خبر و دیدگاه
دو دشمن خونی ملت ها
« قسمت اول »
تحقیقات وتجربه زندگی دانشمندان
گواه بر آنست که :
( هر ملتی دو نوع دشمن خونی دارد .
اول کسانی که به قانون پشت پا میزنند .
و بعد کسانی که بادقت بیش ازحد انرا اجرا می کنند . )
« البر – کامو »
واقعیا این دو دشمن خونی ملت ، جوانمردی خویش را در فاجعه سازی ، ترور ، غارت ، آزار واذیت مردمان کشورش می بینند .
زندگی فاجعه آمیز این دشمنان خونی ملت ، زاییده سرشت حیوانی آنان است وریشه در دید و بینش محدود شان دارد .
اینان در فشار از بخش حیوانی وجود شان از رشد وتکامل انسانی باز مانده اند ونمیتوانند قابلیت های انسانی و امکانات تکاملی فکری را بکار گیرند .
نباید با این دشمنان خونی ملت معامله کرد ، اگر با تحمیل فشار ضرورت به معامله پیش اید ، طوری معامله کن که ظفر با ملت ولجن مکان قانون شکن گردد .
بیاد داشته باشید که هیچ گاه این دشمنان خونی ملت را ضعیف وزبون نپندارید ، زیرا خطرناکترین دزدان بین المللی درحمایت شان اند ؟ .
قانون شکنان دشمن خطرناک و آشتی ناپذیر با ملت وکشورند، دروغگویی وعوامفریبی مسلک شان است ، پیمان شکنی یکی از شاخه های ، عمل قانون شکنی وفریب است .
قانون ستیزان ، برای توجهه اعمال شان به اسناد سازی و تقلب ، توطیه وسبوتاژ تکیه میکنند ، زیرا زندگی وقدرت آنان در لبه پرتگاست وانگاه در برابر هر واقعیتی چشم پوشی وانکار در پیش میگیرند ، عاقبت از رسوایی ها به خشونت وترور ، دهشت وحشت پناه میبرند ، وبا مهارت عوامفریبانه ، خوشباوران و ساده فکران را با سخاوت های مقام وامتیازات مالی بدنبالش میکشانند تا بروز های رسوایی در برابر ملت ، حلقه جرمش را به گردن آنان بیاندازند وبا چنان ترفند مهیلانه توام باتهدید ، میخواهند صدای اعتراضات و نافرمانی های مدنی مردم را مهار کنند ؟
واقعیت اینست ، آنچه انسان را از حیوان متمایز میسازد ، صداقت، احترام به قوانین وتطبیق آن ، وفا به تعهد است که انسانیت را به نمایش میگذارد واو را مفتخر به اشرف مخلوقات می سازد .
درکشوریکه ساکنانش زمام امور شانرا به قانون شکنان ، غارتگران وافرادانسان ستیز وغیر مسوول می سپارند ، سرنوشتی مانند کشور ما خواهند داشت؟ .
کشور ما دربند همین ادمک هاست که باید نجات یابد ، نجات کشور ما خدمتی است که کسی جز مردم ما نمیتواند به این کشور ارزانی کند ، درین امر مبارزه ازادیخواهانه نیاز است ، در میدان مبارزه راه های منطقی تری برای پیروزی بایدپیدا کرد ، ونخستین گام ، فکر کردن به عواقب جنگ تحمیلی وکشمکش های سیاسی قبلاسازمان یافته ، باید معطوف گردد .