افغانستان میدانگاه یک نبردبزرگ جهانی

پیوستن روسیه ،چین،پاکستان وایران در جبهه ضد داعش در افغانستان؛
طوفانهای بزرگ سیاسی در راه است.
آغاز سخن:
موجودیت پایگاه های نظامی آمریکا در افغانستان وپروژه های راهبردی مربوط ، به چالش بزرگ منطقه ای مبدل شده وتخمه های عقد”پیمان امنیتی” آمریکادر افغانستان در حالت جوانه زدن است،عطر این شگوفه ها،لشکری از خفاشان جهانی را به سمت افغانستان به پرواز درآورده است.
خطوط جدید استراتیژیک بر نقشهٔ جنگ افغانستان ترسیم گردیده و آمریکا بخاطر اجتناب از تکرار شکست خفت بار ویتنام،افغانستان را در معرض معامله قرار میدهد،تاخود بدون گزند ازین ساهل خون وآتش فرار نماید.
حضور ارتش اسرائیل وامارات متحده در افغانستان ،تدارک نفت لازم را برشعله های این جنگ فزونی بخشیده است.
شطرنج بازان اصلی حوزه سیاست افغانستان ،سرعت حرکات دانه ها را شتاب بخشیده اند.

دو تیم بزرگ جهانی برای فینال مسابقات آمادگی میگیرند.
افغانستان بنا برارزان بودن مواد سوخت انسانی وسرزمین بی صاحب به حیث میدانگاه اصلی نبرد شرق ‌‌‌‌‌‌‌وغرب انتخاب گردیده است.
درین بازی سرنوشت ساز به عوض کاربرد سلاح هستوی فاکتور “اسلام گرایی” نقش مهیب ترین سلاح را درین قطب بندی مشخص خواهد ساخت.
در حال حاضر “طالب” و”داعش” نقش آفرینان این بازی مرگ وخون وآتش بوده وفاکتور عوام‌فریبانه”صلح “و “دموکراسی”پرده پرداز این بازی اند.
اخیرآ آمریکا گفتگوی غیر مستقیم را با طالبان در قطر براه انداخته است.کشور های امارات و عربستان سعودی در چشم انداز نبرد با ایران ،آمریکا را درین پروژه همراهی مینمایند.
رسانه های جهانی گزارش می‌دهند که “مبتنی بر بیانیه های مقامات آمریکایی، گزارشات رسانه ای وتحقیقات “گروه بحران”، واشنگتن آمادگی دارد که به طور مستقیم با طالبان مذاکره نموده و مسئله خروج نیروهای امریکایی را روی میز قرار دهد.”(۱*)
در چشم انداز پروسه صلح با طالبان، آمریکا تحفهٔ را که باید برای طالبان و درنهایت پاکستان سخاوت نماید عبارت از واگذاری بخش اعظم اقتدار سیاسی ویاهم ارائیه بخشی بزرگی از جغرافیای افغانستان خواهد بود.
دکتر غنی به مثابه مجری برنامه های غرب ،وبرهم زدن شیرازه های مردمی رژیم ، بستر لازم را برای این نبرد در قلمرو افغانستان مساعد ساخته وخود را درگوشهٔ از کاخ به اسارت کامل درآورده است.

درین حال با توجه به وزش طوفانهای شدید سیاسی در آینده ،و بخاطر جلوگیری از فاجعهٔ دهه نود،افغانستان به ظهور «نیروی سوم »با پیشقراولی نیروهای ملی وترقیخواه در چهارچوب جبهه گسترده ملی نیازمند می‌باشد.
قدرت های بزرگ جهانی وکشور های هم مدار آنها افغانستان را به شکارگاه خود درآورده اند‌.برحسب گزارشات رسانه های معتبر جهانی وبا استناد از مقالهٔ M.k bahadrakumar نویسنده معروف هند ، اخیرأبه تاریخ ۱۱ جولای تجمع بزرگی به اشتراک نمایندگان سران اطلاعاتی روسیه ،چین ،ایران وپاکستان در اسلام آباد برگزار گردید.درین نشست بی‌سابقه سران سرویس های اطلاعاتی هر چهار کشور فیصله نمودند تا نیروی مشترکی را در نبرد علیه داعش در افغانستان تشکیل دهند.(۲*)
مبتنی بر این گزارشات ،رویکرد جدید خط مشی استراتژیک در درگیری افغانستان در هفته گذشته مورخ ۱۱جولای زمانی جلوه یافت که اسلام آباد یک نشست غیرعادی از سران سازمان های اطلاعاتی روسیه، چین و ایران را برگزار کرد.
ماسکو به طورآگاهانه این رویداد را برای چشم انداز اقدامات خود وبخاطر پیشگیری از تصورات اشتباهی رسانهٔ ساخت.
بر قول نویسنده ،این نشست بر اقدامات مشترک برای متوقف ساختن گروه تروریستی داعش در راستای تهدید مرزهای این چهار کشور تمرکز داشت.براساس منابع روسیه تاحال به تعداد ده هزارتن از جنگجویان داعش از مجموع ۳۴ ولایت افغانستان بر ۹ ولایت مستقر گردیده اند.
این مقاله خاطر نشان میدارد”چهار کشور شرکت کننده “به درک اهمیت اقدامات هماهنگ شده برای جلوگیری از تحرکات وورود تروریست های داعش از قلمرو سوریه و عراق به افغانستان، جایی که وجود آنها خطرات معینی را برای کشورهای همسایه به ارمغان می آورد،پی برده اما آنها همچنین بر نیاز هماهنگی پتانسیل منطقوی برای کوشش های تامین صلح در افغانستان تاکید داشتند.”
واضح است که دولت های منطقه ای خواستار گفتگو بیشتر در زمینه صلح در افغانستان هستند. مبتنی براین گزارش،سه انکشاف جدید در اواخر هفته نیز نشان دهنده تغییر جدید در منطقه است:
نخست میتوان ازسفرسه روزه رییس ستاد نیروهای مسلح ایران، جنرال محمد باقری، بنا بردعوت جنرال قمر باجوا،رییس ستاد ارتش پاکستان، به تاریخ ۱۵ جولای یاد آوری نمود.
این اولین بار از زمان انقلاب اسلامی ایران است که
رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح ایران از پاکستان بازدید کرد. بدون شک این دیدار قدرجویانهٔ تهران بخاطر آنست که پاکستان دیگر در مدار ایالات متحده نیست.
طبق گزارشات رسانه های پاکستان،جنرال باجواخاطرنشان ساخت که همکاری نظامی پاکستان با ایران”تأثیر مثبتی بر صلح و امنیت منطقه خواهد داشت.” سپس جنرال باقری به رسانه های ایران گفت که ایالات متحده و متحدان آن به دنبال تضعیف امنیت در منطقه هستند. ایران و پاکستان “موظف به انجام اقدامات” برای حفاظت از صلح و امنیت در منطقه می‌باشند.
با توجه به سابقه تردد تروریسم در مرزی های پاکستان، تهران مشکوک است تا مبادا دستان مخفی قدرت های خصمانه درین گذرگاه نهفته باشد. بنابراین، محاسبات ایران در خصوص” بازگشت” عربستان سعودی وامارات درست پس از غیبت طولانی مدت آنها به شطرنج افغانستان در تداوم تئاتر رقابت های بازی ژئوپلتیکی در حوزه خاور میانه استوار است.
جالب اینکه اگرچه فعالیت پیشگیرانه جدید عربستان سعودی-امارات با گسترش مداوم داعش درافغانستان همخوانی دارد،اما حال دوکشور خلیج فارس در راستای تضعیف طالبان که خود در دهه ۱۹۹۰ برای ظهور آن تلاش نمودند،اقدامات شانرا سمت وسو می‌بخشند. دولت کابل به تاریخ ۶جون ، اعزام نیروهای ویژه امارات متحده به افغانستان را تصویب نمود.
خانواده فاسد وخون آشام آل سعود که مستدام برای انهدام کشور ها، دین را وسیله بازی واهداف خائنانه خود ساختند،اینبار تلاش نمودند تا ازین حربه علیه مخلوقات خود شان که افغانستان را به رود خانهٔ خون در آوردند،استفاده ابزاری نمایند.چنانچه این گزارش خاطر نشان میدارد”به تاریخ ۱۱-۱۲ جولای، عربستان سعودی یک کنفرانس علمای دینی را در شهرهای جده و مکه برگزارکرد که علیه”جهاد”طالبان درافغانستان” فتوا “صادر کرد. واشنگتن با تشویق حرکت موازی عربستان-امارات نشان میدهد که تلاش های هماهنگ برای تضعیف طالبان که ارتش آمریکا برای شکست آن قادرنشد در جریان بوده ازین‌رو طرح مصالحه با طالبان را مطرح میسازد.”
با این حال، برعکس تغییرات پارادایم منطقه ای در مورد طالبان در حال انجام است. فرستاده ویژه رئیس جمهور روسیه در افغانستان، ظمیرکابلوف، در آخر هفته اعلام کرد که ماسکو پیشنهاد می کند که طالبان را به دور دوم ابتکار منطقه ای روسیه در افغانستان،که انتظار می‌رود تا در اواخر تابستان امسال برگزار گردد،دعوت نماید.
کافی است بگویم که سیاست روسیه به تدریج خطوط جنگی جنگ طالبان در برابر داعش در افغانستان را دوباره تعریف نموده و احتمالا ایران، چین و پاکستان با این تفکر روسیه هماهنگ هستند.
این مقاله حول تحرکات دیپلماتیک واشنگتن تمرکز نموده اذعان میدارد”بااین حال، در تجزیه و تحلیل نهایی، این تعامل بالا با گزارش های اخیر که رئیس جمهور ترامپ ممکن است دستورالعمل بررسی بازنگری استراتژی سال پاراش در باره افغانستان را داده باشد، هماهنگ است.
در واقع، سفر ناگهانی مایک پومپو وزیر امورخارجه ایالات متحده به تاریخ نهم جولای در کابل ، وجود فشار منطقه ای راتقویت کرد.پمپو در ادامه سفرش بطرز غیر منتظره در کابل خاطر نشان ساخت “استراتژی” اداره ترامپ دردولت کار می کند”
اما پس از آن، به جای اینکه از ارتش ایالات متحده ستایش کند، به جای آن فوریت پروسه صلح را با طالبان تأکید کرد. پومپو پیشنهاد داد که ایالات متحده “پروسهٔ صلح را تسهیل بخشیده ،در آن مشارکت نموده واز آن حمایت خواهد نمود.” وی سپس به طور معناداری اضافه کرد: “ما انتظار داریم که این مذاکرات صلح شامل نقش بازیگران و نیروهای بین المللی نیز گردد”

منابع:

(۱*)The New Arab ,Building on Afghanistan’s fleeting ceasefire20July 2018
(۲*)Asia Times ,Regional states muscle in to seek abigger ‘say’ in Afghan conflict.19July2018