خبر و دیدگاه

“دوسوی مرز دیورند خطرناکترین جای در روی کرهٔ زمین”

 

قرن ها بود / است که رود خروشان کنر از جوار دشت تشنه لب ” گمبیری” بسوی سرزمین های همسایه سرازیر می شد/شود ؛ نه سلطان و نه شهریاری ونه “بابا” ی غارتگری ، نه امیر ” آهنین” وجلادی ، نه شاه و(امیر) “غازی” یی ونه حکمرانی از دودمان “غدار”ی در سطح کشور ونه هم کدام “خان” و نه کدام “اتل”ی برخواسته از محل پیدا شد تابه خود زحمت فکر کردن وعمل کردن درزمینهٔ استفاده از آب خروشان کنر برای آبیاری زمین های بایر این منطقه را بدهد.

برای این ها آسان بود که فرمان صادر کنند ، نظامنامهٔ ناقلین ترتیب نمایند وبه موجب آن زمین های آباد شده توسط دیگران را غصب نموده به مردمان مورد نظر خود توزیع نمایند ؛ ویا اینکه زمین هابایر را با آباد کردن نهر های همچون اجمیر ، گورگان ، ارچی ، چهاردره ، علی آباد وهژده نهر توسط کار اجباری (بیگار) مردم بومی ولایات تخار ، قندور ، بغلان ، سمنگان وبلخ به “ناقلین” مورد نظرشان حتی مردمان آنطرف سرحد توزیع نمایند زیرا حاکمان جبار لازم نمی دیدند این زمین هارا به دسترس دهقانان بی زمین ، کم زمین وللمی کار این ولایات قرار بدهند ..

به هرحال بعد سالها جنگ وخونریزی وبازشدن پای موسسات مدد رسان خارجی ؛ مردی از آنطرف بحر ها از کشورجاپان ( سرزمین آفتاب) پیدا شد ؛ عقلش کار کرد که چراازین رود خروشان برای شرب زمین ها مجاور استفاده نشود ؟ گرچه داکتر طب بود ولی با استفاده از پول خیرات جمع آوری شده ازمردمان کشورخودش دست به اعمار سربند وحفر کانال برای آوردن آب بالای دشت سوزان گمبیری زد که حاصل کارش برای مردمان منطقه کشت وزراعت بر روی زمین های حاصل خیز تاره زیر آب آمده بود…..
ولی پاداش وی کشتن بیرحمانهٔ این مدد رسان بی توقع وانسان خدمتگذار محتاج ترین مردم روی زمین به دست تروریستان برخواسته از سرزمین های دو طرف مرز “دیورند این خطر ناکترین جای بر روی کرهٔ زمین” بود !
روح داکتر ناکامورا ابن خدمتگار انسان وانسانیت شاد !
ننگ ونفربن بر تروریستان این دشمنان انسان وانسانیت !

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا