جنرال دوستم با کودتای انتخاباتی اشرف غنی احمدزی معاون نخست ریاست جمهوری شد، اما او هیچگاهی به طور سمبولیک هم نتوانست درین پست به تمثیل بخشی از قدرت بپردازد و بیشتر این برهۀ زمانی را در تبعید خود خواسته در ترکیه سپری کرد.
طوریکه همه میدانند ومیدانیم جنرال بارها خواهان مبارزه با طالبان شد و با ساز وبرگ گستردۀ نظامی به این مصاف شتافت، اما در عوض اقدامات نظامی جنرال در شمال بیشتر معطوف به جنگ و کشمکشهای خونین دو جامعۀ برادر ازبک وتاجیک، دوجامعه دارای سرنوشت مشترک ملی وسیاسی وهمزنجیر در استانهای فاریاب، سرپل، تخار و تعداد دیگری از آستانهای شمال شد. در واقع جنرال به بهانۀ مبارزه با طالبان با برداشتن فرماندهان نظامی جمعیت اسلامی و تصفیه مخالفان درون اجتماعی جامعه برادر ازبک پرداخت و طالبان کماکان حضور نظامی وسیاسی شان را با حمایت کرزی ــ احمدزی و ناتو زیر رهبری امریکا در شمال حفظ کردند.
با همه پلوفهای سیاسی و نظامی جنرال در مورد مبارزه با طالبان، واقعیت امر اینست که جنرال دوستم آن طوریکه خود ادعا دارد، به پیکار طالبان نرفت و بازیهای او بیشتر تصفیه رقیبان در شمال بود. در مرحلۀ نخست هجوم طالبان و همکاری آنان با جنرال ملک خان بعد از فروپاشی حکومت مجاهدین درکابل و شکست اسماعیل خان در هرات، شمال در کمتر از چند ساعت از فاریاب تا بغلان سقوط کرد، مرحله دوم وسوم هجوم طالبان به شمال به همین گونه رقم خورد و هر بار جنرال بدون کدام مقاومت محسوس رهسپار ترکیه میشد.
پس از پروسه بن جنرال دوستم با اتحاد های دوره ای با تیم کرزی و احمدزی بیشتر به شعله ور ساختن جنگ جوامع برادر ازبک وتاجیک در شمال مبادرت ورزید و مخالفان سیاسی خود را از درون جوامع برادر ازبک و ترکمن تصفیه کرد و یکی از عوامل اصلی تقویت نظامی و سیاسی طالبان در شمال نیز همین استخوان شکنی های درونی بوده است. تیم فاشیستی کرزی ــ احمدزی هربار از کارت جنرال دوستم در بازیهای پیچیده ای سیاسی و اجتماعی به سود خود استفاده کرد و هر زمانیکه به مشکل انتخابات وسرکوب حریفان سیاسی و اجتماعی نیاز احساس کرد، جنرال را از تبعید برگردانده و به حیث افزار ازان کار گرفته است.
این بار نیز اشرف غنی احمدزی فرستادن اورا به شمال برای امتیاز گیری بیشتر سیاسی و چانه زنی بر سر ابقای حاکمیتش در مذاکره با طالبان در قطر به عنوان باجگیری و تهدید در مذاکرات و مبارزه با رقبای انتخاباتی خود در شمال مد نظر قرار داده است. این در حالی است که جنرال چندی پیش حمایت خود را از تکت انتخاباتی داکتر عبدالله اعلام کرد؟! با این موش و پشک بازی تکراری و یکنواخت با کارت دوستم و باز کردن جبهه سیاسی ونظامی دیگر درونی در شمال بازهم اشرف غنی احمدزی امتیاز خواهد گرفت و جنرال مانند همیشه ازین بازی نیز دست خالی برخواهد گشت.
مگر جنرال دوستم نمیداند، که کرزی واشرف غنی از مهره های اساسی طالبان اند؟ در واقع این هردو، طالبان را با امکانات حکومت در شمال جابجا کردند و ماشین فروپاشیدۀ جنگی آنان را با کمک پاکستان و سخاوت امریکا تقویت کردند. در چنین لحظات سرنوشت ساز برای مردم وکشور دادگاه عادلانه تاریخ حکم از جنرال دوستم میخواهد، باید ازین بازیهای تکراری ومحکوم به شکست بیرون شود و پا را از گلیم بازیهای فاشیستی و تمامیت خواهی جمع کند. همانگونه که برگشت امارت اسلامی طالبان تحت نام اداره موقت، انتقالی و یا هر نام دیگر فاجعۀ قرن را برای مردم وکشور رقم خواهد زد، ابقای اشرف غنی احمدزی در قدرت از طریق یک کودتای دیگر انتخاباتی، سیاست وتفکر فاشیستی را در کشور نهادینه خواهد کرد، چنانکه تا حال شاهدش بودیم وبودند.
راه حل اینست که سران مقاومت دیروز، که غرق درمعامله گری برای ثروت و قدرت اند، اگر برای یک بار هم شده در برابر تاریخ وسرنوشت سیاسی وملی مردم احساس مسئولیت کنند و روند این بازی فاجعه بار بازگشت مزدوران پاکستان را به گونه متحد برگردانند. این نیروها باید بتوانند به جای بیعیت سیاسی به طالبان و افزار قرار گرفتن در دست غنی، بر برگزاری انتخابات ازاد، شفاف و عادلانه زیر رهبری یک مرجع بیطرف بین المللی به عوض کمیسیونهای انتخاباتی غنی تاکید کنند؛ از تمام انرژی وامکانات خود برای اصلاح قانون اساسی و قانون انتخابات استفاده کنند؛ وبرای نامتمزکز شدن و دموکراتیزه کردن حیات اجتماعی از طریق ایجاد یک نظام جمهوری پارلمانی صدارتی تلاش کنند. لحظه های تاریخی که باید این سران تصمیم بگیرند، فرا رسیده است و اگر این فرصت را ضایع کنند، فردا دیر خواهد بود. با سکوت مرگبار آنان در برابر اتحاد گروه های فاشیستی وتروریستی و ایجاد امارت طالبانی، مردم در چنگال فاشیزم وتروریزم هرچه بیشتر خورد وخمیر خواهند شد. ندای زمان، تاریخ و پاسداری از ارزشهای انسانی و ملی از شما میخواهد مسئولانه موضعگیری کیند!
