خبر و دیدگاه

مرز رسمی بین‌المللی دیورند و احساسات قومی

طبق تمام اسناد و مدارک بجا مانده تاریخی معاهده دیورند در نخست میان انگلیس و افغانستان توسط عبدالرحمن خان امضاء شده و مطابق این معاهده چهل میلیون پشتون و مناطق پشاور، پشتونستان، کویته، خیبر پختونخواه و… به انگلیس واگذار شد و در بدل آن عبدالرحمن خان مبلغ هنگفت پول و سلاح از طرف انگلیس ها دریافت کرد که با این پول و سلاح هفتاد در صد نفوذ هزاره ها را به قتل رساند، جوانان هزاره را به برده گی و کنیزی کشاند، زمین های هزاره ها را به زور غصب کرد، در شمالی تاجیکها و اوزبیک ها را به توپ بست و هزاران جنایت دیگر را مرتکب شد و ملت آزاده ما را با پول و سلاح انگلیس سرکوب کرد.

در واقع اگر پول و سلاح فروش پشتونستان و پشاور و غیره نمیبود عبدالرحمن خان حکومت کرده نمیتوانست و امروز در این ملک پشتونها حکومت کرده نمیتوانستند؛ به هر حال بعد از مرگ امیر عبدالرحمن خان پسر اش امیر حبیب الله خان معاهده دیورند را که پدرش امضاء کرده بود تایید کرد و پذیرفت که مرز بین انگلیس و افغانستان همین خط دیورند است و افغانستان بالای این مناطق هیچ ادعای ندارد، پس از آن امان الله خان دو بار یکی توسط پدر زن اش محمود طرزی و یکی توسط پسر عمه اش این مرز را تایید کرده و به رسمیت شناخت، نادر شاه چون با کمک مستقیم انگلیس به قدرت رسید هم مرز دیورند را تایید کرد، پسر اش ظاهر شاه هم مرز دیورند را پذیرفت. اما در سال ١٩۴٧ زمانیکه پاکستان استقلال خود را از هند گرفت و بعد در سازمان ملل به عنوان یک کشور مستقل پذیرفته شد نماینده ظاهر شاه هم به دولت مستقل پاکستان با همین اراضی اش رای داد و به معنی دیگر مرز دیورند را پذیرفت و مرز دیورند به عنوان مرز رسمی بین الملی توسط تمام کشور های جهان پذیرفته شد.

حالا پشتونها به هیچ عنوان حق ندارند بالای این مرز بین الملی دعوا کنند و از لحاظ حقوقی هیچ دلیلی هم برای به رسمیت نشناختن و الحاق دوباره پشتونستان با افغانستان ندارند و به همین دلیل است که به دادگاه‌های بین الملی برای حل و فصل این موضوع نمیروند؛ اما بحث قومی احساساتی و غیر عقلانی دیورند را که پشتونهای فاشیست مطرح میکنند درست نیست و فقط مصرف داخلی دارد برای مطرح شدن. مانند ملت پشتون ملت های تاجیک/فارس، اوزبیک و ترکمن و بلوچ هم تقسیم شده اند و به قول جناب یون بر روی سینه ما این مرز های تحمیل شده مانند شمشیر است که ما را از همدیگر جدا ساخته. همان طور که پشتون برادر پشتون آن طرف مرز دیورند خود را دوست دارد من تاجیک هم برادران تاجیک/فارس ایران و تاجیکستانم را به مراتب بیشتر دوست دارم، آنها نیمه از تنم هستند که بدون آنها ما نامکمل هستیم؛ اوزبیک و بلوچ و ترکمن هم با مرز های تحمیل شده روس و انگلیس تکه تکه شدن و نیم شان در افغانستان هستند نیم دیگر در پاکستان و ترکمنستان و اوزبیکستان و ایران، آنها هم از وضعیت فعلی راضی نیستند اما چاره چیست ما راهی جز پذیرفتن این حقیقت نداریم، ما توان پس گرفتن آن مناطق را هم نداریم تا با برادران خود یکجا شویم پس این مجبوریت ما و حقیقت است که باید این مرز ها را بپذیریم و به قول مردم دوری و دوستی کنیم.

آنهای که داد از پشاور و پشتونستان میزنند و با حماقت بی حد و مرز میگویند ما منتظر میمانیم وقتی افغانستان قدرتمند شد بعد پشاور و پشتونستان را از پاکستان میگیریم، یا یک عده سبک سر دیگر میگویند ما میدانیم که پشاور و پشتونستان را از پاکستان پس گرفته نمتوانیم اما فقط بخاطر گرفتن امتیاز این مرز را به رسمیت نمیشناسیم؛ با این منطق این افراد تیشه به ریشه خود و ملت و مملکت میزنند چطور توقع دارند که پاکستان با سازمان استخباراتی و ارتش قدرتمند خود اجازه دهد افغانستان قدرتمند شود و بعد پاکستان را تجزیه کند یعنی منتظر مرگ خود باشد! هیچ انسان عاقل به چوچه مار اجازه نمیدهد تا پیش چشم اش بزرگ شود و یک روزی خودش را بخورد، حالا این افرادیکه مرز رسمی بین الملی دیورند را قبول ندارند چطور توقع دارند افغانستان آباد شود و امنیت به کشور برگردد در صورتیکه میگویند ما منتظر قدرتمند شدن افغانستان هستیم تا پاکستان را نابود کنیم!

ما با این بحث های غیر منطقی پشتونستان خواهی به جای نمیرسیم برعکس به پاکستان یک دلیل بسیار خوب برای مداخله در امور کشور و تضعیف دولت میدهیم، تنها راه حل معضلات کنونی پذیرفتن مرز دیورند است تا حداقل پاکستان دیگر دلیلی برای ناامن کردن کشور نداشته باشد و برای داشتن مناسبات خوب با دولت مرکزی افغانستان کار کند نه با گروه های مخالف دولت برای تضعیف دولت، در صورتیکه به دولت پاکستان احترام بگذاریم و از زیاده خواهی های بیجا دست برداریم شرایط مساعد خواهد شد تا با پاکستان مناسبات خوب و دوستانه داشته باشیم و پاکستان را متقاعد سازیم که آن کشور را از طرف افغانستان هیچ خطری تحدید نمیکند و با این کار پاکستان برای تقویت دولت افغانستان کار خواهد کرد نه برای تضعیف دولت چون پاکستان متحد میخواهد نه دشمن.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا