شعر

قهرمان جایش خالیست

 

Khalilullah Raufi
خلیل الله رئووفی

 بازکن پنجــره را،

که شب آبستن درد است وسحـرپیدا نیست

امشب این خانۀ ابری وشبستان خموش

« خواب درچشم ترم می شکنـد »   ۱

بازکن پنجره را

پرده ها را بالا زن

کزغریبانه ترین فاصله ها

ازفرا مرزی هندوکش وپامیر بلند

یک پرستو گک پرسوخته درآتـش ودود

شب به مهمانی من آمده است.

 

درمزا میرگلویش خبرازوسوسۀ حادثه هاست

بازهم واهمه ازآمدن صاعقه هاست

مرغک سوخته پرازعطش فاصله ها

می تپـد میگـوید :

وای برما که خموشانه نشـستیم وتماشا کردیم

آنچه دیدیم زویرانی وخاکستروخون

آنچه دیدیم زکوچیدن وبرباد شدن  

آنچه ازتلخ ترین حادثه ها برسرما آمد ورفت

من نگفتم سخنی

تونگفتی سخنی

هیچکـس هیـچ نگفت

زینهمه درد گرانسـنگ که ازسـینۀ خاک من وتو

میگـذرد.

 

مرغک سوخته پر، قاصدک رازهزاران شب غم

میگوید :

آنطرف تر، پشت آن سایۀ دیوار سیاه

دسـتهائیکه حقیـرانه گره خورده بهم

رسن دار بنام من وتو می بافند

ودران « خیمۀ شب بازی» بیگانه پرستان

سخن ازتوطیه ونقب زنی ها سـت بلند

تا که ازروزن تاریکی شب                             

خنجرآخته بردیدۀ خورشید کشند.

 

داغم ازقصۀ تنهائی خود

که کسی هیچ نپرسـید غم مردن وپرپرشدن

نسل سپیداران را

خونبهای شرف سنگر دشمن شکنان را

هیچکـس هیچ نگفت

مزرعی را که درآن ،

سرنوشت گل گنـدم به تباهی پیـوست.

 

درچنین حال، که درساحت جغرافیهء

بی در وبی صاحب ما

سخن ازتجـزیه وسلطۀ کابوس

به پا خاسته است  

مشت بیگانه وبیگانه پرسـتان

دردل خاک دیارمن وتو

آشکارا، علم حاکمییـت را

مثل یک ملک خداداد

برافراشـته است،

قهرمانی درکاراست

قهرمانی که چو مسعـود بزرگ

دردفاع ازشرف مـردم وآزادی میهن

مثل یک رهبرفرزانه به پا برمیخاست

طرح این ذلت واین خاک فروشی ها را  

باهمان قدرت وتدبیربزرگ

ازسرراه من وتو برمیداشت                                                                                                   

         

اینک امروزچه باید کردن ؟

آی مسعود عـزیز!  

هرطرف میـنگری ،

ننگ ونام وطن ازخاطره ها گشته برون

خاک درمعرض حراج و « برادرها » درشبخون

نیست یک همسفری

رهبری،  دادگری،  پرده دری

برق شمشیر فروبسته دم ازداعیهء آزادی

ودرین معرکۀ درد وتباهی

قهرمان جایـش خالیست.

 

آی مسعود عزیز !

درنبود توکه دردیست بزرگ،

بازهم خاطرما

ازتلالوی سپیـدای حضورت خالی نیست                                                            

موج اندیشـهء تابنـده و انسانی  تو

که همیش ازگذرسبززمان میگذرد

وگره گاه حضورش

ریشه درریشۀ آبستن فرداها  دارد    

مثل یک بارقۀ نور وامید   

بردل خستۀ ما نیرومی بخشد.                                              

 

هریک ازما به یقین میداند،

روح پاک توازین حالت آشفتۀ میهن

وازین محشر کبرای جنایت

چقـدرسرگردان است

تپش سینۀ خاکت

چقدرملتهب ازبازی دستان سیه کاران است.

 

این تو بودی که به ما،

روح آزاده گی و درس شهامت دادی

این توبودی که به نام وطن وعزت

این ملت ماتم زده ات،

جان بخشیدی.

 

لیک بعد ازتو دگر،

هیچ کس خطبۀ آزادی را

برسرمنبرتوحید نه خـواند

هیچ کس ازتپش سینۀ خورشید

که پرورد گهء سینۀ جوشان توبود

درس تقوا و شجاعت نگرفت     

وزبلندای مناعت،

که نماد شرف وعزت وایمان توبود

صفحه یی را به بزرگی شب خاطره ات

بازنکرد.

بعد تو درگذرتیـرۀ ره گمشده گان

نی چراغی روشن شـد،

نی ازین بادیۀ ساکت واین مردم خاموش،

صدائی برخاست

هرکسی آمد وازپیکراین میهن رنجور،

به عنوان غنیمت،

سهم خونینی برداشت

بعد دزدانه رۀ ساحـل بیگانه گرفت،

ما خموشانه نشستیم و تماشا کردیم.

 

بیتوای سرورپاکیزه نهاد

فصل یخ بستۀ امروزی ما،

فصل آماج پریشانیهـا شـد

فصل مزدوری وایجاد نظام فاسد

فصل قاچاق وگروگانی ها شد.    

درچنین حالت زار،

قشرسرگشته ومظلوم که دستان دعاشان

درمحاق شب تاریک وسیه سوخته است

به تومی اندیشند

به تو وراه همان مکتب آزادۀ تو

تا که با همت الهام زآموزۀ هرصفحۀ آن

ره بسوی افق روشن فردا بکشند.

 

مگرامروزچه روزیست غریب !!                                          

یکطرف خلق ستم دیده ومظلوم که هرروز،

سرکوچه وپس کوچۀ شهر

زیرخمپاره ورگبار،

چو موجود غریبی می میرد    

آنطرف قشر فرا دست دگر،

قشردزدان وغنیمت خواران

غرق درثروت تریاک وفساد

هریکی فارغ ازاندیشۀ هربود ونبود

فارغ ازآنچه که دیروز زویرانی وخون

ازدل تب زده وزخمی این خاک گذشت

فارغ ازآنچه که کابوس شبستان خطر

بازامروز زهرکوچۀ ویرانۀ ما میگذرد

ازسراپردۀ ایوان بلند،   

که زهرکنگره اش سوژۀ  « ماشاءالله »  ۲

چشم هررهگذری رابه شکوهمندی خود خیره کند

شاد ومغرورتماشا گرهرحادثه اند.

 

باغ درباغ چمن میسوزد

هیچ کـس درغم آبادی نیست

هـیچ کس درپیء آزادی نیست     

قهرمان جایش خالیست.

 

اگست  ۲۰۰۱  

شهرکسل جرمنی

 

« ۱ » ــ   تصویری از زنده یاد مشیری

» ــ   به مفهوم  چشم بد دور       ۲ «

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا