درین روز ها نور بلخ مثل ستاره درخشان بر تارک آزادگی، جسارت، مردانگی و حق طلبی در برابر زورگویان و تمامیت خواهان ارگ می درخشد. مردم های گوناگون از سراسر کشور برای بستن کمر او در یک نبرد سر نوشت ساز با بی عدالتی، زورگویی و حق ستیزی به بلخ می ریزند و با چشمان اشک آلود چشمان او را می بوسند و در آغوش می کشند و نفرت خدا به آدرس عبدالله نامرد، دروغگو و خیانت کار می فرستند.
واقعیت اینست که بوسه باران نور بلخ و نفرت باران از عبدالله را باید در چهارچوب منافع مردم نگاه کرد. مردم بیسواد اند، بیچاره اند، فقیر اند ولی منافع خود را خوب می دانند؛ خادم و خائن را خوب می شناسند، صادق و عوامفریب را خوب تشخیص می دهند.
واقعیت اینست که در دنیای منافع مردم مرز باریک میان محبت و نفرت وجود دارد.این مرز به سادگی از محبت به نفرت تبدیل میشود.
این مردمی که امروز نور بلخ را بوسه باران می کنند، سه سال قبل بیشتر ازین دریاهای بوسه را نثار عبدالله می کردند و حتا حاضر به قربانی پیش قدم های او بودند. او را مسعود ثانی تاریخ ساز می شمردند که معادلات قدرت استبدادی و غیر عادلانه را تغییر داد.
واقعیت اینست که حمایت مردمی، محبوبیت و شهرت جهانی که داکتر عبدالله سه سال پیش داشت در تاریخ معاصر افغانستان کم نظیر بود. حتا ابرقدرت جهانی نتوانستند از آن به نفع کامل تقلب سالاران قبیلوی چشم پوشی کنند و مجبور شدند قدرت را برابر تقسیم کنند. 
باید گفت حکومت وحدت ملی یک تحفه آمریکایی و یا حسن نیت اشرف غنی نیست، بلکه محصول قدرت بی نظیر مردم و مقاومت در برابر تمامیت خواهی قبیلوی است. این انگیزه قدرت مردمی به نوبه خود محصول جسارت، پایمردی و قربانی احمد شاه مسعود و استاد ربانی است که اعتماد به نفس و داعیه حق طلبی را در رگ و پود مردم نهادینه ساختند. این در حالی بود که مردم بحیث رعیت بی شعور و بی اراده سر تعظیم به هر ارباب فاشیست فرو می آوردند و اطاعت از ارباب را دین اسلامی و میهن پرستی می شمردند.
خیانت عبدالله به آرمانهای میلیونها انسان مردم را مجبور ساخت که با نفرت او را ترک کنند و در کنار نور بلخ ، که پرچم دادخواهی و حق طلبی را در برابر تمامیت خواهان ارگ بلند کرده به ایستند.
بدون شک تا زمانی مردم از نور حمایت خواهند کرد که در گفتار نه بلکه در عمل از داعیه مردم دفاع کند. هر نوع بازی با احساسات مردم این بوسه های عاشقانه و آغوش گرم مردمی را به نفرت و خشم تبدیل خواهد کرد و نور بلخ به ظلمت بلخ به سر نوشت عبدالله دچار خواهد شد.
