درین که مردم شریف و با همت ازبیک در یک اقدام بی سابقه با فداکاری و اتحاد رهبر مرده سیاسی شانرا با شان و شوکت زنده ساختند، شکی نیست.
در بیش از دوهفته اخیر زن و مرد، پیر و جوان ازبیک شجاعانه با شعار های آزادی قیصاری و برگشت دوستم وارد مبارزه شدند، امایک تعداد تاجیکان نیز علیه فاشیزم وارد میدان شده از زیر چادر ی زنان ازبیک داعیه حق طلبی خود را بلند کردند که بد بختانه زیر شعار های بلند ازبکی هیچ کسی آنرا نشنید.
متاسفانه ازبیکان معترض هیچ داعیه ی بزرگ و استراتژیک را برای نجات کشور از شر فاشیزم مطرح نکردند.
بزرگترین دست آورد مبارزات ازبیکان بازگشت دوستم از تبعید و معامله جدید دوستم با ارگ است.
برای پیروان جنرال دوستم اعاده حیثت رهبر محبوب شان بحیث یک شخص تبعیدی و متهم به تجاوز به ایشچی و نشستن در چوکی بی صلاحیت معاونیت غنی ارزش بلند تر از هر داعیه کلان دارد.
تصور عمومی اینست که زور مردم باعث شده، غنی به خواستهای ازبیکان تسلیم شود و برگشت دوستم را یک جشن و پیروزی تلقی می کنند.
اما در پشت این شادمانی هیجان انگیز یک توطئه ی بزرگی پنهان است.
هدف اساسی ارگ از بازگشت شکوهمند جنرال دوستم به کاخ صدارت نه ترس از اعتراضات مردم ازبیک است، بلکه تقویت موقعیت فاشیزم است ، طوریکه دوستم بار ها ثابت ساخته او در بدل یک امتیاز کوچک یک سرباز بسیار وفادار به فاشیزم است.
دوستم هر روز از ترکیه فریاد می زد و حتا صدای گیر یه او را همه می شنیدند ، که او را غنی تبعید کرده و مانع برگشت او به کشور است. اما جالب است در نخستین سخنرانی اش پس از ورود به کابل به دروغ بزرگ ارگ مهر تایید گذاشت و گفت که مریض بود. هم چنان دوستم بخاطر اجازه بازگشت به وطن و جشن استقبال از وی از غنی تشکری کرد.
ارگ در بدل تقویت قدرتش با سر پوش گذاشتن تجاوز دوستم به ایشچی عدالت و انسانیت را زیر پا کرد.
دومین هدف ارگ انتخابات پیش رو است که با معامله با دوستم می خواهد باز بر سر شانه های مردم ازبیک سوار شود.
توصیه من برای یک تعداد تاجیکان دلباخته دوستم اینست که بیش از این تخم های خود را در سبد دوستم نگذارید. از آوردن دوستم هیجان زده نشوید. از دوستم خیری به شما نمی رسد. از حضور عطا نور در کنار دوستم هم خیری به شما نمی رسد. چند روز بعد شاهد جنگ لفظی دوستم و عطا خواهیم بود.
حتا باور دارم که به ازبیک های فداکار هم خیر دوستم نخواهد رسید.
رنج ازبیکها محصول نبوغ فاشیزم در ارگ نیست، بلکه ثمره بازی خام دوستم است.
دوستم مانند مار زخمی است که به مجردی که زخمش التیام یابد در زیر سایه فاشیزم و پان ترکیزم اولین کسی را، که نیش بزند تاجیکان است، سپس نوبت هزاره ها می رسد.
توصیه دیگر من برای تاجیکان اینست، که ظرفیت اجتماعی، قدرت نظامی، نفوذ سیاسی و توانایی های کادری زن و مرد شما پنج چند برادران ازبیک در افغانستان است. تنها نفوس تاجیکان کابل و شمالی بزرگ بیشتر از تمام نفوس برادران ازبیک در چند ولایت شمال است.
منابع طبیعی، زمین، آب، راه های تجارتی ، انرژی و بنادر از هرات و فراه با ایران و ترکمنستان شروع تا حیرتان، شیر خان بندر و مرز های بیشمار بدخشان در بستر اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مردم تاجیک قرار دارد.
تاجیک ها بزرگترین قدرت اجتماعی سیاسی، فرهنگی، زبانی و کادری کابل، پایتخت افغانستان را تشکیل می دهید، که طرفداران دوستم محروم از آن هستند. اما بزرگترین ناتوانی شما عدم درک از قدرت و ظرفیت اجتماعی تان است.
شاید بزرگترین امتیاز دوستمی ها حمایت پان ترکیزم و همبستگی اجتماعی باشد که شما تاجیکان محروم از حمایت ایران و تاجکستان و کشور های دیگر هستید.
بیائید با اعتماد به نفس، با استفاده از ظرفیت ها و توانایی های بزرگ خود برای داعیه عدالت طلبی تان وارد میدان شوید.
توصیه آخر من به شما اینست، درست است، که از رهبران فاسد، بیکاره و خائن خود ناراضی هستید، اما در حسرت رهبری نظیر دوستم هم رنج نبرید. خوشبخت هستید که رهبری بدنام، فراری و تبعیدی نظیر دوستم ندارید، که سالی چند بار تجاوز جنسی بر ریش سفیدان قوم خود می کند و سالی چند بار فرار می کند و این و آن فاشیست رابه نوبت به سر گرده مردمش سوار می کند.
دوستم چی گلی را بر سر ازبیکان زده ، که رهبران بیکاره و بیچاره شما نزده است؟
