انتخابات افغانستان در آیینهٔ رسانه های جهان

افغانستان در آستانهٔ برگزاری انتخابات ریاست جمهوری قرار دارد.انتخابات عالیترین نمایش دموکراسی است. اما این دموکراسی درزیر سایه ناتودر گهوارهٔ نظام های انتخاباتی در افغانستان با مرض جعل وتقلب مصاب گردید وجان سپرد. نتایج حاصله از نظام های انتخاباتی استقرار نظام های ناعادلانه، استبدادی ناکارآمدوضعیف ،تشدید بحران،گسترش پهناوبسترتروریسم وطالب ، غارت، چپاول ،فساد، فقر،ناامیدی، از هم گسیختن شیرازه های اجتماعی، برانگیختن تضاد های قومی وغوطه ور ساختن افغانستان در درون امواج طوفانها بود.
واژه های” دموکراسی’ و”انتخابات “که مقدم اش گشایشگر دریچهٔ امید برای مردم افغانستان بود، رنگ باخت وبه صحرای ناامیدی سفرکرد.
به باورسران کاخ سفید ،انتخابات، یکی ازبارزترین اقلام صادراتی آمریکا است که درسایهٔ اشغال،طعم مزیت دموکراسی را برای مردم افغانستان ارزانی فرمود.
اما هدف اصلی آمریکا از کارزارانتخابات در افغانستان، پوشش اشغال وصیقل بخشی اهداف استراتیژیک، مشروعیت بخشیدن نظام تحت الحمایه، تحکیم پایه های استعماری ونمادفرآورده های لشکرکشی آنکشور برای نمایش استقرار نظام دموکراتیک دردید جامعه جهانی وشهروندان آمریکامیباشد.
آمریکا، کشوری که تاکنون حدود ۱.۳ تریلیون دالر بخاطر اهداف استراتژیک اش در افغانستان سرمایگذاری نموده است، چگونه ممکن است، تامقدرات سیاسی جامعه افغانستان راروی کف دست آدم نا آشنا بگذارد، تابرخلاف اراده کاخ سفید ازدرون صندوق آهنین انتخابات سربیرون آورد؟
اماسوگوارانه، انتخابات سال روان دریکی از برهه های بحرانی افغانستان در درون دود باروت صورت میگیرد. هرگاه بطرز معجزه آمیز این انتخابات مسیر عادلانه وشفاف را بپیماید ومنتج به استقرار نظام فراگیر،شایسته سالارومشارکت ملی گردد، کمترین مفاد آن انهدام پایه های طراحی شدهٔ نظام امارتی است که در اسلام آبادپاکستان مهندسی شده است.
سوگوارانه رخ‌نمایی تصاویر تقلب آمیز انتخابات ریاست جمهوری وپارلمانی پیشین که تحت سایه حضور آمریکا در افغانستان، برتافته شد، این امید هارا مکدر ساخته و به گمان اغلب دولت برآمده از انتخابات آتی کماکان بدون هیچ لغزشی در مسیر معاملات سیاسی و اهداف آمریکا شاهراه برنامه ریزی شده را طی خواهد کردودرگذرگاه جنگ وخشونت ودر سمت پروژه های استراتژیک آمریکا پیش خواهد رفت.
رسانه های جهانی در جهان، رخداد های سیاسی از جمله پروسه انتخابات در افغانستان را از نزدیک دنبال نموده و چالشهای اساسی آنرا تصویر می‌بخشند.
اخیرآگزارشگر روزنامه گاردین بنام« اما گراهام هریسن»با بازدید از افغانستان وضمن گفتگو با شهروندان جامعهٔ افغانستان گزارشی را تهیه نموده وانرا تحت عنوان “رای دادن به معنای دیوانگی است.خشونت وتقلب انتخابات را تحت سایه قرار داده است”به نشر سپرده است.
نویسنده در نخستین کلام اش اظهار میدارد: افغانستان باید طی این هفته رئیس جمهور جدید را انتخاب نماید. اماهمه انتخابات در یک دهه گذشته با تقلب وخشونت روبرو بوده است. نظر سنجی ها نشان میدهد که این نگرانی ها در حال افزایش است. ممکن است بدترین وضعیت در جریان انتخابات،رُخ دهد.
این در حالی است که جنگ با شدت بی سابقه ای درجریان است. تنها هفته گذشته زمانی که طالبان یک بیمارستان را درجنوب مورد حمله قرار دادند و یک حمله هواپیمای بدون سرنشین آمریکا به گروه از مردم در شرق افغانستان تلفات سنگینی بجا گذاشت ”
نویسنده گاردین با توجه به تجارب تلخ پیشین پروسهٔ انتخابات دیدگاه خود را مطرح نموده اذعان میدارد:”انتخابات امسال به طورمؤثرتکرار مسابقات انتخابات سال ۲۰۱۴ است. هنگامی که نتایج آن آنقدر با کلاهبرداری پیچیده شدو به شدت مورد اعتراض قرارگرفت،تا که آمریکا مجبور شد برای بنیادگزاری دولت وحدت ملی قدم بردارد.
درین انتخابات به تعداد۱۸ کاندیدا وجود دارد اما فقط دو مرد که شانس واقعی پیروزی دارند،رئیس جمهور فعلی اشرف غنی و رییس اجراییه عبدالله عبدالله است که مدت پنج سال، خصومت تلخ یی را زیر چترحکومت وحدت ملی خود گذرانیده اند وهردو معتقدند که اکنون می توانند کنترل دولت را به دست گیرند.
اما در حالی که هر دو مرد دارای تکت قوی هستند ،بنظر میرسد درین انتخابات تقلب بیشتر غیرقابل اجتناب است و احتمالاً سبب نگرانی امنیتی وسرخوردگی سیاسی خواهد شد. بسیاری از تحلیلگران بیم دارند که این مسابقه بطور مجددهمچون مسابقات سال ۲۰۱۴ باعث تکرارمنازعات جدال برانگیزونتایج آمیخته باجعل رادربرخواهد داشت”
نویسنده با نقل از یکی ازشهروندان افغانستان مبتنی برواکنش جامعه حول کارزار انتخابات اذعان میدارد” بعد ازانتخابات کشور دربحران غوطه ورخواهد خواهد شد وافغانستان را به سمت فروپاشی سیاسی همه جانبه سوق خواهد دادکه پیامد آن به طرزبالقوه تیغ طالبان را آبداری نموده وپروسه صلح راتضعیف خواهد ساخت”
نویسنده ،شرایط امنیتی وسطح نارضایتی جامعه از دولتمردان موجود را مورد کنکاش قرار داده مینگارد: “حتی در مناطق امن ، برخی از رای دهندگان پس از پنج سال از حکومت غنی و عبدالله، که آنها نتوانسته اند خشونت را مهار نموده، برای جلوگیری ازبحران اقتصادی، یامقابله بافسادی که درسراسرکشور و درتمام سطوح دولت وجود دارد مقابله کنند،به ستوه رسیده اند.
از جمله ۷۳۶۶ مرکز رای دهی ،حدود یک سوم آن بسته خواهد شد ، زیرا نیروهای امنیتی نمی توانند از آنها محافظت کنند، همچنان به علت فقدان نقشه های محلات رای دهی از سوی حکومت، پیدایش مراکز الترناتیف رای گیری برای رای دهندگان دشوارخواهد بود”
نویسنده رویکرد تقلب واثرات تاریخی آنرا مورد نگرش قرار داده خاطر نشان میسازد: “حتی اگر شهروندان افغانستان بدون توجه به نگرانی های امنیتی به حد کافی به مراکز رای دهی حضور یابند، هنوز هم نگرانی های جدی درباره تأثیرات تقلب باتوجه به پیشینه های انتخابات قبلی که در مقیاس بزرگ مهندسی شده بود، باقی خواهد بود.
شدت فساد ناشی از سیستم انتخاباتی در اوایل این ماه زمانی به نمایش درآمد که روسای سابق هر دوکمیسیون انتخابات و کمیسیون شکایات انتخاباتی همراه با ۸تن از همکاران شان، در پیوند باتقلب در پروسه انتخابات به مدت ۵ سال زندانی گردیدند”
نویسنده به واکنش نمایشی کاخ سفید حول انتخابات اشاره نموده اذعان میدارد” ضربات بیشتر به اعتمادرای دهندگان زمانی وارد آمد که قبلأ ایالات متحده مبلغ ۱۶۰ میلیون دالر کمک مالی را برای افغانستان به استناد به فساد دولت و پیوند آن به تصمیم انتخابات ،قطع نمود”
از نظر نویسنده ،سیستم جدید بایومتریک که برای تشخیص هویت رأی دهندگان است، برای کاربران آن غرض استفاده درست ،آموزش صحیح داده نشده است و نمی‌تواند نقش موثر را در جلوگیری از تقلب ایفا نماید.
یکی ازبارزترین شاخص انتخابات موجود، آمیزش رنگهای سرخ،سیاه وسبزسیاسی است که بدون توجه با ماهیت سیاسی دولت هاوماموریت راهبردی آن، توسط اندرکاران “چپ نما” در یک مسابقه کم‌نظیر دردرازنای حیات سیاسی سازمانهای چپ وترقیخواه در نهایت درفش بازیگران اصلی جهانی بویژه آمریکا را پررنگ ساخته است.
چپ بخاطر بقا وحفظ هویت سیاسی اش ،نیاز به بازنگری فکری واندیشوی دارد ونجات آن در دستور کار تاریخ قرار دارد؛

منابع:

Guardian‘Voting means you’re crazy’: violence and fraud overshadow Afghanistan poll،sun 22sep 2019

By Emma Graham-Harrison in Kabul