه طالبان با وجود این همه همکاری و حسن نیت حکومت افغانستان به خشونت های خود ادامه دادند و با انجام حملات خونین در لغمان، ننگرهار و کابل سبب شهید شدن صد ها هموطن ما گردیدند ولی همین که نیروهای دفاعی از حالت دفاعی بیرون و این گروه را آماج حملات خود قرار دادند که این گروه حاضر شدن در سه روز عید سید فطر به آتش بس تن بدهند. حکومت افغانستان برای استقبال از این کار گروه طالبان حاضر شد تا ۲۰۰۰ هزار زندانی این گروه را از زندانهای خود رها سازد و در روز نخست عید سید فطر ۹۰۰ تن از جنگجویان این گروه از زندان رها ساخت.
هرگاه واقع بینانه نظر اندازی شود اقدامات حکومت افغانستان باز هم در جهت منافع این گروه بوده است نه برای ادامه خشونت ها از سوی این گروه و اخیراً حکومت همچنان از این گروه خواسته است تا به آتش بس ادامه بدهند و شورای امنیت ملی نیزتاکید داشته است در صورت که اعتماد سازی بیشتر صورت بگیرد اقدام خوب دیگر نیز روی دست گرفته خواهد شد. با توجه به خواسته های گروه طالبان که از سوی حکومت با در نظر داشت احکام قانون اساسی افغانستان تطبیق میشود منطق ادامه خشونت و عدم آتش بس از سوی این گروه در چیست؟ اگر ادامه خشونت و عدم آتش بس از سوی این گروه مطابق به نظریه فوق و یا امتیاز گیری در این پروسه بوده باشد ، دیده شد که با ادامه خشونت ها این گروه جز خون ریزی هیچ گونه دستآورد قابل ملاحظه ای نداشته است و آنچه تا کنون در این پروسه صورت پذیرفته است از نیت نیک حکومت است و اما ادامه این خشونت ها نه تنها که این گروه را برنده جنگ اعلام نخواهد کرد که هر روز بدبینی مردم و جهانیان را نسبت به این گروه به همراه خواهد داشت و از سوی پروسه صلح تضعیف و مذاکرات بین الافغانی به تعویق خواهند افتاد ، مورد مهم دیگر که میتواند بر گروه طالبان در کنار موارد فوق ضرر برساند چند پارچه شدن این گروه از لحاظ ساختاری و تقویت تروریزم میباشد که با ادامه خشونت ها تحقق خواهد یافت.
اخیراً گزارش ها میرساند که این گروه دچار چند پارچگی شده اند و تعداد از فرماندهان نظامی و متنفذین محلی از این گروه جدا شده وارد بدنه داعش گردیده اند که این مورد نشانه سرخ برای ازهم پاشیدن گروه طالبان میباشد از جانب دیگر تقویت تروریزم در افغانستان به تمامی طرف ها زیان های جبران ناپذیر را متوجه خواهد ساخت و گروه طالبان که از جایگاه نسبتاً سیاسی در چند سال اخیر برخوردار شده اند با اقدامات خود نسبت به ادامه خشونت ها و عدم آتش بس موقعیت خود را در جامعه ملل تضعیف میکنند و توافق نامه صلح میان ایالات متحده آمریکا و این گروه به شدت نقص خواهد شد. مورد که گروه طالبان را به برتگاه تیغ تیز کشور های جهان بخصوص ایالات متحده آمریکا قرار خواهد داد. ولی باید تاکید کرد که صلح نیاز جدی مردم افغانستان و دوای برای بقای گروه طالبان است ادامه خشونت ها و عدم آتش بس همان گونه که در بالا موارد را ذکر کردیم ادامه جنگ را نیز نوید میدهد و جنگ جز ادامه بدبختی برای طرف ها هیچ سودی ندارد.
