به دنبال بروز تنش های انتخابات ریاست جمهوری دو کاندید برتر انتخابات ریاست جمهوری افغانستان یک بحران جبران نا پذیری را بوجود آورده در سال ۲۰۱۴ نیز تقریباً عین اختلافات با اندکی کمتر وجود داشت اما آن معضله با پا در میانی جان کری وزیر خارجهء سابق ایالات متحده امریکا با تشکیل حکومت بنام وحدت ملی بر اصل تقسیم ۵۰-۵۰ حل و فصل شد اما از روز های نخست همان حکومت معلوم بود که ایجاد حکومت وحدت ملی یک مجبوریت و فشار سیاسی امریکایی ها بود که پذیرفته شده بود نه یک رضایت جانبین حالا همه میدانیم که اختلافات موجود نسبت به اختلافات ۲۰۱۴ عمیق تر و جبران نا پذیر تر است و هیچ یک چه آقای اشرف غنی و چه آقای داکتر عبدالله حاضر نیستند یک قدم عقب نشینی کنند و پل های عقبی خود را قطع نموده اند.
از سوی دیگر بجای جان کری آقای زلمی خلیلزاد نیز در تلاش است تا بخاطر حل این معضلات از خود جان کری دومی بسازد. جناب شان گاهی در شبرغان گاهی در کابل و گاهی در پغمان گاهی در ارگ و گاهی در قصر سپیدار اند اما هنوز گوشه ای از این یخ های عدم اعتماد آب نشده و بزودی آب شدنی بنظر نمی رسد.
به عقیده من اختلافات میان اشرف غنی، رییسجمهور و عبدالله عبدالله، رییس اجراییه بر سر نتایج انتخابات ریاست جمهوری آن هم در زمانیکه دولت باید با طالبان در پای میز مذاکره بخاطر صلح بنشیند با در نظرداشت امنیت شکننده وضعیت آینده افغانستان را به مخاطره انداخته است.
به باور من آیندۀ حاکمیت و ثبات سیاسی در افغانستان متزلزل گردیده است، گرچه گفته میشود آقای خلیلزاد به نماینده گی از حکومت امریکا در تلاش است تا این معضله را طوری حل نماید که بینی کسی خون نشود اما کله شخی های هر دو طرف همه چیز را بطرف بن بست برده است.
سوال اساسی اینجاست که راه حلی این تنش ها چگونه خواهد بود در حالیکه با تعین یک تعداد والی ها از طرف داکتر عبدالله عبدالله و آماده گی آقای اشرف غنی بخاطر مراسم تحلیف ادامه دارد. ادامه این وضعیت میتواند زمینه درگیری های داخلی و نا امنی ها را بیشتر بسازد و بی باور های مردم افغانستان را زیادتر نماید.
به عقیده من یگانه امیدواری برای عبور از این وضعیت کار مشترک و هم دیگرپذیری دو تیم بخاطر شفافیت انتخابات بوده میتواند
پیشنهادات من به هر دو تیم انتخاباتی :
۱- حامیان هر دو تیم تا رفع همه مشکلات باید از ابراز سخنان خصومت آمیز در محضر عام خود داری کنند .
۲- پارلمان افغانستان نیز بخاطر رفع این بن بست مسئولیت های خود را ادا کنند
۳-قوت های مسلح ما بیطرفی مطلق خویش را حفظ نمایند
۴- پایان دادن به تقرری‌های جانبدارانه و گماشتن افراد در پست‌ها بر اساس تعلقات گروهی، چه از طرف آقای اشرف غنی و چه از طرف آقای داکتر عبدالله عجالتاً خود داری شود.
۵- اشخاص و افراد خیر اندیش هر دو طرف را تشویق بی طرفانه برای حل اختلافات شان، نمایند باید همه باور داشته باشیم افغانستان دیگر حوصله و تحمل یک جنگ داخلی دیگر را ندارد.
توجه آقای محترم سعیدی!
شما همیشه در برابر قضایای افغانستان تحلیل و قضاوت عادلانه داشته و در موضع مردم و حقانیت موضعگیری نموده اید.
مگر من عنوان مقاله شمارا یکنوع گمراه کننده یافتم. بخاطر اینکه شما این جریانات و خیزش ضد تقلب مردم افغانستان را کوچک جلوه داده و آنرا به سطح مخالفت دو نفر یعنی میان غنی و عبدالله پائین آورده اید. شما خود از همه بهتر میدانید که نجات افغانستان بصورت قطع در این میباشد که به مردم افغانستان اجازه داده شود که در فضای آزادِ دموکراتیک زمامدار خودرا بدون تقبل و مداخله انتخاب نمایند. مسخرگی و شعبده بازی های اخیر و طولانی ساختن اعلان نتیجه انتخابات بوضوع نشان داد، که کمیسیون های نامستقل انتخابات منحیث خائنان ملی به نیرنگ و خیانت پرداختند و بالاخره به عیوض بی طرف بودن از یک کاندید پشتیبانی نمودند. اعتراض مردم بخاطر تائید عبدالله و یا رد غنی نیست مردم میخواهند که قانون و لوائح و مقررات کمیسیونها در این انتخابات همه زیر پا شده است. چون عبدالله کاندید مطرح و رقیب غنی بوده، مردم میخواهند که حق بجایش بنشیند. تا به انتخابات آینده سرمشق باشد.
لطفا” این رستاخیز عمومی مردم تحت ستم را به سطح مخالفت میان دونفر تقلیل ندهید.
من مطمئن هستم که جناب شما که در عمل وفاداری خودرا به افغانستان و حق و عدالت به اثبات رسانده اید، متوجه این امر خواهید شد!
با احترام کمالی