خبر و دیدگاه

به زانو درآمدن امریکا در برابر تروریزم جهانی

پیمان پاکستانی قطر درهمین تازگی میان زل خلیلزاد فرستاده وزارت خارجه ایالات متحده وعبدالغنی برادر طالب  قاتل بیگناهان و تروریست جنایتکار پس از هجده ماه چانه زنی سرانجام در قطر, به امضا رسید و طالبان تروریست از موقف خشن وضد انسانی شان یک وجب هم پایین نیامدند وهر چه خواستند به آنها داده شد, مگر هیچ امتیازی به شمول دست کشیدن از حملات انتحاری وانفجاری و خودداری از قتل عام وسلاخی مردم, قبول آتش بس دوامدار, از بین بردن کشتزارها و قاچاق فرآورده های موادمخدره, بستن لانه های آموزش تروریستی درپاکستان, قایل شدن حق زندگی به دیگران و تجدید تربیت انسانی و اسلامی طالبان, بدست نیامده واز آنها قول وقراری گرفته نشده است که لابد به تروریست های دیگر در سرتاسر جهان پیام میدهد که هرچه دهشت و وحشت بیافرینند ودست به قتل و سلاخی مردم وحملات انتحاری وانفجاری بزنند, سرانجام میتوانند یک ابر قدرت جهانی مثل ایالات متحده را به زانو درآورده تسلیم خواستهای ابلیسی خود بسازند.

  به یک کلمه این پیمان ننگین به معنی فروش افغانستان به پاکستان میتواند تلقی شود که این حق وصلاحیت را هیچگاهی نه زل خلیلزاد دارد ونه هم حامدکرزی واشرف غنی احمدزی که نوزده سال است به طبل طرفداری از طالبان کوبیده رفتند وتا توانستند طالبان قاتل تروریست را برادر خطاب نموده از زندانها رها ساختند که همان تروریست ها دوباره به جبهات گرم حملات انتحاری وانفجاری وسربریدن ها وسلاخی مردم ما برگشتند.

  امضای این معاهده که خلاف آرمانهای اکثریت مردم ما پنداشته میشود, دو عهد نامه ضمیمه محرم نیز دارد که بصورت کل به نفع تسلط پاکستان برکشورما بوده و به پاکستان چنان میدان گستاخانه داده شده که با ترفند های انگلیسی مآبانه, اینک خود را مالک الرقاب افغانستان میداند وهمانگونه که برای جا دادن گلبدین حکمتیار به کابل نقشه کشی کرد که آن قصاب کابل, طرفدار صوبه سرحد و ضمیمه شدن افغانستان به پاکستان است, حالا دیگر نیرنگ های فرسایشی پاکستان برضد افغانستان کارگر افتاده است.

  گفتگوهای هجده ماهه زل خلیلزاد وطالبان در قطر به معنی درست آن (هم کوزه وهم گوزه گر وهم گل کوزه) است, چونکه برای مردم افغانستان هیچ حقی در گفتگوها وتعین سرنوشت شان قایل نشدند واینکه اشرف غنی احمدزی را هم هیچ حق ندادند. روشن است که او دست نشانده جان کیری وزیرخارجه سابق امریکا است وجز سرفرود آوردن به فرمان امریکا , دیگر ارزشی برای امریکا ندارد و حقی هم برایش قایل نشده اند.

  سرزمین خراسان در سه نوبت دیگر هم به انگیس ودریک نوبت دیگرهم به روسیه بلشویک فروخته شده واین نوبت چارم است که بازهم به میراثخوار انگلیس یعنی پاکستان فروخته میشود آنهم بوسیله زل خلیلزاد که نه حق فروش افغانستان را دارد ونه هم صلاحیت آنرا, مگر (آب زور که سربالا میرود, میرود).

  درنوبت های قبلی امیر محمدیعقوب خان وشاه شجاع الملک وامیرعبدالرحمان خان بخشهای از خراسان زمین (۱) را به انگلیس فروختند و نورمحمدتره کی, حفیظ الله امین, ببرک کارمل ونحیب دربست کل افغانستان رابه روسیه بلشویک سودا کردند.

    امیر محمدیعقوب خان در عهدنامه گندمگ درسال ۱۸۷۹  شهرهای کُرم , جاجی، درهٔ خیبر، لندی کوتل، سیبی و پشین را به انگیس فروخت.
  امیرعبدالرحمان خان در عهدنامه دیورند در سال ۱۸۹۳ شهرهای باجور، مومند، خیبر، اورکزی، کُرم، وزیرستان جنوبی، وزیرستان شمالی وچند شهردیگر خراسان را که از طرف انگیس کشور ما تازه به نام افغانستان نامگداری شد, دربدل دریافت پول وسلاح برای سرکوبی مخالفان داخلی, فروخت.

  معاهده خلیلزاد – طالبان در۲۹ فبروری ۲۰۲۰ در قطر به معنی سپردن سرنوشت کل افغانستان به دست هیولای ددمنش طالبان یعنی پاکستان است مگر لابد تاریخ خراسان زمین را نخوانده اند که بدانند  خراسان زمین, گورستان دشمنان میهن ما است. اگر متجاوزان انگلیس  و روسیه بلشویک, از این سرزمین جان به سلامت برده ومهین ما از گلوی شان فرو برده شده بود, پس پاکستان هم نیز  همین سرزمین خراسان را خواهد بلعید, ولی اگر این سرزمین آزادیخواه چون خنجر بران , گلو گیر انگلیس وروسیه بلشویک شده بود, پس گلوی پاکستان را نیز خواهد درید و آرمان ضمیمه ساختن افغانستان را بحیث ایالت دیگر پاکستان, به گور خواهد برد.

  به اضافه عهدنامه رسمی فروش افغانستان به پاکستان, که میان زل خلیلزاد وملا عبدالغنی برادر دوست ورفیق حامدکرزی, درقطر به امضا رسید, به قول مایک پمپیو وزیر خارجه امریکا توافق‍نامه صلح با طالبان دو سند اجرایی دارد که از جمله اسناد “محرمانه ” تلقی می‌شوند.

مایک پمپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده در یک مصاحبه تلویزیونی گفته است که آمریکا دو سند اجرایی محرمانه را طالبان به امضا رسانیده است.

او گفته: “دو سند اجرایی دیگر وجود دارد؛ این دو سند نظامی بوده و در جمله اسناد نظامی قرار دارند که برای مصوونیت سربازان ما مهم اند، این اسناد به اعضای کنگره آمریکا نشان داده خواهد شد.” یعنی زیر کاسه نیم کاسه دیگر هم وجود دارد. واین به آن معنی خواهد بود که  میان زل خلیلزاد وطالبان (پاکستان) چیز های مورد موافقه قرارگرفته که افشای آن باعث خشم مردم افغانستان در داخل وشاید هم  سبب خشم کشورهای مخالف برگشت دوره سیاه طالبان به قدرت کشور خواهد شد.

  هنوز رنگ قلم زل و برادر در معاهده قطر خشک نشده که طالبان سیاه دل و سیاه اندیش, حملات شانرا برمردم کشور از سر گرفتند و وجدان جهانی هم مهر سکوت خورده است.

   از همه بد تر  ببینید که وزیر خارجه پاکستان با چنان دیده درایی وگستاخی میگوید که برای حل مسائل میان افغانستان و پاکستان به دخالت آمریکا ضرورت نیست و پس از خروج نیروهای آمریکایی از کشور، افغانستان باید مستقیما با پاکستان وارد مذاکره شود.

شاه محمود قریشی وزیر امور خارجه پاکستان در گفتگو با خبرگزاری رویترز ابراز داشت: برای حل مسائل دوجانبه با افغانستان، نیازی به دخالت ایالات متحده نیست. و: «افغانستان باید مستقیماً با پاکستان گفتگو کند، امریکا قصد عقب‌نشینی از افغانستان را دارد و ما همواره همسایه خواهیم ماند.»

وزیر خارجه پاکستان همچنین پا را از گلیمش فراتر گذاشته و فکر میکند که حالا دیگر افغانستان را زل خلیلزاد به پاکستان فروخته و بخشی از سرزمین پاکستان است, چنانچه میگوید:« افغانستان به جای آن‌که به سمت آمریکا بچرخد، سازوکارهایی وجود دارد که می‌تواند از طریق اسلام‌آباد هر مشکلی را که وجود دارد، مطرح کند» یعنی سیاست ومناسبات خارجی اش باید از طریق پاکستان پیش برده شود و تابع پاکستان باشد .

  اینها را بگذارید به جایش که یقین کامل دارم به زودی رستاخیز ضد طالبان به طغیان آمده به اوجش خواهد رسید و با برافراشتن درفش آزادی ومردم سالاری, طالبان چرکین واشپشی  را به جهنم خواهند فرستاد, مگر  بیایید سخن از هیاهوگران پشتونستان خواهان (لروبر) بزنیم که در چندین دهه  است که گلو پاره کرده (دا پشتونستان زموژ) میگفتند که تا اتک را از پاکستان به زور میگیرند وتنها به خاطر چند روز زندانی شدن منظور پشاتین, چه غوغاهایی نبود که درهمین چند هفته پیش در شرق وجنوب کشور  به شمول حامد کرزی واشرف غنی احمدزی براه نه انداختند وادعای هجوم تا اتک را بازهم سر میدادند, دیده شود حالا که تمام افغانستان دربست به وسیله زل خلیلزاد به پاکستان دو دسته تسلیم داده شده, این غوغاگران چه گلی به آب خواهند داد؟

  بنده به حیث یک استاد سابق دانشگاه کابل که ۵۰ سال عمرم را در دنیای لذت بخش روزنامه نگاری سپری کرده و۵ سال را در زندان بخاطر آزادیخواهی ومردم سالاری میهن مان شکنجه شده ام, مخالفت شدید خودرا از برگشت دوره سیاه و جنایتکارانه طالبان یعنی تسلط پاکستان برسرزمین آزادیخواه مان ابراز میدارم واز کلیه آزادیخواهان میهن عزیزخود میخواهم تا دست بدست هم داده, اجازه ندهند تا طالبان تروریست وجنایتکار بازهم پرده شوم شانرا برمیهن عزیزمان پهن نمایند.

۱ –  کشور خراسان ما تنها پس از پیمان دیورند درسال ۱۸۹۳ توسط انگلیس بنام افغانستان نامیده شد. بنده هیچ سند ومدرک ندیده ام که از احمدشاه ابدالی تا تیمورشاه وشاه زمان وشاه محمود وشاه شجاع ودوست محمدخان وامیر شیرعلی خان واعظم خان (با خانم ارمنی عیسایی بمانند خانم لبنانی عیسایی اشرف غنی احمدزی) وافضل خان وعبدالرحمن خان وامیرحبیب الله خان وامان الله خان وامیرحبیب الله کلکانی ونادرخان ومحمدظاهرشاه ودادودخان کدام دست نویس یا فرمان ویا هرسند ومدرک در دفتر ودیوان شان به زبان افغانی بوده باشد وخودش شان نیز به زبان افغانی سخن نگفته اند. تنها افغانی گویی پس از جنایت خونین ۷ ثور ۱۳۵۷ یعنی کودتای ننگین خلق وپرچم شروع شد و اشرف غنی احمدزی هرچه در توان داشته برای  فاشیزم افغانی (پشتونیزم) پرداخته است وبس.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا