خبر و دیدگاه

آیا دوام حضور طالبان در دندغوری و بغلان مرکزی به نفع جامعۀ پشتون این ولایت است؟

Andishmandشاید کمتر کسی حتی آنهای که از لحاظ ذهنی، حامی و طرفدار طالبان باشند این واقعیت روشن را کتمان نکنند که پشتون ها در افغانستان و در پاکستان، قربانی اصلی گروه طالبان هستند. صرف نظر از زمان ظهور و جنگ گروه طالبان طی این بیست سال که روزانه شماری از مردم پشتون در دو سوی مرز قربانی جنگ و تروریزم طالبان می شوند، وقتی این خبر را که در همین  سال جاری ۱۳۹۴ خورشیدی حتی یک نفر از دختران و زنان ولایت پکتیکا و ارزگان وارد امتحان کانکور برای شمول در پوهنتون یا دانشگاه نشدند و از ولایات پکتیا، خوست، زابل، قندهار، کنر، لغمان، لوگر، میدان وردک و هلمند کمتر از صد تن دختران مکاتب شامل دانشگاه گردیدند، مورد توجه قرار داده شود، عمق این قربانی فاجعه بار جامعۀ پشتون از جنگ و حضور طالبان آشکار می شود.

طالبان یک گروه تروریستی تکفیر گرا، ظالم، وحشی، ضد مدنیت و مخالف تمام حقوق های مدنی و اجتماعی هستند. گروه های تروریستی و از جمله طالبان، قبل از آنکه معرف هویت قومی باشند و از منافع قومی و ملی نمایندگی کنند، تروریست و جنایتکار هستند. اگر بیشترین نیروهای تروریستی گروه طالبان افغانستان از لحاظ قومی، پشتون باشند، اما به عنوان یک گروه تروریست به هیچگونه منافع و مصالح پشتون ها، نه در افغانستان و نه در پاکستان، ارزش و اهمیتی قایل نیستند. گروه طالبان قبل از آنکه از قوم پشتون و جامعۀ پشتون نمایندگی کنند و مدافع منافع و مصلحت های آنها باشند، یک گروه جنایتکار تروریستی و متعلق به تروریسم منطقه و جهان و مدافع اهداف و منافع سازمان های استخباراتی به خصوص سازمان استخبارات نظامی پاکستان(ISI) هستند.
تروریستان طالب در ولایات جنوب پشتون نشین، در تمام سالهای جنگ و جنایت خود، زنان تحصیل یافته و باسواد پشتون را ترور کردند. مکتب ها را در این مناطق بروی دختران، زنان و حتی پسران پشتون بستند. تروریستان طالب، کوشیدند تا فرهنگ سربریدن و ذبح گوسفندوار آدم ها را بنام جهاد، در واقع به عنوان فرهنگ توحش و عمل غیر انسانی و غیر اخلاقی میان پشتونها در دو سوی مرز افغانستان و پاکستان ترویج کنند و حتی سربریدن انسان را با شمشیری که بدست پسر کوچک و نا بالغ پشتون گذاشتند، در معرض دید عمومی قرار دادند.

با توجه به این واقعیت های آشکار و انکار ناپذیر در مورد گروه طالبان حالا که آن ها در مناطق دند غوری و بغلان مرکزی سنگر گرفته اند و در صدد آن هستند تا از جامعۀ پشتون این مناطق به حیث پایگاه قومی و اجتماعی استفاده کنند، این سوال قابل بحث و پاسخ است که آیا حضور طالبان در این مناطق با منافع و مصالح جامعۀ پشتون در ولایت بغلان همسویی دارد؟

بحث و پاسخ بر سر این پرسش به خصوص با اظهار نارضایتی برخی از بغلانی های پشتون تبار این ولایت چون: عبدالستار سعادت رئیس کمسیون سمع شکایات انتخاباتی و شمس الحق بارکزی عضو شورای ولایتی بغلان از عملیات نظامی نیروهای دولتی در دند غوری و بغلان مرکزی بسیار مهم تلقی می شود؛ هر چند آن ها نارضایتی خود را نه در مورد عملیات علیه طالبان بلکه ناشی از تلفات مردم ملکی منطقه عنوان کرده اند.

واقعیت این است که ولایت بغلان از لحاظ تنوع ترکیب قومی، اجتماعی و مذهبی یکی از معدود ولایات افغانستان محسوب می شود. در این ولایت اقوام مختلف و سه مذهب سنی، شیعۀ دوازده امامی و شیعیان اسماعلیه زندگی می کنند. روابط میان جوامع قومی و مذهبی این ولایت در سالیان طولانی پیشین علی رغم معضل عمومی تبعیض و بی عدالتی های اجتماعی در سطح کل کشور، پیوسته روابط نزدیک و عاری از خصومت و تشنج ارزیابی می شود. در دهه های زندگی مشترک و باهمی اقوام در این ولایت پیوند های خونی نیز به خصوص در میان برخی جوامع قومی بصورت گسترده شکل گرفته است. این پیوند و درهم تنیدگی اقوام ولایت بغلان بیش از بیش منافع مشترکِ گسترده ای را در فراروی مردم بغلان و جوامع قومی و مذهبی این ولایت قرار می دهد. تداوم زندگی باهمی و مسالمت آمیز میان جوامع مختلف قومی و مذهبی و توسعۀ پایدار عرصه های مختلف حیات اجتماعی مردم بغلان در فضای آرامش و امنیت، بخش بسیار اصلی و اساسی این منافع را تشکیل می دهد. اما حضور طالبان به عنوان یک گروه تروریستی بی اعتنا به منافع مردم و جوامع مختلف قومی، این فضا را مکدر و مخدوش می کند.

حضور تروریستان طالب در دندغوری و مناطقی از بغلان مرکزی در میان جامعۀ پشتون این مناطق قبل از همه منافع و مصالح این جامعه را متضرر می سازد و بذر تلخ تفرقه و خصومت قومی و مذهبی را در ولایت بغلان می کارد. این توهم و این برداشت غلط نباید در اذهان فرد و یا افرادی از بغلانیان راه یابد که وجود طالبان از منظر قومی مسبب و متضمن منافع آن ها است. طالبان به عنوان یک گروه تروریستی ابزار استخبارات نظامی پاکستان و سایر سازمان های استخباراتی خارجی، متضمن منافع هیچ گروه قومی و به خصوص منافع جامعۀ پشتون در ولایت بغلان نیست. منافع و مصالح جامعۀ مذکور در بیرون راندن تروریستان طالب از این مناطق و از میان مردم این جوامع نهفته است.

نوشته های مشابه

‫۳ دیدگاه ها

  1. نظرمحمد مطمئن

    د ملی‌ اردو لوړ رتبه جنرالانو ویل چې د ډنډ غوری‌ جګړه به په دوو ورځو کې یو طرفه کړی، د جګړې سره همهاله کابل ته د ازبکستان څخه د راتلونکې برېښنا ستن ونړول شوه، ورپسې د برېښنا دوېمه ستن اره شوه، راپورونه شته چې دوه نورې ستنې هم اره شوې دی.

    جګړه دادی دوه اونیو ته واوښته لا هم د حکومت پلوه جنرالانو له خوا کړی ژمنې پوره نه شوې، د جګړې مشرې د لوی درسیز مرسیتال جنرال مراد علی مراد په غاړه لری،‌ هغه په خټه هزاره دی او د ډنډ‌غوری اوسیدونکې بیا په بشپړ ډول سره پښتانه دی.

    د جګړې له پېل څخه مخکې هم دهمدې عملیاتو اړوند د حکومت د لوړ پوړو مشرانو تر منځ‌ د نظر بېلوالی و،‌ سرپرست دفاع وزیر معصوم ستانکزی د جګړې د پېل پلوی نه و، هغه له ځان سره نور پښتانه جنرالان هم درلودل چې د ډنډ غوری د عملیاتو مخالفت یې کاو، په امنیتی‌ ادارو کې هم ځینې پښتانه چارواکې د همدې جګړې مخالف و.

    کله چې د جګړې اړوند پلان او بیا د سرپرست وزیر مخالفت ولسمشر غنی‌ او امنیت شورا ته وړاندی شو، ولسمشر او د امنیت شورا مشر د عملیاتو پېل په ټینګار سره وغوښت،‌ او دفاع وزارت جنرالانو ته یې دنده وسپارله چې څومره ژر کیدای شی باید د ډنډ غوری جګړه پېل شی.

    ګلاب منګل د قبایلو چارو وزیر هم یو له هغه کسانو څخه و چې د ډنډ غوری جګړې سخت مخالف و، هغه خپله ټوله هڅه وکړه چې د ډنډ غوری په پښتنو باندی عملیات ونه شی،‌ ویل کیږی چې معصوم ستانکزی‌ خبره ورسره منلی وه خو بیا د دوی په اصطلاح سراعلی قومندان او امنیت شورا په تکرار سره د عملیاتو د ژر پېل کیدو غوښتنه کوله.

    لومړی ځل دی چې په کابل کې مدنی‌ فعالان په ډنډ غوری کې د حکومت د جګړې پر ډول نیوکه کوی،‌ په تیرو نږدې ۱۵ کلونو کې د حکومت پر عملیاتو باندی د مدنی فعالانو دا ډول نیوکې مثال نه لرو.

    اوس نو خبره یواځی د جګړې نه ده، ډیری پښتانه سیاستوال او په اردو کې پښتانه جنرالان په دی ګروهه دی چې جګړه په ډنډ غوری کې د طالب پر ضد نه بلکې هلته د میشتو پښتنو د ځپلو په موخه پېل شوې.

    د ډنډ غورې جګړه که حکومتی جګړه کونکی وګټی هم ستونزمنه به وی چې دغه سېمه دی په بشپړ ډول تر کنټرول لاندی‌ راولی.

    د حکومت تېروتنه داوه چې د عملیاتو په پېل کې یې بېړه وکړه، یواځی د څو تنو نارواه هیله پوره کول یې په نظر کې ونیول، سمه ده چې ځینو رسنیو د جګړې د پېل له پاره کمپاین وکړ او هغوی به نن ډیر خوشاله وی چې هلته په ډنډ غوری کې بې ګناه ماشومان،‌ میرمنې او سړی وژل کیږی.

    داسی راپورونه هم شته چې په سېمه کې د اردو جګړه کوونکې پوځیان هم په ډلو وېشل شوې، پښتانه پوځیان دغه جګړه یوه قومې او د پښتنو د ځپلو په موخه پېل شوې عملیات کڼی. تاجک که څخه هم د ډنډ غوری د جګړې پلویان دی‌ خو بیا د هزاره توکمه مرادعلی مراد قومانده او دهغه کامیابی یې نه خوښیږی.

    کله چې تر یرغل لاندې سېمه د پښتنو وی‌او بیا د جګړې مشرې هزاره جنرال کوی آیا اسانه به وی چې جګړه په اسانې سره وګټل شی. کله چې سرپرست وزیر د جګړې مخالفت کوی او د جګړې تجهیزات هم د هغه په امر باندی‌ باید وشی، آیا اسانه به وی چې دغه جګړه وګټل شی.

    که ډنډ غوری‌ او ډنډ شهاب الدین حکومتی پوځیان تر خپل کنټرول لاندی‌ راولی آیا ساتل به یې ورته اسانه وی؟ اوس خو حکومت د یادو سېمو ګرده اوسیدونکې خپل دښمنان کړل، د سیمې خلک وایې چې د پوځیانو ړانده راکټونه د ملکی خلکو کورونه په مرمیو ولی‌ او ډیری تلفات د حکومت پلوه پوځیانو له خوا څخه ملکی او بې ګناه خلکو ته اوښتې دی،‌ دا څرګندونې د بغلان اوسیدونکو د فیبروری پر ۱۱مه په کابل کې په مطبوعاتی ناسته کې وکړی

    د ژمی په سړه هوا کې د کلیوالو له کورونو څخه ایستل د هغوی سره دښمنې‌ ده دا کار که طالب کوی او که یې حکومت کوی، تر ډنډ غوری نور ډیر مهم ځایونه په شمالی ولایتونو کې شته،‌ حکومتی پوځیان دی‌ هغه ځایونه بیرته ونیسی چې د ولسمشر لومړی‌ مرسیتال په جوزجان او فاریاب کې د نیولو ادعا وکړه خو دده له راګرځیدو سره سم بیرته طالبانو هغه ځایونو په بشپړل ډول سره تر خپل کنټرول لاندی‌ راوستل.

    حکومتی پوځیان دی کوشش وکړی‌ چې د کندز ښار اړوند سېمو نا امنی‌ ارامه کړی، او که خبره داوی چې ځینو مغرضو رسنیو د ډنډ‌غوری‌ سیمې د پښتنو د وژلو له پاره کمپاین وکړ، ولسمشر او نور لوړ پوړی چارواکې د امریکا پلوه رسنیو راپورونه جدې نیسی‌، بیا خو په کار ده چې په دی‌ هم فکر وشی چې دا ولس او دغه قوم د نړۍ هیڅ قوی یرغللګر نه دې اېل کړی ، څه ډول به جنرال مرادعلی‌ مراد وتوانیږی چې ازاد ولسونه اېل کړی.

    ولسمشر غنی ډیر ځله په خپلو خبرو کې وایې چې ولسونه دی له اردو سره مرسته وکړی، له کومې اردو سره؟ هغه اردو چې هغه ولسونه چې په ازادۍ مین دی‌ وژنې یې. هغه ولس چې طالب ته وایې له ډنډ غوری څخه به پر حکومتی عسکرو برید نه کوئ خو نن یې حکومتی عسکر په دی ګناه وژنی چې ولی دوی له حکومت سره د تړون له مخې مرسته کوی.

    هغه اردو چې د خپلو ملګرو (د ډنډ غوری‌ او بغلان پوځیان) خویندی،‌ میندی، میرمنې،‌ وروڼه او پلرونه پرته له تفکیک څخه ورته وژنی، آیا د ډنډ غوری‌ ولس به بیا له دغه ډول حکومتی پوځیانو سره مرسته وکړی؟

    د برېښنا د ستنو د اره کولو اړوند ځینې راپورونه داسی‌ دی چې یو سمیېز حکومت پوری تړلی قومندان چې د هغه په سېمه کې نږدې ۱۰۰ د برېښنا ستنې ولاړی‌ دی‌ د برېښنا شرکت څخه غواړی‌ چې د هرې ستنې په مقابل کې د میاشتې ۵لکه افغانۍ ورکړی چې ټول ټال ۵۰۰ لکه افغانۍ کیږی،‌ قومندان اخطار ورکړی که غوښتنه یې ونه منل شی نو د ستنو اره کول به دوام ولری،‌ ځینې راپورنه داسی‌ هم دی ‌چې دوه نورې ستنې هم اره شوې چې اوس یې شمیر څلورو ته رسیږی.

    داسی راپورونه هم دی چې ازبکستان د برېښنا د مصرف پیسې چې هره ورځ میلیونونه افغانۍ کیږی هغه غواړی،‌ هغه معلومه اندازه برېښنا چې له افغان حکومت سره یې تړون شوې که حکومت یې مصرف کوی یا نه خو ازبکستان ته به یې پیسې ورکوی.

    بل لورته په رسمې ورځو کې په حکومتی ادارو کې چې د ولسمشر دفتر، مرستیالانو دفترونه، اجرایوی مشر دفتر او دهغه د مرستیالانو دفترونه، وزارتونه او لوی ریاستونه دا ډول د دفاع او کورنیو چارو وزارتونو پوځی مرکزونه ډیزلې او پترولی جنریتورونه د برېښنا له پاره کاروی چې په میلیونو افغانۍ لګښت لری.

    دا ډول د کورنیو او بهرنیو موسیسو او شرکتونو د ډیزلی برېښنا لګښت او د بهرنیو هیوادونو د ځینو سفارتونو او بالاخره د عادی افغانانو له خوا د جنریتورانو کارونه د افغانستان مخ په ځوړ اقتصاد ته یوه بله لویه اقتصادی ضربه ده.

    هسې هم د حکومت اړوند ګڼ شمیر مخالفتونه په بېلابېلو برخو کې شتون لری، که د ډنډ غوری جګړه یې په دوو اونیو کې ونه ګټله نو اسانه به نه وی چې دغه سېمه تر خپل کنټرول لاندی‌ وساتی‌ او د کابل خلکو غوغا هم د برېښنا د نه شتون اړوند ورځ تر بلې زیاتیږی، مدنې ټولنو او د بغلان پښتنو اوسیدونکو هم حکومت ننګولی دی،‌ د هلمند جګړه هم په قوت سره روانه ده،‌ د احمدضیاء مسعود ناندریزې څرګندونې او د دوستم خوابدون هم د غنی‌ اړوند جریان لری، په دغسی یو بحرانی‌ حالت کې د ستونزو د زیاتوالی پر ځای په کار ده چې ستونزې کمې او قابو کړل شی.

    امید دی چې د ډنډ غوری جګړه کې د جنرالانو له توپیره ډګ چلند پای ومومی‌ او دغه جګړه د ژمې په دغه سړه هواء کې‌ ودرول شی.

  2. سوال ایجاد میشود، در صورتیکه کار و عمل طالبان بضرر قوم پشتون میباشد. پس چرا یکتعداد زیاد تحصیل کرده گان قوم پشتون در ذهن و ضمیر خویش از طالبان طور مستقیم و یا غیر مستقیم حمایت مینمایند.؟
    جواب این سوال را درگفتار و اعمال سیاست بازان قوم پشتون یعنی کسانیکه بکمک خارج و تقلب قدرت دولتی را بدست گرفته اند میتوان یافت. قابل ذکر میباشد که زحمتکشان و مردم عادی قوم برادر پشتون طالب را منحیث عناصر وطنفروش و نوکر پاکستان و دشمن افغانستان میشناسند. سر بریدن چار تن از طالبان وطنفروش اجیر توسط خیزش مردمی در ننگر هار نمونه ثبوت ان میباشد. همین قسم سخنان محترم حاجی قدیر در ارتباط به حمایه سیاست بازان فروخته شده قوم پشتون از داعش و طالبان همه نشان از حمایت این گماشتگان قدرت های خارجی، از طالب و داعش میباشد. به اساس اخطار محترم ظاهر قدیر بتعداد هفتصد تن از طالبان مربوط قوم افریدی انطرف سرحد حاظر شدند که افغانستان را ترگ گویند ولی این دولتمردان گماشته شده به انها اطمینان دادند که افغانستان را ترک نگویند. این مثالهای صریح نشان میدهد که فقط پشتونهای وطنفروش و فروخته شده و فاشست از طالبان حمایه مینمایند. این عقل باختگان فاشست چرا از طالب حمایه مینمایند؟ دلیل ان تسلط افکار و ذهنیت فاشستی در فکر و ذهن و روان این عقل باختگان وطنفروش نهفته میباشد. اینطور برداشت میشود که این فاشستان خوب میدانند که فکر و آرزو و برنامه فاشستی شان توسط طالبان میتواند درست تطبیق شود. بدلیل اینکه طالبان به هیچ اصول و موازین اخلاقی و به هیچ منشور و میثاقهای بین المللی و حقوق بشر پابندی ندارند. بنأ” انها میتوانند با زوز و ستم ملیتها و اقام دیگر افغانستان را مجبور سازند تا، یا افغانستان را ترک گویند و یا مزدوری و تسلط قوم پشتون را بپذیرند.
    در این شرایط میشود که قدرت سیاسی طور دایم حق پشتون میباشد و زبان پشتو بحیث زبان رسمی دولت افغانستان شده و همه مجبور خواهند شد تا به عیوض زبان فارسی به زبان پشتو سخن گویند و بنویسند. در تحت سلطه طالبان افغانستان راستی هم به ملکیت افغانها در آمده و دیگر اقوام افغانستان منحیث نیروی کار و تابع شده در افغانستان حق زندگی را داشته میباشند. در اینجا اینکه طالبان اجیر استخبارات پاکستان میباشد و تسلط طالبان تسلط پاکستان را معنی داشته و یوغ باداری پاکستان بگردن مردم افغانستان می افتد، برای فاشستان مثل کرزی و اشرف غنی و انورالحق احدی و فاروق وردک و زاخیل وال و اتمر، … وغیره یوغ پاکستان را بگردن قبول دارند و شاید فکر نمایند که این یوغ پاکستان در طی زمان از گردن آنها خواهد افتید و لی در آخر آنها قادر میباشند که زبان پشتورا زبان افغانستان بسازند و اقوام دیگر باشنده افغانستان را منحیث مزدور و زیر دست خواهند داشت.
    البته اهل سیاست اقوام دیگر مردمان ذلیل و نفس پرست و کوتاه فکری میباشند که فقط به پیش پای خود دیده با کرسی و امتیازات موقتی خودرا فروخته و زمینه جولان اسپ مراد فاشستان را مساعد میسازند.

  3. خیلی واقعبینانه و بر اساس تجارب حاصله و مشاهده شده، نگاشته شده است. خدا شمارا برکت و شیمه و انرژی زیاد اعطا فرماید، تا در پرتو این نور افگنی های شما مغز های پوسیده و گنده یکتعداد از سیاست بازان قوم برادر پشتون ما مثل آقای احدی، روستا ترکی و اشرف غنی و کرزی و…دیگران را روشن و متوجه سازد و به این باور شوند که طالبان مخالفان سیاسی مسلح دولت نه بلکه دشمنان قسم خورده مردم افغانستان و وطنفروشان و نوکرانی هستند که بدستور باداران پاکستانی خود وطن خودرا تخریب و برادران و هموطنان خودرا بقتل میرسانند. در همین چند روز پیش آقای احدی در مصاحبه ای با طلوع نیوز از اجیر بودن طابان به استخبارات نظامی پاکستان طفره رفت و غیر مستقیم از طالبان پشتیبانی نمود و طالبانرا نیروی مخالف مسلح دولت خواند. از وطنفروشی و نوکری طالبان و فرمانبرداری آنها از استخبارات پاکستان، طفره رفت. حال آنکه من هم به این نظر هستم که صدمه ای که طالبان به قوم برادر پشتون وارد مینماید، به اقوام دیگر باشنده افغانستان وارد نمینماید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا