خبر و دیدگاه

شهروندان بیمار یا حکومت محلی بیمار؟

Zahir
طاهر زهیر، استاندار بامیان

حکومت محلی بامیان، پس از این که صدها شهروند تاجیک بامیان در کابل راهپیمایی مدنی و اعتراضی نمودند، طی اعلامیه مطبوعاتی نکته های پیرامون اعتراض عدالت خواهانه مردم داشته است که راوی و نشان دهنده چند سخن زیر می باشد.

نکته نخست: دفتر مقام ولایت، این اعتراض کننده ها را با واژه «چند نفر» توصیف کرده است. بکار بردن این واژه نشان می دهد که حکومت محلی به مفهوم شهروند باورمندی ندارد تا ادبیات استبدادی را بکار نمی برد.

دوم، ما به عنوان ستاد برگزاری این راهپیمایی اعتراضی، نیک می دانیم که این اعتراض کنندگان میان هزار تا دوهزار نفر بود. نمایه/تصویرها خود سند مستدل بر این ادعا است، چگونه می شود که حکومت محلی این کتله بزرگ را چند نفر می خواند؟ آیا این خود سند پر واضح تز آپارتایید نیست، که این کتله بزرگ مردمی نزد حکومت محلی چند نفر باشد؟ پاسخ روشن است.

نکته دوم: حکومت محلی خود را پاسدار حقوق شهروندی خوانده است. نخست، پاسدار بودن چه معنی می تواند داشته باشد وقتی کتله بزرگ مردم تبار تاجیک همه روزه از نقض حقوق اساسی شان معترض اند. حکومت به جای تغییر سیاست حذف به سیاست هم پذیری، با بی توجهی و نخوت، این روش سیاه حکومت داری را به پیش می برد. دوم، آیا حکومت محلی مصداق و مفهوم حقوق شهروندی را کامل می داند؟ اگر می داند، پس چرا از همگانی و برابر بودن حقوق شهروندی در گفتار و رفتار چیزی دیده نمی شود.

نکته سوم: در این اعلامیه گفته شده است، که اعتراض کننده ها کرایه شده اند، نخست سندی که نشان دهد این اعتراض کننده ها کرایی هستند را برملا کنند. دوم، اگر سندی ارایه نکردند، چگونه به خود حق می دهید تا مردم ستم دیده ما را کرایی خوانده، توهین می کنید.

نکته چهارم: مقام ولایت بامیان اعتراض کننده ها را بیمار خطاب نموده است. نخست مقام ولایت در فرصت کوتاه چگونه شده که دو هزار اعتراض کننده را معاینه نماید و سپس تشخیص دهد که بیمار اند. آیا این سندی بر پاسخگویی دوگانه محلی نیست؟. وقتی حکومتی اعتراض کننده های یک تبار ویژه را بیمار خطاب نماید، این اوج یک نظام محلی مبتنی بر آپارتاید نیست؟. حکومت محلی که زمانی مردم شامل قلمرو خود را انسان های سالم نمی داند، آیا امکان عدل، داد و برابری می رود؟

نکته پنج: ماهیت بکاربردن این مفهوم که این راهپیمایی کار فاحشه های سیاسی است، چه چیزی را انتظار می رود مردم محروم ما انتظار داشته باشد، این حقانیت اعتراض خود را به اثبات برساند بماند به این بررسی ها آشکار خواهد کرد. از حکومت محلی پرسیده شود، این اعتراض کننده ها چقدر احمق بوده می توانند، وقتی فاحشه سیاسی را پیش کسوت عدالت خویش برگزینند. همه ای نکته ها و بیمار خواندن اعتراض کننده ها، از جانب مردم قابل قبول نبوده ونیست و باورمندی مان را به وجود حداقلی مردم سالاری و فرهنگ مدنی در حکومت محلی به صفر تقرب داده است. در پیوند به این موضوع از مردم باید پوزش خواسته شود.

_

نگارنده: مسوولان ستاد برگزای راهپیمایی نهم آذر/قوس

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا