حالاکه باز سفرهای مرموز و مذاکرات پشت پرده ی زلمی خلیلزاد با طالبان آغازیافته و جنرال مارک میلی لوی درستیز جدید امریکا از حضور دوامدار سربازان امریکایی در افغانستان سخن میزند ، هموطنان صاف دل ما باید بدانند که :
رهایی انس حقانی ، حافط رشیدعمری و حاجی مالی خان مسوولان اول انفجارات هولناک کابل و قاتلان خون آشام هزاران سرباز و هموطن بیگناه ما در برابر رهایی دو استاد امریکایی ، عمده ترین هدف مذاکرات میان امریکا و طالبان و روشن ترین مقصد ترفند بازی های رییس جمهورغنی و مسوولان اول امنیتی کشور بوده است .
رهایی این خفاشان ِ سیاه دل ( که رهبران حکومت ، لاف زنان آن را همواره خط سرخ خویش اعلان نموده بودند ) ، خنجر خونینی است برقلب مادران و خواهران داغدار ما که عزیزان شان را درانفجارات مختلف سازماندهی شده توسط این جانیان ازدست داده اند .
این رهایی خونین که درست پس ازاظهارات لوی درستیزجدید امریکا وسفرمرموز رییس سازمان جهنمی آی اس آی پاکستان به کابل صورت میگیرد ، آزادی هزاران قاتل دیگر را نیزدرقبال خواهد داشت .
مردم باید بدانند که پس از رهایی این سه قاتل نام داربه فرمان رییس جمهورغنی که به ادامه ی رهایی نه صد آدمکش طالب به فرمان وی صورت گرفته است ، دیر یا زود همه ی قاتلان که تعداد شان به یازده هزارتن میرسد ، از زندان ها رهاشده به میدان های نبرد – بخصوص نبرد در شمال – فرستاده خواهند شد .
با رهایی این قاتلان از زندان ، جنگ پایان نخواهد یافت ؛ زیرا :
ــ طالب هنوز بهانه ای برای ادامه ی حضور امریکاییان و در نتیجه ادامه ی غارت منابع گرانبهای زیرزمینی ما و ادامه ی کشت و قاچاق مواد مخدرتوسط امریکاییان است.
ــ طالب هنوز بهانه ای برای چاق تر شدن مافیای اقتصادیِ میلیاردران امریکایی و نوکران افغانی الاصل شان ( باند های مافیایی حامدکرزی ، محمد اشرف غنی و مافیای جهادی ) است .
اگر طالب بهانه نباشد ، چگونه میتوان باور کرد که یک مملکت مقتدر دنیا همچون ایالات متحده ی امریکا با کلیه متحدان قدرتمند نطامی اش در جهان ، توان تنبیه یک گروه بی سر و پا را که خود ایجاد نموده اند ، نداشته باشد ؟!
اگر طالب بهانه نباشد ، چگونه میتوان باورکرد که دولت معظمی چون امریکا که همواره لاف دفاع از دموکراسی و حقوق بشر برزبان دارد ، از یک گروه افراطی مذهبی خون آشام ، چاپلوسانه صلح ، عدالت و دیموکراسی را گدایی نماید ؟
ناظران اوضاع افغانستان به این باوراند که اینها همه یک بازی است و این بازی با ورق طالب و در نتیجه بی ثباتی و جنگ در افغانستان تا زمانی ادامه خواهد یافت که مردم با هوشیاری و اتحاد آهنین دربرابر طالب و طالب سازان سیاهکار بایستند و شجاعانه از حق تعین سرنوشت شان بدست خودشان پاسداری نمایند .
